Het in aanmerking nemen van « identieke feiten » waarvoor « l'inculpé » (de verdachte) niet veroordeeld werd, is niet erg realistisch : wanneer men kennis heeft van « identieke feiten », wordt de persoon wegens die feiten logischerwijze ook vervolgd.
La prise en considération de « faits identiques » pour lesquels « l'inculpé » n'a pas été condamné est peu réaliste : si on a connaissance de « faits identiques », normalement la personne est également poursuivie pour ces faits.