Vertaling van "kortere verjaringstermijn " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

verjaringstermijn van de dividenden | verjaringstermijn van dividend
délai de prescription des dividendes

emissie van componenten met een kortere atmosferische verblijftijd | emissie van componenten met een kortere levensduur
émission de composés à vie courte

verjaringstermijn
délai de prescription

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De kortere verjaringstermijn waarin artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek voorziet, wordt verantwoord door de bijzondere aard van de schuldvorderingen die hij beoogt : het gaat erom, wanneer de schuld betrekking heeft op schuldvorderingen die « bij het jaar of bij kortere termijnen » betaalbaar zijn, ofwel de schuldenaars te beschermen en de schuldeisers tot zorgvuldigheid aan te zetten, ofwel te vermijden dat het totaalbedrag van de periodieke schuldvorderingen voortdurend aangroeit.
La prescription abrégée établie par l'article 2277 du Code civil est justifiée par la nature particulière des créances qu'elle vise : il s'agit, lorsque la dette a pour objet des créances payables « par année ou à des termes périodiques plus courts », soit de protéger les débiteurs et d'inciter les créanciers à la diligence, soit d'éviter l'accroissement constant du montant global des créances périodiques.

Het verschil in behandeling moet berusten op een redelijke verantwoording en mag niet leiden tot onevenredige beperkingen van de rechten van de personen die onderhevig zijn aan de kortere verjaringstermijn.
La différence de traitement doit reposer sur une justification raisonnable et ne doit pas conduire à des restrictions disproportionnées des droits des personnes qui sont soumises au délai de prescription plus court.

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat de kortere verjaringstermijn waarin het voorziet, niet van toepassing zou zijn op benuttingsvergoedingen gebaseerd op artikel 577-2, §§ 3 en 5, van het Burgerlijk Wetboek, « met name in zoverre geen kapitaal wordt gevorderd, maar maandelijkse vergoedingen, wat tot gevolg heeft dat de schuldvordering na zekere tijd een kapitaal wordt ».
Il est demandé à la Cour si l'article 2277 du Code civil est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, interprété en ce sens que la prescription abrégée qu'il prévoit ne s'appliquerait pas aux indemnités d'usage fondées sur l'article 577-2, §§ 3 et 5, du Code civil, « en particulier dans la mesure où la créance ne porte pas sur le capital, mais sur des indemnités mensuelles, ce qui a pour conséquence que la créance devient, après un certain temps, un capital ».

In de fase die de geschilfase voorafgaat, heeft het feit dat het gaat om een belasting en niet om een private schuld, bepaalde gevolgen : enerzijds moet de belastingplichtige zich houden aan verplichtingen waaraan een gewone schuldenaar zich niet hoeft te houden [zijn inkomsten aangeven, vragen beantwoorden., dit alles onder dwang en op straffe van sancties (1)] en anderzijds, als tegenprestatie, dient de fiscale administratie zich te houden aan bijkomende verplichtingen, die te maken hebben met de functie die deze administratie als overheidsdienst vervult (kortere verjaringstermijn (2), naleving van het beginsel van behoorlijk bestuur, beginsel van de gematigdheid.).
Au stade préalable au contentieux, la circonstance qu'il s'agisse d'un impôt, et non d'une dette civile, a certaines conséquences : d'une part, le contribuable est tenu à des obligations que n'a pas un débiteur ordinaire [déclarer ses revenus, répondre à des questions ., le tout sous la contrainte et sous peine de sanctions (1)], et d'autre part, en contrepartie, l'administration fiscale est tenue d'obligations supplémentaires, tenant à son rôle de service public (délai de prescription plus bref (2), respect du principe de bonne administration, principe de modération .).

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, van artikel 2262bis, § 1, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre, enerzijds, de in het geding zijnde bepaling voor een parkeerretributie in een verjaringstermijn van tien jaar voorziet terwijl voor een parkeerovertreding een veel kortere verjaringstermijn geldt en, anderzijds, de in het geding zijnde bepaling niet in een kortere verjaringstermijn voorziet, zoals dat het geval is voor bijvoorbeeld de vorderingen bedoeld in de artikelen 2271 tot 2277ter van het Burgerlijk Wetboek.
La Cour est interrogée sur la compatibilité de l'article 2262bis, § 1, alinéa 1, du Code civil avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, d'une part, en ce que la disposition en cause prévoit un délai de prescription de dix ans pour une rétribution de stationnement, alors qu'un délai de prescription plus court est d'application pour une contravention en matière de stationnement, et, d'autre part, en ce que la disposition en cause ne prévoit pas de délai de prescription plus court, comme c'est le cas, par exemple, pour les actions visées aux articles 2271 à 2277ter du Code civil.

« Schendt artikel 2262bis, § 1, B.W. voor een gedepenaliseerde parkeerretributie in verhouding tot een niet-gedepenaliseerde parkeerovertreding al dan niet art. 10 en 11 Grondwet, al dan niet in combinatie met art. 6 E.V. R.M., hetzij door daarvoor een verjaringstermijn te voorzien van 10 jaar, hetzij door daarvoor geen kortere verjaringstermijn te voorzien zoals bijvoorbeeld volgens art. 2271 tot en met art. 2277ter B.W. wel het geval is ?
« L'article 2262bis, § 1, du Code civil viole-t-il, pour une rétribution de stationnement dépénalisée comparée à une contravention non dépénalisée en matière de stationnement, les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, soit en prévoyant en cette matière un délai de prescription de 10 ans, soit en ne prévoyant pas en cette matière un délai de prescription plus court, comme c'est le cas, par exemple, des articles 2271 à 2277ter du Code civil ?

Dit artikel huldigt het beginsel dat de partijen noch de verjaringstermijn, noch de loop ervan kunnen wijzigen, onder voorbehoud van twee uitzonderingen vermeld in § 2 en § 3, de ene met betrekking tot de mogelijkheid voor een schuldeiser de termijn te wijzigen door een schriftelijke verklaring aan de schuldeiser en de andere inzake de mogelijkheid voor de partijen om te bepalen dat de arbitrale procedure kan worden ingesteld binnen een verjaringstermijn die korter is dan die waarin het verdrag voorziet.
Comme on l'a dit, cet article énonce le principe selon lequel le délai de prescription ne peut être modifié par les parties, ni son cours changé, sous réserve de deux exceptions énoncées en ses §§ 2 et 3 et relatives, l'une, à la possibilité pour le débiteur de prolonger le délai par une déclaration écrite au créancier, et l'autre, à la possibilité pour les parties de stipuler que la procédure d'arbitrage peut être engagée dans un délai de prescription plus bref que celui prévu par la Convention.

De terugvordering bedoeld in § 1 van dit artikel verjaart na een termijn van vijf jaar te rekenen van de beslissing tot verlening van de gedeeltelijk of volledig kosteloze juridische bijstand, zonder dat de verjaringstermijn korter kan zijn dan één jaar, te rekenen van de ontvangst van de vergoeding door de advocaat.
La récupération visée au § 1 du présent article se prescrit par cinq ans à compter de la décision d'octroi de l'aide juridique partiellement ou entièrement gratuite, sans que le délai de prescription puisse être inférieur à un an à compter de la perception de l'indemnité par l'avocat.

De terugvordering bedoeld in dit hoofdstuk verjaart na een termijn van vijf jaar te rekenen van de beslissing tot verlening van de gedeeltelijk of volledig kosteloze juridische bijstand, zonder dat de verjaringstermijn korter kan zijn dan één jaar, te rekenen van de ontvangst van de vergoeding van de advocaat.
La récupération visée dans le présent chapitre se prescrit dans un délai de cinq ans à compter de la décision d'octroi de l'aide juridique partiellement ou entièrement gratuite sans que le délai de prescription ne puisse être inférieur à un an à compter de la perception de l'indemnité de l'avocat.

« § 3 De terugvordering bedoeld in § 1 van dit artikel verjaart na een termijn van vijf jaar te rekenen van de beslissing tot verlening van de gedeeltelijke of volledige kosteloze juridische bijstand, zonder dat de verjaringstermijn korter kan zijn dan één jaar, te rekenen van de ontvangst van de vergoeding door de advocaat».
« § 3. La récupération visée au § 1 du présent article se prescrit par cinq ans à compter de la décision d'octroi de l'aide juridique partiellement ou entièrement gratuite, sans que le délai de prescription puisse être inférieur à un an à compter de la perception de l'indemnité par l'avocat».