Ze had nu juist meer aandacht moeten besteden aan een doeltreffende bescherming van de werknemers en aan de betrokkenheid van deze werknemers en hun belangenorganisaties bij het besluitvormingsproces over de koersbepaling van bedrijven. Werknemers hebben namelijk minder rechten dan crediteurs. Er zouden niet alleen bepaalde minimumnormen moeten gelden voor de informatie en raadpleging van werknemers, maar werknemers zouden ook actief moeten kunnen participeren (met vetorecht) in beslissingen die voor de voortzetting van het bedrijf en het behoud van banen van belang zijn.
Le fait est que ces salariés ont moins de droits que les créanciers et qu’ils devraient avoir non seulement des droits minimums d’être informés et consultés, mais également un droit de participation active, avec droit de veto, aux décisions qui sont importantes pour la pérennité de l’entreprise et des emplois.
