Traduction de «kleren die gedeeltelijk voor beroepsdoeleinden en gedeeltelijk voor privé-doeleinden » (Néerlandais → Français) :

Bij huur van onroerende goederen die gedeeltelijk voor privé-doeleinden worden gebruikt en gedeeltelijk voor beroepsdoeleinden, worden de totale inkomsten uit die onroerende goederen beschouwd als inkomsten uit een onroerend goed dat voor beroepsdoeleinden wordt gehuurd, behalve wanneer de huurprijs en de daaraan verbonden huurlasten met betrekking tot ieder gedeelte afzonderlijk opgegeven worden in een geregistreerde huurovereenkomst.
Pour des locations mixtes à usage privé et professionnel, l'ensemble du revenu immobilier sera considéré comme revenu d'un immeuble loué à des fins professionnelles, sauf si le loyer et les charges y afférents sont ventilés en fonction des usages privé et professionnel dans un bail enregistré.

Wanneer een onroerend goed verhuurd wordt voor privé-doeleinden waarbij het de huurder verboden is er een beroepswerkzaamheid uit te oefenen (bijvoorbeeld dokterspraktijk), is het de huurder verboden de bestemming van het goed te wijzigen. Indien hij echter, in weerwil van dit verbod, het gehuurde goed toch gebruikt voor de uitoefening van een beroep en indien hij de huur geheel of gedeeltelijk als beroepskosten van zijn bedrijfsinkomsten aftrekt, zal de belastingcontroleur meestal die aftrek aanvaarden zonder de huurder het bewijs van de bestemming voor beroepsdoeleinden te vragen.
En effet, lorsqu'un immeuble est loué à titre privé avec interdiction pour le locataire d'y installer une activité professionnelle (un cabinet médical, par exemple), il y a là une interdiction pour le locataire de transformer l'affectation du bien, et si, au mépris de cette interdiction, il affecte le bien loué à l'exercice d'une profession et surtout, s'il déduit de ses revenus professionnels tout ou partie du loyer comme frais professionnels, son contrôleur des contributions accepte la plupart du temps cette déduction, sans demander au locataire la preuve de l'affectation professionnelle du loyer.

Op basis van welke bepaling van het wetboek wordt het aftrekken van de BTW die wordt geheven op de verwerving van kleren die gedeeltelijk voor beroepsdoeleinden en gedeeltelijk voor privé-doeleinden worden gebruikt, volledig geweigerd zonder de belastingplichtigen de mogelijkheid te geven om het bewijs te leveren dat die kleren bestemd zijn voor een economische activiteit ?
Sur la base de quelle disposition du code la déduction de la TVA grevant l'acquisition de vêtements utilisés partiellement à des fins professionnelles et partiellement pour un usage privé est-elle entièrement refusée, sans laisser aux assujettis la possibilité d'apporter la preuve d'une affectation de ces vêtements à une activité économique ?

In de door het geacht lid beoogde situatie, die bovendien veronderstelt dat het gebouw werd verworven met toepassing van de BTW die terecht volledig werd afgetrokken door de belastingplichtige, moet tot een gedeeltelijke herziening van de oorspronkelijk afgetrokken BTW worden overgegaan, en dit overeenkomstig artikel 10, 1°, van het koninklijk besluit nr. 3 van 10 december 1969 met betrekking tot de aftrekregeling voor de toepassing van de belasting over de toegevoegde waarde. Deze herziening dient uiteraard slechts plaats te vinden voor zover het betrokken onroerend goed gedeeltelijk gebruikt wordt voor de privé-doeleinden van de belastingplichtige gedurende de herzieningstermijn van 15 jaar, die begint te lopen op de eerste januari van het jaar waarin het recht op aftrek is ontstaan.
Dans la situation envisagée par l'honorable membre, qui présuppose en outre que l'immeuble ait été acquis avec application de la TVA, entièrement déduite à juste titre par l'assujetti, c'est à une révision partielle de la déduction opérée initialement qu'il convient de procéder, et ce conformément à l'article 10, 1°, de l'arrêté royal no 3 du 10 décembre 1969 relatif aux déductions pour l'application de la taxe sur la valeur ajoutée, pour autant évidemment que le bien immeuble concerné ait été utilisé pour partie aux besoins privés de l'assujetti pendant la période de révision de 15 ans, qui commence à courir le 1er janvier de l'année au cours de laquelle le droit à déduction a pris naissance.