Traduction de «kennelijke fraude een verschillende bestraffingsregeling geldt » (Néerlandais → Français) :

Voor verschillende domeinen geldt overigens dat ze tegenwoordig het voorwerp van ongecoördineerde initiatieven in beide pijlers uitmaken : de fraude bij de communautaire begroting, de douanesamenwerking, de drugs.
De plus, plusieurs domaines font actuellement l'objet d'initiatives désordonnées dans les deux piliers : la fraude au budget communautaire, la coopération douanière, les drogues.

In geval van een niet-gemotiveerd, willekeurig of kennelijk onredelijk ontslag worden de contractuelen in de overheidssector dus verschillend behandeld: - de arbeiders kunnen zich nog altijd beroepen op artikel 63 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten (waarin staat dat de werkgever als sanctie een vergoeding moet betalen die overeenstemt met het loon van zes maanden), dat nog altijd op hen van toepassing is bij gebrek aan een vergelijkbare regeling; - voor de bedienden geldt de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen (die niet in een sanctie voor de werkgever voorziet en waarvan de toepassing voor discussie zorgt in de rechtsleer en de rechtspraak).
En cas de licenciement non motivé, abusif ou manifestement déraisonnable, les contractuels du secteur public sont donc soumis à des traitements distincts: - Les ouvriers pourront encore invoquer l'article 63 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail (qui prévoit le paiement d'une indemnité équivalent à 6 mois de rémunération à titre de sanction pour l'employeur) qui leur est toujours applicable en l'absence de "régime analogue"; - Les employés se verront appliquer la loi du 29 juillet 1991 sur la motivation du licenciement dans le secteur public (qui ne prévoit pas de sanction pour l'employeur et dont l'application fait débat en doctrine et jurisprudence).

« Het eerste artikel van het nieuwe hoofdstuk 8 stelt de verschillende redenen voor de herroeping van de procedure tot collectieve schuldenregeling op gelijke voet. Een schuldenaar die niet aan zijn verplichtingen voldoet, kan na de herroeping van zijn plan opnieuw een verzoek indienen, zonder vijf jaar te hoeven wachten. Om die herhaalde indieningen te beperken, wordt er voorgesteld de termijn van vijf jaar toe te passen die geldt voor de andere redenen in verband met fraude vanwege de schuldenaar. Het gaat om de herroeping van de hele procedure en niet alleen die van het plan. Sommige rechtbanken zouden problemen hebben gehad met de interpretatie van de bepaling. Deze verduidelijking moet het risico van verkeerde interpretaties voorkomen » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-1804/016, pp. 78-79).
« Le premier article du nouveau chapitre 8 met sur un pied d'égalité les différentes raisons de révocations des procédures de règlement collectif de dettes. Si un débiteur ne respecte pas ses obligations, il peut réintroduire une demande après la révocation de son plan, sans devoir attendre l'écoulement d'un délai de cinq ans. Afin de limiter les demandes répétées, il est proposé d'appliquer le délai de cinq ans, prévu pour les autres raisons, liées à une fraude de la part du débiteur. Il s'agit de la révocation de la procédure en entier et non du plan uniquement. Certains tribunaux auraient eu des problèmes d'interprétation de la disposition. La présente clarification entend écarter tout risque de mauvaise interprétation. Le dépôt de ces amendements n'appelle aucun autre commentaire » (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-1804/016, pp. 78-79).

Zij komt niet voort uit het feit dat voor de gewone overtreding en voor de kennelijke fraude een verschillende bestraffingsregeling geldt, maar uit de situatie waarin, voor eenzelfde overtreding, tegen eenzelfde erfgenaam door de correctionele rechtbank, na een debat dat door het openbaar ministerie wordt gevoerd en onder voorbehoud van hoger beroep, een strafrechtelijke boete kan worden uitgesproken terwijl diezelfde persoon, voor dezelfde overtreding, een boete gelijk aan tweemaal de ontdoken rechten zou moeten oplopen, die automatisch en eenzijdig wordt opgelegd door de administratie, zonder een ander beroep dan een intern beroep bij de Minister van Financiën, wiens beoordeling soeverein is.
Elle n'est pas issue d'une différence de régime de répression entre la contravention simple et la fraude caractérisée mais de la situation où, pour une même infraction, une même personne héritière puisse se voir infliger une amende pénale prononcée par le tribunal correctionnel après un débat mené par le ministère public et sous réserve d'appel alors que, pour la même infraction, cette même personne devrait encourir une amende égale au double des droits éludés infligée automatiquement et unilatéralement par l'administration et sans recours autre qu'un recours interne auprès du ministre des Finances, dont l'appréciation est souveraine.