Dat beleid van « democratische veiligheid » heeft echter meer te maken met veiligheid dan met democratie, en behalve gedeeltelijke successen — met name betere geweldindicatoren en een prominentere aanwezigheid van de openbare macht — heeft het niet geleid tot een gevoelige daling van de schendingen van de mensenrechten, temeer aangezien grotere delen van de burgerbevolking bij het conflict worden betrokken, het paramilitarisme opnieuw op ruimere schaal dreigt op te duiken, weliswaar minder zichtbaar dan via de georganiseerde paramilitaire groeperingen.
Cependant, cette politique de « sécurité démocratique » relève plus de la sécurité que de la démocratie, et hormis des réussites partielles — variation des indicateurs de la violence et présence plus affirmée de la force publique —, elle n'a pas entraîné de diminution sensible des violations des droits humains. D'autant plus que, en impliquant des segments plus larges de la population civile dans le confit, elle encourt le risque de voir une résurgence du paramilitarisme sur une base élargie et moins voyante que les groupes organisés de paramilitaires.
