Vertaling van "kind zich verplicht " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

ouders die het kind dwingen afwijkend te zijn van de plaatselijke norm, hetzij qua sexe (b.v. het kleden van een jongen in meisjeskleding), hetzij qua leeftijd (b.v. een kind dwingen verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet passen bij de leeftijd) of anderszins onaangepast (b.v. het kind dwingen deel te nemen aan activiteiten die het niet wil of die te moeilijk zijn).
Définition: Parents forçant l'enfant à se comporter de façon différente de la norme locale, que ce soit par rapport à son sexe (en habillant un garçon en fille), par rapport à son âge (en forçant un enfant à prendre des responsabilités plus lourdes qu'il ne peut en assumer pour son âge) ou pour d'autres raisons (obligeant l'enfant à entreprendre des activités contre son gré ou des activités trop difficiles pour lui).

Omschrijving: Een specifieke ontwikkelingsstoornis waarin het vermogen van het kind om gesproken taal te gebruiken duidelijk beneden het bij zijn verstandelijke leeftijd behorende niveau ligt, maar waarin het taalbegrip zich binnen de normale variatiebreedte bevindt. Er kunnen al dan niet afwijkingen zijn in de articulatie. | Neventerm: | ontwikkelingsdysfasie of -afasie van het expressieve type
Définition: Trouble spécifique du développement dans lequel les capacités de l'enfant à utiliser le langage oral sont nettement inférieures au niveau correspondant à son âge mental, mais dans lequel la compréhension du langage se situe dans les limites de la normale. Le trouble peut s'accompagner ou non d'une perturbation de l'articulation. | Dysphasie ou aphasie de développement, de type expressif

verplichting om documenten bij zich te dragen
obligation de détention, de port et de présentation de papiers

ontheffing van de verplichting zich door een advocaat te doen bijstaan
dispense du ministère d'avocat

verplichting om zich voor het Bureau te doen vertegenwoordigen
tenu de se faire représenter devant l'Office

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De instelling van de vordering na het verstrijken van de periode van één jaar, bedoeld bij het eerste lid van artikel 12, nuanceert slechts de verplichting om het kind te doen terugkeren, door aan te nemen dat die verplichting zich niet opdringt wanneer vast staat dat het kind zich in zijn nieuwe omgeving heeft geïntegreerd.
En effet, l'introduction de l'action après l'expiration de la période d'un an, envisagée au premier alinéa de l'article 12, ne fait que nuancer l'obligation de faire retourner l'enfant, en admettant qu'elle ne s'impose pas lorsqu'il est établi que l'enfant s'est intégré dans son nouveau milieu.

95. Wanneer het nodig is, ten einde de terugkeer van het kind te bewerkstelligen, om de gerechtelijke en administratieve overheden van de Staat waar het kind zich bevindt, te doen tussenkomen, moet de centrale overheid zelf de procedure inleiden ­ als dit volgens haar intern recht mogelijk is ­ of de opening ervan bevorderen; deze verplichting strekt zich ook uit tot de procedures die nodig blijken om de organisatie of de effectieve uitoefening van het bezoeksrecht toe te laten (letter f ).
95 Quand il est nécessaire, pour obtenir le retour de l'enfant, de faire intervenir les autorités judiciaires ou administratives de l'État où il se trouve, l'autorité centrale doit introduire elle-même ­ si cela est possible selon son droit interne ­ ou favoriser l'ouverture d'une procédure; obligation qui s'étend aussi aux procédures qui s'avèrent nécessaires pour permettre l'organisation ou l'exercice effectif du droit de visite (lettre f ).

Bijgevolg bestaat de verplichting om een « verzoekende centrale overheid » in te lichten, alleen wanneer het verzoek aan een derde centrale overheid is overgezonden omdat het kind zich niet in de Staat van de tweede geadieerde centrale overheid bevindt.
En conséquence, l'obligation d'informer une « Autorité centrale requérante » n'existe que lorsque la demande a été transmise à une troisième Autorité centrale, l'enfant ne se trouvant pas dans l'État de la deuxième Autorité centrale saisie.

Personen die zich in soortgelijke situaties bevinden, namelijk de vader en de moeder van een kind, worden door de bestreden bepaling echter verschillend behandeld aangezien in geval van onenigheid tussen de ouders of in geval van afwezigheid van keuze, het kind verplicht de naam van de vader alleen draagt.
La disposition attaquée traite, cependant, de manière différente des personnes se trouvant dans des situations similaires, à savoir les pères et les mères d'un enfant, dès lors qu'en cas de désaccord entre parents ou en cas d'absence de choix, l'enfant porte obligatoirement le seul nom de son père.

Art. 19. Afhankelijk van het motief waarvoor het zorgkrediet wordt aangevraagd, is minstens een van de volgende bewijsstukken verplicht : 1° een attest van de behandelende geneesheer van de zwaar zieke persoon die medische bijstand of verzorging nodig heeft, waarin wordt bevestigd dat de patiënt die bijstand of verzorging nodig heeft en dat het personeelslid zich bereid heeft verklaard aan de zwaar zieke persoon bijstand of verzorging te verlenen; 2° een attest van de behandelende geneesheer van de persoon die palliatieve verzorging nodig heeft, waarin wordt bevestigd dat de patiënt die verzorging nodig heeft en dat het personeelslid zich bereid heeft verklaard die palliatieve verzorging te verlenen; 3° een attest van de kinderbijslag waarmee wordt aangetoond dat het kind voldoet aan de voorwaarden, vermeld in artikel 6, tweede lid, 1° of 2° ; 4° een attest van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap, Integrale Jeugdhulp, waarmee wordt aangetoond dat het kind voldoet aan de voorwaarden, vermeld in artikel 6, tweede lid, 3° ; 5° een attest van inschrijving, waarmee wordt aangetoond dat de opleiding voldoet aan de vereisten, vermeld in artikel 7; 6° een attest van gezinssamenstelling, uitgereikt door de gemeente; 7° een attest van pleegzorg; 8° de geboorteakte of de akte van de burgerlijke stand waaruit de afstamming blijkt.
Art. 19. Selon le motif de demande d'un crédit-soins, au moins l'un des documents justificatifs suivants est obligatoire : 1° une attestation du médecin traitant de la personne gravement malade ayant besoin d'une assistance médicale ou de soins, confirmant que le patient a besoin d'une assistance ou de soins et que le membre du personnel s'est déclaré prêt à prêter assistance à la personne gravement malade ou à lui dispenser les soins dont elle a besoin ; 2° une attestation du médecin traitant de la personne ayant besoin de soins palliatifs, confirmant que le patient a besoin de ces soins palliatifs et que le membre du personnel s'est déclaré prêt à dispenser ces soins ; 3° une attestation des allocations familiales attestant que l'enfant remplit les conditions visées à l'article 6, deuxième alinéa, 1° ou 2° ; 4° une attestation de l'Agence flamande pour les Personnes handicapées, Aide intégrale à la jeunesse, attestant que l'enfant remplit les conditions visées à l'article 6, deuxième alinéa, 3° ; 5° une attestation d'inscription attestant que la formation répond aux exigences visées à l'article 7 ; 6° une attestation de la composition de ménage délivrée par l'administration communale ; 7° une attestation de placement en famille d'accueil ; 8° un acte de naissance ou l'acte de l'état civil faisant état de la descendance.

De pleegvoogd neemt de ouderlijke plicht op zich om het kind te onderhouden, op te voeden en in staat te stellen de kost te verdienen (artikel 475bis van het Burgerlijk Wetboek), met andere woorden de verplichting van levensonderhoud, opvoeding en opleiding, die op de ouders rust (artikel 203, § 1 van het Burgerlijk Wetboek).
Le tuteur officieux assume l'obligation parentale d'entretenir l'enfant, de l'élever et de le mettre en état de gagner sa vie (article 475bis du Code civil), en d'autres termes, l'obligation d'entretien, d'éducation et de formation qui repose sur les parents (article 203, § 1er, du Code civil).

Dit brengt voor deze lidstaat niet de verplichting met zich mee dat het kind, de broer of zus, of de ouder naar die lidstaat moeten worden gebracht.
Cet État membre n’est pas soumis à l’obligation de faire venir l’enfant, le frère ou la sœur, ou le père ou la mère sur son territoire.