Vertaling van "langer onder bevoegdheid " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

kwestie die mede onder zijn/haar bevoegdheid valt
question relevant de sa compétence concurrente

zaak ressorterende onder de bevoegdheid van het Hof
affaire relevant de la compétence de la Cour de justice

gebieden die onder de bevoegdheid vallen
domaine relevant de sa compétence

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het gegeven dat ingrepen door middel van « hulpmiddelen die een laser van klasse 4 en hoger of fel pulserend licht gebruiken » niet langer tot de niet-heelkundige esthetische geneeskunde worden gerekend (artikel 178 van de wet van 10 april 2014), dat de daarmee samenhangende bevoegdheid van schoonheidsspecialisten om « de epilatietechnieken met een laser van klasse 4 of met fel pulserend licht aan te wenden », werd opgeheven (artikel 181 van de wet van 10 april 2014) en dat « de tatoeages, piercings en epileertechnieken [...] niet onder de toepassing van [de wet van 23 mei 2013 vallen] » (artikel 180 van de wet van 10 april 2014), heeft immers enkel tot gevolg dat het verrichten van die handelingen niet langer onder het toepassingsgebied van de wet van 23 mei 2013 valt.
Le fait que les actes accomplis au moyen de « dispositifs utilisant le laser de classe 4 ou supérieure ou la lumière pulsée intense » ne relèvent plus de la médecine esthétique non chirurgicale (article 178 de la loi du 10 avril 2014), que l'habilitation sous-jacente des esthéticiens à « utiliser des techniques d'épilation par laser de classe 4 ou par lumière pulsée intense » ait été abrogée (article 181 de la loi du 10 avril 2014) et que « les tatouages, les piercings et les techniques d'épilation » « ne tombent pas sous l'application de [la loi du 23 mai 2013] » (article 180 de la loi du 10 avril 2014) a en effet pour seule conséquence que l'accomplissement de ces actes ne relève plus de l'application de la loi du 23 mai 2013.

Deze materie valt niet langer onder de bevoegdheid van de minister van Justitie, maar onder die van de Gemeenschappen.
Cette matière ne relève plus de la compétence du ministre de la Justice, mais des Communautés.

Deze materie valt niet langer onder de bevoegdheid van de minister van Justitie, maar onder de Gemeenschappen.
Cette matière ne relève plus de la compétence du ministre de la Justice, mais des Communautés.

Moerman, E. Derycke en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 10 maart 2015 in zake Hussain Azhar tegen de nv « Brouwerij De Koninck », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 31 maart 2015, heeft de Arrondissementsrechtbank te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 577 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 5 van de Wet van 26 maart 2014 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek en de Wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties met het oog op de toekenning van bevoegdheid aan de natuurlijke rechter in diverse materies, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de hogere beroepen tegen vonnissen tussen ondernemingen, namelijk tussen alle personen die op duurzame wijze een economisch doel nastreven, die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van dat doel, gewezen door de vrederechter (krachtens diens bijzondere bevoegdheden die volgen uit artikel 591 van het Gerechtelijk Wetboek) niet langer voor de rechtbank van koophandel doch voor de rechtbank van eerste aanleg worden gebracht, terwijl alle geschillen tussen ondernemingen en die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van hun economisch doel, en die niet onder de bijzondere bevoegdheid van andere rechtscolleges vallen, krachtens artikel 573 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 2 van de Wet van 26 maart 2014, voor de rechtbank van koophandel worden gebracht ?
Moerman, E. Derycke et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 10 mars 2015 en cause de Hussain Azhar contre la SA « Brouwerij De Koninck », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 31 mars 2015, le Tribunal d'arrondissement d'Anvers a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 577 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 5 de la loi du 26 mars 2014 modifiant le Code judiciaire et la loi du 2 août 2002 concernant la lutte contre le retard de paiement dans les transactions commerciales en vue d'attribuer dans diverses matières la compétence au juge naturel, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que les appels des jugements entre entreprises, à savoir entre toutes personnes qui poursuivent durablement un but économique, concernant un acte accompli dans la poursuite de ce but, rendus par le juge de paix (en vertu de ses compétences spéciales qui découlent de l'article 591 du Code judiciaire) ne sont plus portés devant le tribunal de commerce mais devant le tribunal de première instance, alors que toutes les contestations entre entreprises concernant un acte accompli dans la poursuite de leur but économique et qui ne relèvent pas de la compétence spéciale d'autres juridictions sont, en vertu de l'article 573 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 2 de la loi du 26 mars 2014, portées devant le tribunal de commerce ?

Uitgaande van die zienswijze wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of artikel 577 van het Gerechtelijk Wetboek, gewijzigd bij artikel 5 van de wet van 26 maart 2014, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt « doordat de hogere beroepen tegen vonnissen tussen ondernemingen, namelijk tussen alle personen die op duurzame wijze een economisch doel nastreven, die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van dat doel, gewezen door de vrederechter (krachtens diens bijzondere bevoegdheden die volgen uit artikel 591 van het Gerechtelijk Wetboek) niet langer voor de rechtbank van koophandel doch voor de rechtbank van eerste aanleg worden gebracht, terwijl alle geschillen tussen ondernemingen en die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van hun economisch doel, en die niet onder de bijzondere bevoegdheid van andere rechtscolleges vallen, krachtens artikel 573 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 2 van de Wet van 26 maart 2014, voor de rechtbank van koophandel worden gebracht ».
Partant de ce point de vue, le juge a quo demande à la Cour si l'article 577 du Code judiciaire, modifié par l'article 5 de la loi du 26 mars 2014, viole les articles 10 et 11 de la Constitution « en ce que les appels des jugements entre entreprises, à savoir entre toutes personnes qui poursuivent durablement un but économique, concernant un acte accompli dans la poursuite de ce but, rendus par le juge de paix (en vertu de ses compétences spéciales qui découlent de l'article 591 du Code judiciaire) ne sont plus portés devant le tribunal de commerce mais devant le tribunal de première instance, alors que toutes les contestations entre entreprises concernant un acte accompli dans la poursuite de leur but économique et qui ne relèvent pas de la compétence spéciale d'autres juridictions sont, en vertu de l'article 573 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 2 de la loi du 26 mars 2014, portées devant le tribunal de commerce ».

Wat betreft de domeinen die onder mijn bevoegdheid vallen, kan ik melden dat zowel het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, het Fonds voor arbeidsongevallen als het Fonds voor beroepsziekten over geen concrete cijfergegevens beschikken inzake het aantal verzekerden die niet langer uitkeringen ontvangen omdat ze zich in Syrië of Irak bevinden en er bij een bepaalde terroristische organisatie zijn aangesloten.
Pour ce qui concerne les domaines qui relèvent de ma compétence, je peux communiquer que ni l'Institut national d'assurance maladie-invalidité, ni le Fonds des accidents du travail, ni le Fonds des maladies professionnelles ne disposent de données statistiques concrètes concernant le nombre d'assurés qui ne reçoivent plus leurs indemnités du fait qu'ils se trouvent en Syrie ou en Irak et y font partie d'une certaine organisation terroriste.

Onder het Europese arrestatiebevel heeft de Britse rechtbank echter niet langer het recht om summier bewijs te onderzoeken teneinde zeker te weten of de uitlevering terecht is, en heeft zij niet langer de bevoegdheid om iets dergelijks te voorkomen.
Toutefois, dans le cadre d'un mandat d'arrêt européen, un tribunal britannique n'a à présent pas le droit d'examiner des preuves prima facie afin de s'assurer que l'extradition est justifiée ni le pouvoir de l'empêcher.

Met de exclusieve bevoegdheid valt het GVB niet langer onder het subsidiariteitsbeginsel, waardoor de regionale adviesraden nooit kunnen uitgroeien tot beheersorganen.
La compétence exclusive écarte la PCP du principe de subsidiarité, ce qui implique que les conseils consultatifs régionaux ne pourront jamais devenir des organes de gestion.

Het doel bestaat dus in het bereiken van een delicaat evenwicht tussen de doeltreffendheid van de misdaadbestrijding en het respect van de vrijheid en waardigheid van de burgers: een doel dat niet langer onder de uitsluitende bevoegdheid van de lidstaten valt maar ook deel is gaan uitmaken van het beleid van de Unie, die ernaar streeft zich te ontwikkelen tot een gemeenschappelijke ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid.
L'objectif est donc d'atteindre au mieux un fragile équilibre entre une lutte efficace contre la criminalité et le respect de la liberté et de la dignité des personnes : un objectif qui n'est plus uniquement l'apanage des États, mais est également devenu celui de la politique de l'Union, qui aspire à devenir un espace commun de liberté, de justice et de sécurité.