Vertaling van "leraren lichamelijke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

docent lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | docente lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | onderwijsgevende lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs | vakdocent lichamelijke opvoeding beroepsonderwijs
enseignant d’éducation physique | enseignant d’éducation physique/enseignante d’éducation physique | enseignante d’éducation physique

docent lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs | docente lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs | docent lichamelijke opvoeding secundair onderwijs | leerkracht lichamelijke opvoeding voortgezet onderwijs
professeur d’EPS/professeure d’EPS | professeure d’EPS | professeur d’éducation physique et sportive/professeure d’éducation physique et sportive | professeur d’EPS

Bestuur voor Lichamelijke Opvoeding, Sport en Openluchtleven | Commissariat-generaal voor de Bevordering van de Lichamelijke Ontwikkeling, de Sport en de Openluchtrecreatie | Commissariat-generaal voor de Bevordering van de Lichamelijke Opvoeding, de Sport en de Openluchtrecreatie | BLOSO [Abbr.]
Commissariat général à la promotion de l'éducation physique, du sport et de la récréation en plein air | Commissariat général pour la promotion de l'éducation physique, des sports et de la vie en plein air | BLOSO [Abbr.]

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

lichamelijke behandeling | lichamelijke/fysieke behandeling
traitement physique

individuen helpen zich aan te passen aan een lichamelijke handicap | personen helpen zich aan te passen aan een lichamelijke beperking
aider les individus à s’adapter au handicap physique

fysieke/lichamelijke verandering | lichamelijke verandering
altération physique

lichamelijke integriteit
intégrité physique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De kwaliteit van de programma's voor lichamelijke opvoeding en de kwalificaties van de betrokken leraren blijven een punt van zorg in een aantal lidstaten.
La qualité des programmes d’éducation physique et les qualifications des enseignants concernés restent un problème dans de nombreux États membres.

Zit gezondheidsbevorderende lichaamsbeweging in opleidingsmodule van leraren lichamelijke opvoeding op bachelor- of masterniveau? ja/nee verplicht/facultatief
L'APBS est un module dans la formation des professeurs d'éducation physique au niveau bachelier et/ou master: oui/non; obligatoire/facultatif

14. verzoekt de lidstaten partnerschappen met hoger-onderwijsinstellingen te stimuleren met het oog op gender-mainstreaming in de opleiding van beroepssporters en met name van leraren lichamelijke oefening, gezien de cruciale rol van deze leraren bij de bewustmaking van ouders en leerlingen waar het gaat om tegengaan van genderstereotypen;
14. invite les États membres à promouvoir des partenariats avec les établissements d'enseignement supérieur, de manière à introduire la dimension du genre dans la formation des professionnels du sport, notamment des professeurs d'éducation physique, compte tenu du rôle important que joue le professeur dans la sensibilisation des parents et des élèves à l'élimination des préjugés sexuels;

13. verzoekt de lidstaten ervoor te zorgen dat in het openbaar onderwijs alleen voldoende gekwalificeerde leraren lichamelijke opvoeding gymnastieklessen kunnen geven;
13. demande aux États membres de veiller à ce que dans l'enseignement public, seuls des professeurs d'éducation physique disposant des compétences voulues puissent donner les cours d'éducation physique;

is verheugd over het initiatief van de Commissie om sportorganisaties en de lidstaten ertoe aan te moedigen sportinfrastructuur en de infrastructuur van scholen aan te passen aan de behoeften van personen met een handicap, en verzoekt erom leraren lichamelijke oefening gemakkelijker toegang te verlenen tot opleidingen in bewegings- en fysiotherapie, om hen zo in staat te stellen met gedeeltelijk gehandicapte scholieren overeenkomstig hun respectievelijke aandoeningen te werken;
se félicite de l'initiative de la Commission d'encourager les organisations sportives et les États membres à adapter les infrastructures sportives et celles des écoles aux besoins des personnes handicapées et exige qu'il soit plus facile pour les professeurs d'éducation physique d'entreprendre des études en kinésithérapie et en physiothérapie afin de leur permettre de travailler avec des jeunes partiellement handicapés, en fonction de l'état de ceux-ci;

22. dringt er in de geest van het Bolognaproces bij de lidstaten op aan om de programma's van de opleiding van leraren lichamelijke opvoeding op elk schoolniveau meer op elkaar af te stemmen, te zorgen voor regelmatige bijscholing van deze leraren met opneming van genderspecifieke aspecten en een onafhankelijk controlesysteem voor kwaliteitsbewaking uit te werken;
22. prie instamment les États membres, dans l'esprit du processus de Bologne, d'améliorer la convergence entre les programmes de formation pour les professeurs d'éducation physique à chaque niveau scolaire, d'assurer la formation professionnelle continue des professeurs d'éducation physique en y intégrant les aspects spécifiques liés au genre et de concevoir un système de contrôle indépendant dans le souci de garantir la qualité;