Vertaling van "men immers oordeelt " (Nederlands → Frans) :

Men mag immers niet uit het oog verliezen dat het recht slechts een beperkte actieradius heeft : de strafrechter oordeelt alleen over de vraag of de apotheker zich heeft schuldig gemaakt aan bepaalde misdrijven; de burgerlijke rechter over de contractuele of quasi delictuele aansprakelijkheid van de apotheker.
Il faut en effet garder à l'esprit que le droit n'a qu'une portée limitée: le juge pénal statuera uniquement sur la question de savoir si le pharmacien s'est rendu coupable de certaines infractions; le juge civil statuera, quant à lui, sur la responsabilité contractuelle ou quasi-délictuelle du pharmacien.

Men oordeelt immers « dat een onbehandelde ontreddering gevolgen op lange termijn kan hebben voor de bereidheid van de patiënt om geneesmiddelen te nemen, voor de duur van zijn hospitalisatie, voor zijn kansen om te overleven, voor zijn wens om vroegtijdig te sterven en voor zijn levenskwaliteit en die van zijn naasten » (4) .
En effet, on estime « qu'une détresse non-traitée peut avoir des conséquences à long terme sur l'adhésion du patient aux traitements, sur sa durée d'hospitalisation, sur ses chances de survie, sur son désir d'un décès anticipé et sur sa qualité de vie et celle de ses proches » (4) .

Men mag immers niet uit het oog verliezen dat het recht slechts een beperkte actieradius heeft : de strafrechter oordeelt alleen over de vraag of de tandarts zich heeft schuldig gemaakt aan bepaalde misdrijven; de burgerlijke rechter over de contractuele of quasi delictuele aansprakelijkheid van de tandarts.
Il faut en effet garder à l'esprit que le droit n'a qu'une portée limitée: le juge pénal statuera uniquement sur la question de savoir si le dentiste s'est rendu coupable de certaines infractions; le juge civil statuera, quant à lui, sur la responsabilité contractuelle ou quasi-délictuelle du dentiste.

Men mag immers niet uit het oog verliezen dat het recht slechts een beperkte actieradius heeft : de strafrechter oordeelt alleen over de vraag of de kinesitherapeut zich heeft schuldig gemaakt aan bepaalde misdrijven, de burgerlijke rechter over de contractuele of quasi delictuele aansprakelijkheid van de kinesitherapeut.
Il faut en effet garder à l'esprit que le droit n'a qu'une portée limitée: le juge pénal statuera uniquement sur la question de savoir si le kinésithérapeute s'est rendu coupable de certaines infractions; le juge civil statuera, quant à lui, sur la responsabilité contractuelle ou quasi-délictuelle du kinésithérapeute.

Zo men immers oordeelt (zie Arbitragehof, 1 december 1994, overweging B.4) dat, in zoverre het openbaar ministerie in het belang van de gemeenschap de opdrachten van openbare dienst vervult met betrekking tot de opsporing en de vervolging van misdrijven, sommige bepalingen van het Wetboek van Strafvordering die er een bijzonder statuut aan verlenen, aldus objectief verantwoord zijn, en zo men tevens oordeelt dat de toestand van hechtenis waarin een beklaagde verkeert, eenzelfde voorkeursbehandeling verantwoordt ten opzichte van de niet-gedetineerde beklaagde en de burgerlijke partij (dat is de ratio legis van de wet op de voorlopige hechtenis), dan moet tevens worden aangenomen dat de hiervoor, naast andere, als voorbeeld weergegeven overwegingen eveneens verantwoorden dat de burgerlijke partij op haar beurt eenzelfde voorkeursbehandeling geniet ten opzichte van het geheel van de burgers, en ten minste gebieden dat de burgerlijke partij op grond van die overwegingen op dezelfde voet wordt geplaatst als de overige partijen in dezelfde procedure.
En effet, si l'on considère (voy. Cour d'arbitrage, 1 décembre 1994, considérant B.4) que, dans la mesure où le ministère public accomplit, dans l'intérêt de la société, les missions de service public relatives à la recherche et à la poursuite des infractions, certaines dispositions du Code d'instruction criminelle qui lui donnent un statut particulier sont ainsi objectivement justifiées, si de même on considère que l'état de détention d'un prévenu justifie un même traitement préférentiel par rapport au prévenu non détenu et à la partie civile (c'est la ratio legis de la loi sur la détention préventive), il faut de même admettre que les considérations ci-dessus citées parmi d'autres à titre d'exemple justifient également que la partie civile bénéficie à son tour d'un même traitement préférentiel, par rapport à l'ensemble des citoyens, et commandent, à tout le moins, de la mettre sur le même pied que les autres parties à la même procédure.