Veel van wat we hier zeggen wordt
immers tegengesproken door wat de Europese regeringen in onze hoofdsteden doen. Door wat mijnheer Sarkozy, mevrouw Merkel, en politici zoals de heer Sócrates in mijn eigen land – Portugal – doen. Die laatste heeft onlangs bij een bezoek van de Chinese premier aan Lissabon een demonstratie naar een andere locatie gedirigeerd, zodat de Chinese premier
niet oog in oog zou komen te staan met mensen die
...[+++] tegen zijn regime protesteerden. Het komt er dan op neer dat Europa meewerkt aan de droomwereld die de Chinese leiders voor zichzelf hebben gecreëerd. In die wereld is er geen oppositie, omdat één ontwikkelingsmodel goed is voor iedereen: in Peking, Sjanghai, Guangzhou, de Oeigoerse autonome regio Xinjiang of Tibet.
En d’autres termes, l’Europe elle-même contribue régulièrement à ce monde imaginaire ou fabuleux que les dirigeants chinois sont en train de créer pour eux-mêmes, dans lequel il n’y a pas d’opposition et où un seul modèle de développement fonctionne pour tous, que se soit à Pékin, à Shanghai, à Guangzhou, en région autonome ouïghoure du Xinjiang ou au Tibet.
