Vertaling van "laat voortbestaan terwijl " (Nederlands → Frans) :

D. overwegende dat de Europese Unie absoluut een supranationaal landbouw- en plattelandsbeleid in stand moet houden dat het multifunctionele landbouwmodel laat voortbestaan, terwijl tegelijkertijd wordt tegemoet gekomen aan de toegenomen eisen van de samenleving ten aanzien van duurzame ontwikkeling van landbouw en platteland, economische, sociale en territoriale samenhang, kwaliteit en veiligheid van voedingsmiddelen, en ten slotte, milieubescherming, biodiversiteit, gezondheid en welzijn van dieren,
D. considérant qu'il est indispensable pour l'Union européenne de préserver une politique publique agricole et rurale, de nature supranationale, qui permette au modèle agricole multifonctionnel de survivre et de remplir simultanément les exigences sociales accrues en faveur d'un développement agricole et rural durable, de la cohésion économique, sociale et territoriale, de la qualité et de la sécurité des aliments et, enfin, de la protection de 1'environnement, de la biodiversité, de la santé ainsi que du bien-être animal;

E. overwegende dat de Europese Unie absoluut een supranationaal landbouw- en plattelandsbeleid in stand moet houden dat het multifunctionele landbouwmodel laat voortbestaan, terwijl tegelijkertijd wordt tegemoet gekomen aan de toegenomen eisen van de samenleving ten aanzien van duurzame ontwikkeling van landbouw en platteland, economische, sociale en territoriale samenhang, kwaliteit en veiligheid van voedingsmiddelen, en tenslotte, milieubescherming, biodiversiteit, gezondheid en welzijn van dieren,
E. considérant qu'il est indispensable pour l'Union européenne de préserver une politique publique agricole et rurale, de nature supranationale, qui permette au modèle agricole multifonctionnel de survivre et de remplir simultanément les exigences sociales accrues en faveur d'un développement agricole et rural durable, de la cohésion économique, sociale et territoriale, de la qualité et de la sécurité des aliments et, enfin, de la protection de l'environnement, de la biodiversité, de la santé ainsi que du bien-être animal;

« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?
« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n° 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription différentes et non objectivement justifiées en cas de répétition d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?

De doorslaggevende factor in dit proces is echter dat sommige lidstaten beschikken over regeringen die bereid zijn het voortbestaan van hun vissersgemeenschappen tot prioriteit te verheffen, terwijl Schotland de pech heeft vertegenwoordigd te worden door de Britse regering, die ons regelmatig in de steek laat tijdens de onderhandelingen in de Visserijraad van de EU.
Dans ce processus, le fait que certains États membres soient dirigés par des gouvernements disposés à faire de la survie de leurs communautés de pêche une priorité constitue l’élément décisif.

« Schendt artikel 28, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan gehandicapten, zoals het bestond vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 juli 2001, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet niet en roept het geen verschil in behandeling in het leven dat niet objectief verantwoord is, doordat het de bepalingen betreffende de verjaring van de terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een tegemoetkoming voor hulp van derden volgens het oude stelsel en meer in het bijzonder artikel 21, § 3, vierde lid, van de wet van 13 juni 1966 van toepassing laat, terwijl het Arbitragehof, in zijn arrest van 6 december 2000 (nr. 129/00), heeft geoordeeld dat datzelfde artikel 28, tweede lid, de artikelen 10 en 11 schond doordat het verschillende en niet objectief verantwoorde verjaringsregels liet voortbestaan in geval van terugvordering van een onverschuldigd bedrag ten laste van een gerechtigde op een gewone of bijzondere tegemoetkoming ten opzichte van diegenen van wie de rechten waren vastgesteld bij de wet van 27 februari 1987 ?
« L'article 28, alinéa 2, de la loi du 27 février 1987 relative aux allocations aux handicapés, tel qu'il existait avant sa modification par la loi du 19 juillet 2001, ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée et ne crée-t-il pas une différence de traitement non justifiée objectivement en ce qu'il laisse d'application les dispositions relatives à la prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'allocation pour l'aide d'une tierce personne dite de l'ancien régime et plus particulièrement l'article 21, § 3, alinéa 4, de la loi du 13 juin 1966 alors que la Cour d'arbitrage, par son arrêt du 6 décembre 2000 (n 129/00) a considéré que ce même article 28, alinéa 2, violait les articles 10 et 11 en ce qu'il laissait subsister des règles de prescription d'un indu à charge d'un bénéficiaire d'une allocation ordinaire ou spéciale par rapport à ceux dont les droits avaient été fixés par la loi du 27 février 1987 ?