Als voorbeeld hiervan verwijst hij naar de Londense hoofdstedelijke politie, die uit 24 lokale eenheden bestaat, maar die een generale staf heeft waarin slechts één persoon de beslissingen neemt.
Il en prend comme exemple la police métropolitaine londonienne, qui comporte 24 unités locales, mais qui est dotée d'un état-major général avec un seul décideur.
