Traduction de «merkt dus alleen » (Néerlandais → Français) :

Het College merkt dus alleen op dat dergelijke ramingen inherent onzeker zijn want afhankelijk van nog onbepaalde factoren.
Le Collège souligne donc uniquement que de telles estimations sont intrinsèquement incertaines, car tributaires de facteurs encore indéfinis.

De heer Mahoux merkt op dat de Hoge Raad voor de Justitie dus alleen een advies uitbrengt wanneer hij een externe audit heeft uitgevoerd in het betrokken rechtscollege.
M. Mahoux remarque que le Conseil supérieur remettrait un avis uniquement dans les hypothèses où il aurait réalisé un audit externe de la juridiction concernée.

Een van de uitvoerende producten merkte op dat de overcapaciteit na 2014 zou afnemen en dat de overcapaciteit dus alleen tijdelijk zou zijn.
Un producteur-exportateur a fait valoir que les surcapacités diminueraient après 2014 et que la situation en la matière ne serait donc que temporaire.

De heer Delpérée merkt op dat men in deze discussie niet uit het oog mag verliezen dat het voorgestelde artikel 26, § 4, niet alleen het Hof van Cassatie en de Raad van State betreft, maar alle rechtscolleges, dus ook de vrederechters.
M. Delpérée indique qu'il ne faut pas perdre de vue dans ce débat le fait que l'article 26, § 4, proposé, ne concerne pas uniquement la Cour de cassation et le Conseil d'État, mais toutes les juridictions, y compris donc les juges de paix.

De heer Mahoux merkt op dat het dus niet alleen om een ideeëndebat gaat maar dat er ook trivialer overwegingen in het spel zijn.
M. Mahoux observe qu'il ne s'agit donc pas seulement d'un débat d'idées, mais que des considérations plus triviales entrent en ligne de compte.

Hij merkt op dat de verwijzing naar artikel 9 geschrapt is omdat zij alleen doelde op het geval van een valse getuigenis en dus te beperkend was.
Il souligne que la référence à l'article 9, qui ne visait que l'hypothèse du faux témoignage, a été supprimée en raison de son caractère restrictif.

35. merkt op dat volgens Speciaal verslag nr. 2/2011 "er nog steeds geen onafhankelijke controle van de wettigheid van de handelingen voor lopende onderzoeken is, noch een handleiding die waarborgt dat de onderzoekshandelingen voorspelbaar zijn", ondanks herhaalde aankondigingen van OLAF in het verleden; merkt tevens op dat de Commissie in haar gewijzigde voorstel voor een verordening tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1073/1999 (COM(2011)0135) weliswaar expliciet aangeeft een herzieningsprocedure te willen instellen, maar dat dit niet gelijkstaat aan onafhankelijk toezicht op de wettigheid van afzonderlijke onderzoeken en dat het voorstel in dit opzicht dus zelfs nog verder is afgezwakt ten opzichte van het oorspronkelijke voorstel; herinnert eraan dat dit tevens een belangrijke eis is in de jurisprudentie van het Hof van Justitie; beschouwt het daarom als een absolute vereiste dat een dergelijk toezichtmechanisme wordt opgezet, niet alleen om de rechten van de betrokken personen of marktdeelnemers te beschermen, maar ook om de rechten van de onderzoekers van OLAF te beschermen tegen gerechtelijke procedures die deze personen en marktdeelnemers aanspannen; benadrukt voorts dat er een duidelijk mandaat moet komen voor OLAF ten opzichte van de andere EU-instellingen;
35. note, selon le rapport spécial n° 2/2011, que "le contrôle de la légalité des actes d'enquête en cours n'est toujours pas assuré de façon indépendante et [qu']il n'existe aucun code garantissant que les actes d'enquête suivent un cours prévisible", et ce en dépit des annonces répétées faites par l'OLAF dans le passé; constate par ailleurs que, malgré la volonté explicite de la Commission, exprimée dans sa proposition modifiée de règlement modifiant le règlement (CE) n° 1073/1999 (COM(2011)0135), de mettre en place une procédure de contrôle, cela n'équivaudra pas à une vérification indépendante de la légalité de chacune des enquêtes et se situe donc même, à cet égard, en retrait par rapport à la proposition initiale; rappelle qu'il s'agit là d'une demande-clé, qui se reflète aussi dans la jurisprudence de la Cour de justice; considère par conséquent comme primordial de garantir la présence d'un tel mécanisme de contrôle, non seulement pour protéger les droits des personnes ou des agents économiques concernés, mais également pour protéger les droits des enquêteurs de l'OLAF en cas de poursuites judiciaires engagées par ces mêmes personnes ou agents économiques; souligne également la nécessité que l'OLAF dispose d'un mandat clair auprès des autres institutions de l'Union;

35. merkt op dat volgens Speciaal verslag nr. 2/2011 „er nog steeds geen onafhankelijke controle van de wettigheid van de handelingen voor lopende onderzoeken is, noch een handleiding die waarborgt dat de onderzoekshandelingen voorspelbaar zijn”, ondanks herhaalde aankondigingen van OLAF in het verleden; merkt tevens op dat de Commissie in haar gewijzigde voorstel voor een verordening tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1073/1999 (COM(2011)0135) weliswaar expliciet aangeeft een herzieningsprocedure te willen instellen, maar dat dit niet gelijkstaat aan onafhankelijk toezicht op de wettigheid van afzonderlijke onderzoeken en dat het voorstel in dit opzicht dus zelfs nog verder is afgezwakt ten opzichte van het oorspronkelijke voorstel; herinnert eraan dat dit tevens een belangrijke eis is in de jurisprudentie van het Hof van Justitie; beschouwt het daarom als een absolute vereiste dat een dergelijk toezichtmechanisme wordt opgezet, niet alleen om de rechten van de betrokken personen of marktdeelnemers te beschermen, maar ook om de rechten van de onderzoekers van OLAF te beschermen tegen gerechtelijke procedures die deze personen en marktdeelnemers aanspannen; benadrukt voorts dat er een duidelijk mandaat moet komen voor OLAF ten opzichte van de andere EU-instellingen;
35. note, selon le rapport spécial n° 2/2011, que «le contrôle de la légalité des actes d'enquête en cours n'est toujours pas assuré de façon indépendante et [qu»]il n'existe aucun code garantissant que les actes d'enquête suivent un cours prévisible«, et ce en dépit des annonces répétées faites par l'OLAF dans le passé; constate par ailleurs que, malgré la volonté explicite de la Commission, exprimée dans sa proposition modifiée de règlement modifiant le règlement (CE) n° 1073/1999 (COM(2011)0135), de mettre en place une procédure de contrôle, cela n'équivaudra pas à une vérification indépendante de la légalité de chacune des enquêtes et se situe donc même, à cet égard, en retrait par rapport à la proposition initiale; rappelle qu'il s'agit là d'une demande-clé, qui se reflète aussi dans la jurisprudence de la Cour de justice; considère par conséquent comme primordial de garantir la présence d'un tel mécanisme de contrôle, non seulement pour protéger les droits des personnes ou des agents économiques concernés, mais également pour protéger les droits des enquêteurs de l'OLAF en cas de poursuites judiciaires engagées par ces mêmes personnes ou agents économiques; souligne également la nécessité que l'OLAF dispose d'un mandat clair auprès des autres institutions de l'Union;

merkt op dat de Europese Unie het moeilijker heeft dan andere regio's in de wereld om uit de crisis te geraken, hetgeen grotendeels te wijten is aan inadequate, ontoereikende en te late politieke reacties op de crisis en aan haar structureel zwakke bestuurscapaciteit, en dat de crisis daardoor wel eens zou kunnen resulteren in een zware en duurzame aantasting van haar economische – en dus ook politieke – positie op het wereldtoneel, die wellicht pas op lange termijn zal worden heroverd en ook alleen als de EU de duurzaamheid van het concept „Europese manier van leven” tegen het licht kan houden, zonder de kernwaarden ervan overboord te werpen;
note que l'Union européenne connaît plus de difficultés à sortir de la crise que d'autres régions du monde, en grande partie en raison de réponses politiques inadaptées, insuffisantes et tardives à la crise et de la faiblesse structurelle de sa capacité de gouvernance, et relève que la crise risque d'affaiblir fortement et durablement sa position économique, et donc politique, au plan mondial, qu'elle ne pourra peut-être reconquérir qu'à long terme et si elle est capable de se pencher sur la durabilité du concept du «mode de vie européen» sans porter atteinte à ses valeurs fondamentales;