Traduction de «laatste aanleg uitgeoefende strikte » (Néerlandais → Français) :

« Schendt artikel 36 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, door aan de Raad van State de bevoegdheid te verlenen zijn arresten, onder bepaalde voorwaarden, vergezeld te doen gaan van een dwangsom en zodoende zich uit te spreken over subjectieve rechten, niet de artikelen 144 en 145 van de Grondwet, 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt dat niet objectief en redelijk kan worden verantwoord en dat onevenredige gevolgen met zich meebrengt op het vlak van daadwerkelijke jurisdictionele bescherming tussen de rechtzoekenden die over hun subjectieve rechten uitspraak kunnen laten doen door rechtscolleges van de rechterlijke orde die een bevoegdheid van volle rechtsmacht bezitten en in beginsel aan de dubbele aanleg zijn onderworpen (artikel 1385bis van het Gerechtelijk Wetboek) en de rechtzoekenden die onderworpen zijn aan de dwangsommen uitgesproken door de Raad van State in het kader van een in eerste en laatste aanleg uitgeoefende strikte wettigheidstoetsing ?
« En conférant au Conseil d'Etat la compétence d'assortir, dans certaines conditions, ses arrêts d'une astreinte et ce faisant de se prononcer sur des droits subjectifs, l'article 36 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat ne viole-t-il pas les articles 144 et 145 de la Constitution, 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, combinés aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il instaure une différence de traitement non susceptible de justification objective et raisonnable et emportant des effets disproportionnés en termes de protection juridictionnelle effective entre les justiciables qui peuvent faire arbitrer leurs droits subjectifs par des juridictions de l'ordre judiciaire investies d'une compétence de pleine juridiction et soumises en principe au double degré de juridiction (article 1385bis du Code judiciaire) et les justiciables assujettis aux astreintes prononcées par le Conseil d'Etat dans le cadre d'un strict contrôle de légalité exercé en premier et dernier ressort ?

De administratie voegt dus een voorwaarde toe aan de wet, wat in strijd is met het beginsel van de strikte interpretatie van de belastingwet (zie Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen, 6 juni 2014, A.R. nr. 13/154/A en 13/4100/A, en Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, 24 september 2014, A.R. 13/972/A - dat laatste vonnis staat sinds 27 november 2014 op de website van de FOD Financiën Fisconetplus).
L'administration ajoute donc une condition à la loi, ce qui est contraire au principe de l'interprétation stricte de la loi fiscale (voyez: Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen, 6 juni 2014, A.R. nr. 13/154/A en 13/4100/A en Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, 24 september 2014, A.R. 13/972/A - ce dernier jugement étant placé sur le site du SPF Finances "fisconetplus" depuis le 27 novembre 2014).

« Zij worden aangewezen uit de rechters die gedurende ten minste drie jaar het ambt van magistraat van het openbaar ministerie of van rechter in de rechtbank van eerste aanleg hebben uitgeoefend en die voornoemde ambten reeds hebben uitgeoefend krachtens artikel 80, tweede lid, tenzij de Koning van de laatste voorwaarde afwijkt en Hij zijn keuze met bijzondere redenen omkleedt.
« Ils sont désignés parmi les juges ayant exercé pendant trois ans au moins les fonctions de magistrat du ministère public ou celles de juge au tribunal de première instance, et ayant déjà exercé ces fonctions en vertu de l'article 80, alinéa 2, sauf si le Roi déroge à cette dernière condition, et pour autant qu'il motive spécialement son choix .

« Zij worden aangewezen uit de rechters die gedurende ten minste drie jaar het ambt van magistraat van het openbaar ministerie of van rechter in de rechtbank van eerste aanleg hebben uitgeoefend en die voornoemde ambten reeds hebben uitgeoefend krachtens artikel 80, tweede lid, tenzij de Koning van de laatste voorwaarde afwijkt, en Hij zijn keuze met bijzondere redenen omkleedt.
« Ils sont désignés parmi les juges ayant exercé pendant trois ans au moins les fonctions de magistrat du ministère public ou celles de juge au tribunal de première instance, et ayant déjà exercé ces fonctions en vertu de l'article 80, alinéa 2, sauf si le Roi déroge à cette dernière condition et pour autant qu'Il motive spécialement son choix.

Wanneer daarentegen het Hof van Cassatie, krachtens artikel 611 van het Gerechtelijk Wetboek, uitspraak doet, niet op grond van een buitengewoon rechtsmiddel en binnen de strikte perken die aan het cassatietoezicht zijn gesteld, maar in het raam van een « objectief contentieux », dat in eerste en laatste aanleg voor dat Hof is gebracht, kan het recht op toegang tot rechter niet aan een dermate aanzienlijke beperking worden onderworpen.
En revanche, lorsque, en vertu de l'article 611 du Code judiciaire, la Cour de cassation statue, non sur la base d'un recours extraordinaire et dans les strictes limites dévolues à son contrôle de cassation, mais dans le cadre d'un « contentieux objectif », porté en premier et dernier ressort devant elle, le droit d'accès au juge ne saurait subir une restriction aussi importante.

Ter gelegenheid van grondige verificaties valt het geregeld voor dat alleen de «aanleg» van voorheen - na vroegere fiscale controles - sinds jaren «vrijgestelde» provisies of voorzieningen in de zin van artikel 48 WIB 1992 door de belastingambtenaren in het laatste boekjaar voortaan plots belastbaar wordt gesteld bij toepassing van de artikelen 25, 5° 183 en 185 WIB 1992, zonder dat daarbij rekening wordt gehouden met de «opnemingen» van datzelfde boekjaar, niettegenstaande de vennootschappen de bepalingen van artikel 26 KB/WIB 1992 wel degelijk strikt hebben gerespecteerd.
Lors de vérifications approfondies, il arrive régulièrement que seule la «constitution» de provisions au sens de l'article 48 du CIR 1992, autrefois «exonérées» (à la suite de contrôles fiscaux antérieurs) depuis des années, soit désormais imposée lors du dernier exercice comptable, par les agents du fisc, en application des articles 25, 5° 183 et 185 du CIR 1992, sans qu'il soit tenu compte à cette occasion des «prélèvements» effectués au cours de ce même exercice, bien que les sociétés aient scrupuleusement respecté les dispositions de l'article 26 de l'arrêté royal d'exécution du Code des impôts sur les revenus 1992.