Vertaling van "laatste aanleg verplicht " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

eerste en laatste aanleg
premier et dernier ressort

uitspraak doen in laatste aanleg | uitspraak doen in laatste instantie
statuer en dernier ressort

vonnis bij hoogst gewijsde | vonnis in laatste aanleg
jugement en dernier ressort

in eerste en laatste aanleg oordelen
juger en premier et dernier ressort

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bijvoorbeeld dat de voorafgaande instemming alleen voor rechterlijke instanties in hoger beroep en/of in laatste aanleg verplicht wordt; dat verwijzing alleen in laatste aanleg of in het geheel niet verplicht is; dat er een algemene regeling moet komen in de trant van die van het protocol van 1971, waarbij de instemming der partijen alleen vereist is voor rechterlijke instanties van « common law »-landen en wel voor een periode van ten hoogste tien jaar, waarna de uitzondering opnieuw bespreekbaar wordt en eventueel plaats maakt voor de algemene regeling; dat in alle lidstaten en alleen voor de hoogste rechterlijke instantie de instemming der partijen verplicht is indien geen van de partijen haar woonplaats heeft in een verdragsluitende Staat, enz.
On a ainsi proposé que cet accord soit exigé uniquement pour les juridictions d'appel et/ou pour les juridictions de dernière instance; que l'obligation du renvoi ne soit imposée qu'à ces dernières ou ne le soit pas du tout; que, dans le cadre d'un système général analogue à celui du protocole de 1971, l'accord des parties ne soit exigé que pour les juridictions des États de « common law » et pour une période limitée à dix ans, avec possibilité de réexamen de la dérogation en vue d'un éventuel alignement sur le système général; que le consentement des parties soit exigé, dans tous les États membres et uniquement pour les cours suprêmes, lorsqu'aucune des parties n'est domiciliée dans un État contractant de la convention; etc.

2º op gezamenlijk verzoek van de belanghebbenden in laatste aanleg te beslissen over alle geschillen betreffende de door de apothekers aan zijn cliënt gevraagde honoraria, behoudens bedingen tot toekenning van bevoegdheid die neergelegd zijn in de overeenkomsten of verbintenissen gesloten inzake de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen;
2º de statuer en dernier ressort, à la demande conjointe des intéressés, sur tous les litiges relatifs aux honoraires demandés par les pharmaciens à leurs clients, sous réserve des clauses attributives de compétence prévues par les conventions ou les engagements conclus en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités;

Als de federale procureur in laatste aanleg beslist, moet hij verplicht worden erop toe te zien dat de opdrachten die hij toewijst het werk van het betrokken parket of auditoraat niet in het gedrang brengen.
Si le procureur fédéral décide en dernière instance, il doit avoir l'obligation de veiller à ce que la délégation qu'il impose n'a pas pour conséquence de porter préjudice au travail que doit effectuer le parquet ou l'auditorat concerné.

2º op gezamenlijk verzoek van de belanghebbenden in laatste aanleg te beslissen over alle geschillen betreffende de door de kinesitherapeuten aan zijn cliënt gevraagde honoraria, behoudens bedingen tot toekenning van bevoegdheid die neergelegd zijn in de overeenkomsten of verbintenissen gesloten inzake de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen;
2º statuer en dernier ressort, à la demande conjointe des intéressés, sur tous les litiges relatifs aux honoraires demandés par les kinésithérapeutes à leurs clients, sous réserve des clauses attributives de compétence prévues par les conventions ou les engagements conclus en matière d'assurance obligatoire soins de santé et indemnités;

Het Hof onderzoekt de middelen in de onderstaande volgorde : Ten aanzien van de ontvankelijkheid (B.2-B.7) : - Wat de bevoegdheid van het Hof betreft (B.3-B.5); - Wat de uiteenzetting van de middelen en de grieven betreft (B.6-B.7); Ten gronde (B.8-B.63) : - Wat het hoorrecht betreft (zaak nr. 6187) (B.8-B.24) : 1. Het hoorrecht in eerste en laatste administratieve aanleg (B.11-B.19); a) De artikelen 10 en 11 van de Grondwet (B.13-B.14); b) Artikel 23 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 3 en 9 van het Verdrag van Aarhus (B.15-B.19); 2. De opheffing van hoofdstuk VII (artikelen 4.7.1 tot 4.7.26/1) van de VCRO (artikel 336 van het Omgevingsvergunningsdecreet) en van het Milieuvergunningsdecreet (artikel 386 van het Omgevingsvergunningsdecreet) (B.20-B.24); - Wat betreft de vervaltermijn in het kader van de tweede administratieve aanleg (B.25-B.39) : 1. De in artikel 23 van de Grondwet vervatte standstill-verplichting (B.27-B.28); 2. Het gelijkheidsbeginsel (B.29-B.30); 3. Artikel 9 van het Verdrag van Aarhus (B.31-B.33); 4. De Europese milieurichtlijnen (B.34-B.35); 5. De richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt (hierna : Dienstenrichtlijn) (B.36-B.37); 6. Prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie (B.38-B.39); - Wat betreft het permanente karakter van de omgevingsvergunning (B.40-B.50) : 1. De richtlijn 2006/11/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 februari 2006 betreffende de verontreiniging veroorzaakt door bepaalde gevaarlijke stoffen die in het aquatisch milieu van de Gemeenschap worden geloosd en de richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 betreffende afvalstoffen en tot intrekking van een aantal richtlijnen (B.43-B.45); 2. De standstill-verplichting (B.46-B.47); 3. Het beginsel van de scheiding der machten (B.48-B.50); - Wat betreft de verplichting tot het uitvoeren van een project-MER ...
La Cour examine les moyens dans l'ordre suivant : Quant à la recevabilité (B.2-B.7) : - En ce qui concerne la compétence de la Cour (B.3-B.5); - En ce qui concerne l'exposé des moyens et des griefs (B.6-B.7); Quant au fond (B.8-B.63) : - En ce qui concerne le droit d'être entendu (affaire n° 6187) (B.8-B.24) : 1. Le droit d'être entendu en première et dernière instance administrative (B.11-B.19); a) Les articles 10 et 11 de la Constitution (B.13-B.14); b) L'article 23 de la Constitution, combiné ou non avec les articles 3 et 9 de la Convention d'Aarhus (B.15-B.19); 2. L'abrogation du chapitre VII (articles 4.7.1 à 4.7.26/1) du Code flamand de l'aménagement du territoire (article 336 du décret sur le permis d'environnement) et du décret du 28 juin 1985 (article 386 du décret sur le permis d'environnement) (B.20-B.24); - En ce qui concerne le délai de forclusion dans le cadre de la seconde instance administrative (B.25-B.39) : 1. L'obligation de standstill contenue dans l'article 23 de la Constitution (B.27-B.28); 2. Le principe d'égalité (B.29-B.30); 3. L'article 9 de la Convention d'Aarhus (B.31-B.33); 4. Les directives européennes en matière d'environnement (B.34-B.35); 5. La directive 2006/123/CE du Parlement européen et du Conseil du 12 décembre 2006 relative aux services dans le marché intérieur (B.36-B.37); 6. Questions préjudicielles à la Cour de justice (B.38-B.39); - En ce qui concerne le caractère permanent du permis d'environnement (B.40-B.50) : 1. La directive 2006/11/CE du 15 février 2006 concernant la pollution causée par certaines substances dangereuses déversées dans le milieu aquatique de la Communauté et la directive 2008/98/CE du Parlement européen et du Conseil du 19 novembre 2008 relative aux déchets et abrogeant certaines directives (B.43-B.45); 2. L'obligation de standstill (B.46-B.47); 3. Le principe de la séparation des pouvoirs (B.48-B.50); - En ce qui concerne l'obligation d'établir un rapport sur l'incidence du projet et une ...

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (' in gelijke mate ') verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. contre la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-11, § 2 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, inséré par l'article 7 de la loi du 22 août 2002 - interprété en ce sens que la répartition par parts égales de l'indemnisation entre les assureurs est opposable aux conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage en cas d'accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident -, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il est établi une différence de traitement qui n'est ni fondée sur un critère objectif ni raisonnablement justifiée et plus précisément entre, d'une part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel tous les véhicules impliqués dans l'accident ont été identifiés et, d'autre part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel un ou plusieurs véhicules impliqués dans l'accident n'ont pas été identifiés, alors qu'il ne peut être affirmé que la responsabilité de ces derniers véhicules n'est indubitablement pas engagée ?

In dat verband bepaalt artikel 267 van het Verdrag betreffende de werking van de EU (VWEU) dat rechterlijke instanties in laatste aanleg, d.w.z. instanties waarvan uitspraken niet vatbaar zijn voor hoger beroep, verplicht zijn zich tot het Hof van Justitie te wenden, tenzij het Hof al uitspraak heeft gedaan of de interpretatie van de Europese rechtstregel duidelijk is.
À ce titre, l’article 267 du traité sur le fonctionnement de l’UE (TFUE) précise que les juridictions nationales qui statuent en dernier ressort, c’est-à-dire dont les décisions ne peuvent faire l’objet d’un recours, ont l’obligation de saisir la Cour de Justice d'une demande préjudicielle, sauf lorsqu’il existe déjà une jurisprudence de la Cour en la matière ou lorsque l'interprétation de la règle de droit de l'UE en cause est évidente.

Wijzend op de verplichting daartoe voor elk rechtscollege dat in laatste aanleg oordeelt, hebben de verzoekende partijen in hun memorie van antwoord en ter terechtzitting het Hof verzocht respectievelijk één en acht bijkomende prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.
Soulignant l'obligation y relative incombant à chaque juridiction qui statue en dernier ressort, les parties requérantes ont demandé à la Cour, dans leur mémoire en réponse et à l'audience, de poser respectivement une et huit questions préjudicielles supplémentaires à la Cour de justice des Communautés européennes.

Wijzend op de verplichting daartoe voor elk rechtscollege dat in laatste aanleg oordeelt, hebben de verzoekende partijen ter terechtzitting het Hof verzocht de volgende prejudiciële vraag te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen :
Soulignant l'obligation imposée à cette fin à chaque juridiction statuant en dernier ressort, les parties requérantes ont demandé à la Cour, à l'audience, de poser la question préjudicielle suivante à la Cour de justice des Communautés européennes :