Vertaling van "justitie werd echter " (Nederlands → Frans) :

Na afloop van het plenum van vorige donderdag werd dat standpunt echter kortweg door de minister van Justitie tegengesproken.
Un point de vue sèchement contredit par le ministre de la Justice à l'issue de la plénière de jeudi dernier.

Op basis van de handleiding van de eBox die aan de Commissie werd bezorgd (...), kan zij echter moeilijk beoordelen of het door de FOD Justitie geconcipieerde netwerk een passend beveiligingsniveau zal verzekeren rekening houdend met de stand van de techniek enerzijds en de gevoeligheid van de betreffende gegevens anderzijds" (punt 15) De vertrouwelijkheid van de inhoud van de documenten die via e-Box meegedeeld worden of via e-Deposit neergelegd worden, moet bijgevolg uitdrukkelijk gewaarborgd worden door in de artikelen 3 en 7 van het ontwerp een specifiek streepje toe te voegen.
Sur la base du manuel de l'e-Box qui a été transmis à la Commission [...], elle peut toutefois difficilement évaluer si le réseau conçu par le SPF Justice assurera un niveau de sécurité adéquat, compte tenu de l'état de la technique d'une part et de la sensibilité des données en question d'autre part » ( § 15). Il s'impose en conséquence que la confidentialité du contenu des documents communiqués via e-Box ou déposés via e-Deposit soit expressément garantie par l'ajout d'un tiret spécifique aux articles 3 et 7 du projet.

De minister van Binnenlandse Zaken, die hierover op zijn beurt ondervraagd werd, verbond er zich in zijn antwoord toe het desbetreffende contract aan de commissie voor de Justitie te bezorgen, wat tot dusver echter nog altijd niet is gebeurd.
Interrogé à son tour celui-ci s'est engagé à communiquer à la commission Justice le contrat en cause, ce qui à ce jour n'a toujours pas été fait.

Tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 25 april 2007 werd gepreciseerd : « Deze bepaling is vernieuwend door zich open te stellen voor een toekomstige evolutie van het privaatrecht die betrekking heeft op de gelijkstelling met de echtgenoot van de buitenlandse partner, die met de vreemdeling bij wie men zich komt voegen verbonden is door een geregistreerd partnerschap dat in België als gelijkwaardig met het huwelijk wordt beschouwd. Dezelfde wijziging wordt aangebracht aan artikel 10 van de wet, dat de gezinshereniging regelt van de vreemdeling die geen burger is van de Unie. De bedoelde situatie is die van de Scandinavische partnerschappen, waarvan de gelijkstelling met het huwelijk momenteel wordt onderzocht door de FOD Justitie. Deze gelijkstelling zal echter pas gevolgen hebben voor het vreemdelingenrecht op de datum die wordt vastgelegd door een koninklijk besluit waarover in de Ministerraad wordt overlegd. In dit koninklijk besluit worden de gevallen bepaald waarin een geregistreerd buitenlands partnerschap als zijnde gelijkwaardig met het huwelijk moet worden beschouwd in België » (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2845/001, pp. 39-40).
Au cours des travaux préparatoires à la loi du 25 avril 2007, il fut précisé : « Cette disposition innove en s'ouvrant à une évolution future du droit privé, relative à l'assimilation au conjoint du partenaire étranger lié à l'étranger rejoint par un partenariat enregistré considéré comme équivalent à mariage en Belgique. La même modification est apportée à l'article 10 de la loi, relatif au regroupement familial des membres de la famille d'un étranger non citoyen de l'Union. La situation visée est celle des partenariats scandinaves, dont l'assimilation au mariage est actuellement examinée par le SPF Justice. Cette assimilation ne produira toutefois ces effets en droit des étrangers qu'à la date fixée par un arrêté royal délibéré en Conseil des ministres fixant les cas dans lesquels un partenariat enregistré étranger doit être considéré comme équivalent à mariage en Belgique » (Doc. parl., Chambre, 2006-2007, DOC 51-2845/001, pp. 39-40).

Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft in zijn arrest van 6 mei 2014 de richtlijn 2011/82/EU echter vernietigd, omdat deze naar zijn oordeel op basis van een onjuiste rechtsgrondslag werd vastgesteld.
Cependant, dans un arrêt du 6 mai 2014, la Cour de Justice de l'Union européenne a annulé la Directive 2011/82/UE, jugeant que celle-ci reposait sur une base juridique erronée.

Indien de Commissie dwingende redenen worden voorgelegd, kan zij echter opnieuw gebruikmaken van haar discretionaire bevoegdheid, op voorwaarde dat ze binnen het kader handelt van het VWEU en de algemene rechtsbeginselen - in het bijzonder het beginsel van gelijke behandeling zoals dat in de rechtspraak van het Hof van Justitie werd uitgelegd (48).
Si des raisons impérieuses sont présentées à la Commission, celle-ci peut toutefois de nouveau exercer son pouvoir discrétionnaire à la condition qu’elle agisse dans le cadre prescrit par le TFUE et les principes généraux du droit, et en particulier conformément au principe de l’égalité de traitement tel qu’il est interprété dans la jurisprudence de la Cour (48).

14. neemt nota van het bemoedigende cijfers waaruit blijkt dat 88% van de inbreukzaken die in 2010 werden afgesloten „niet aan het Hof van Justitie is voorgelegd, omdat lidstaten de door de Commissie aan de orde gestelde juridische problemen hadden opgelost voordat het nodig was om de volgende fase van de inbreukprocedure in te leiden”; acht het echter zaak dat het doen en laten van de lidstaten steeds nauwlettend in het oog wordt gehouden, omdat sommige verzoekschriften melding maken van problemen die ook blijven voortduren nadat een zaak afgesloten werd (zie bijvoorbeeld verzoekschriften 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 en 0947/2011);
14. note le chiffre encourageant selon lequel 88 % des dossiers d'infraction clôturés en 2010 «n'ont pas atteint la Cour de justice, car les États membres ont rectifié les problèmes d'ordre juridique relevés par la Commission avant qu'il n'ait été nécessaire de passer à l'étape suivante dans la procédure d'infraction»; estime, cependant, qu'il est essentiel de continuer à contrôler soigneusement les actions des États membres, étant donné que certaines pétitions mentionnent des problèmes qui persistent, même après la clôture de la procédure (voir, par exemple, les pétitions n° 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 et 0947/2011);

20. neemt nota van het bemoedigende resultaat dat 88% van de inbreukzaken die in 2010 werden afgesloten "niet aan het Hof van Justitie is voorgelegd, omdat lidstaten de door de Commissie aan de orde gestelde juridische problemen hadden opgelost voordat het nodig was om de volgende fase van de inbreukprocedure in te leiden"; is echter van mening dat het essentieel is om nauwlettend toezicht te blijven houden op de handelingen van lidstaten, aangezien sommige verzoekschriften verwijzen naar problemen die ook blijven aanhouden nadat een zaak afgesloten werd (zie bijvoorbeeld verzoekschriften 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 en 0947/2011);
20. note le chiffre encourageant selon lequel 88 % des dossiers d'infraction clôturés en 2010 "n'ont pas atteint la Cour de justice, car les États membres ont rectifié les problèmes d'ordre juridique relevés par la Commission avant qu'il n'ait été nécessaire de passer à l'étape suivante dans la procédure d'infraction"; estime, cependant, qu'il est essentiel de continuer à contrôler soigneusement les actions des États membres, étant donné que certaines pétitions mentionnent des problèmes qui persistent, même après la clôture de la procédure (voir, par exemple, les pétitions n° 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 et 0947/2011);

14. neemt nota van het bemoedigende cijfers waaruit blijkt dat 88% van de inbreukzaken die in 2010 werden afgesloten "niet aan het Hof van Justitie is voorgelegd, omdat lidstaten de door de Commissie aan de orde gestelde juridische problemen hadden opgelost voordat het nodig was om de volgende fase van de inbreukprocedure in te leiden"; acht het echter zaak dat het doen en laten van de lidstaten steeds nauwlettend in het oog wordt gehouden, omdat sommige verzoekschriften melding maken van problemen die ook blijven voortduren nadat een zaak afgesloten werd (zie bijvoorbeeld verzoekschriften 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 en 0947/2011);
14. note le chiffre encourageant selon lequel 88 % des dossiers d'infraction clôturés en 2010 "n'ont pas atteint la Cour de justice, car les États membres ont rectifié les problèmes d'ordre juridique relevés par la Commission avant qu'il n'ait été nécessaire de passer à l'étape suivante dans la procédure d'infraction"; estime, cependant, qu'il est essentiel de continuer à contrôler soigneusement les actions des États membres, étant donné que certaines pétitions mentionnent des problèmes qui persistent, même après la clôture de la procédure (voir, par exemple, les pétitions n° 0808/2006, 1322/2007, 0492/2010, 1060/2010 et 0947/2011);

11. Overwegende dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen op 17 november 1992 in de gevoegde zaken C 271/90, C 281/90 en C 289/90, Koninkrijk Spanje tegen Commissie (7), een beroep tegen deze richtlijn heeft verworpen; dat de richtlijn echter, waar het de bepalingen inzake de bijzondere rechten betreft, door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen nietig werd verklaard, waarbij het Hof aanvoerde dat noch in de bepalingen van de richtlijn, noch in de overwegingen ervan nader wordt aangeduid om welk soort rechten het in feite gaat en in welk opzicht het bestaan van deze rechten met de verschillende bepalingen van het Verdrag strijdig is; dat daarom deze rechten in de onderhavige richtlijn moeten worden omschreven; dat, wat telecommunicatiediensten betreft, bijzondere rechten feitelijk rechten zijn die een Lid-Staat aan een beperkt aantal ondernemingen verleent door middel van een wettelijk of bestuursrechtelijk instrument, waarbij binnen een bepaald geografisch gebied
11. considérant que, dans l'arrêt rendu dans les affaires jointes C-271/90, C-281/90 et C-289/90: royaume d'Espagne contre Commission (7), la Cour de justice des Communautés européennes a confirmé, le 17 novembre 1992, la validité de la directive 90/388/CEE; que toutefois, en ce qui concerne les droits spéciaux, la directive a été déclarée nulle, au motif que ni le dispositif de la directive ni ses considérants ne précisent le type de droits concrètement visé et en quoi l'existence de ces droits est contraire aux différentes dispositions du traité; qu'il faut donc définir ces droits dans la présente directive; que, en matière de services de télécommunications, les droits spéciaux sont en pratique des droits accordés par un État membre à un nombre limité d'entreprises au moyen de tout instrument législatif, réglementaire ou administratif qui, sur un territoire donné: