Vertaling van "jurisdictionele beslissing " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde
décision passée en force de chose jugée | jugement ayant autorité de chose jugée | jugement ayant force de chose jugée

definitieve beslissing | onherroepelijke beslissing
décision finale

verrichting niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om geloofsredenen of sociale druk
Acte non effectué par décision du sujet pour raisons de conviction et de pression sociale

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om overige en niet-gespecificeerde redenen
Vaccination non faite par décision du sujet pour des raisons autres et non précisées

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om geloofsredenen of wegens sociale druk
Vaccination non faite par décision du sujet pour raisons de conviction ou de pression sociale

beslissing
décision

gerechtelijke beslissing
décision de justice

beslissing tot doorhaling
décision de radiation

strekking van de beslissing
teneur d'une décision

beslissing | besluit | uitspraak
décision

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Immers, hoewel artikel 5.4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens geen enkel recht doet ontstaan op een beroep tegen de jurisdictionele beslissingen die ertoe strekken een aanhouding te bevelen of te verlengen, zodat de wetgever niet ertoe gehouden is te voorzien in een cassatieberoep tegen een beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis, vormt een controle van de wettigheid van die beslissingen, en met name van de inachtneming van de verplichting van een bijzondere motivering waartoe de onderzoeksgerechten gehouden zijn, op dat gebied niettemin een essentiële waarborg, hetgeen de wetgever heeft bevestigd bij de wet van 20 juli 1990 en hetgeen hij opnieuw heeft bevestigd door, bij het bestreden artikel 137, een cassatieberoep te behouden ten aanzien van de eerste beslissing tot handhaving van de voorlopige hechtenis.
En effet, même si l'article 5.4 de la Convention européenne des droits de l'homme ne fait naître aucun droit à un recours contre les décisions juridictionnelles visant à ordonner ou à prolonger une arrestation, de sorte que le législateur n'est pas tenu de prévoir un pourvoi en cassation contre une décision de maintien de la détention préventive, il n'en demeure pas moins qu'un contrôle de la légalité de ces décisions, et notamment du respect de l'obligation de motivation spéciale qui incombe aux juridictions d'instruction, constitue une garantie essentielle en ce domaine, ce que le législateur avait confirmé par la loi du 20 juillet 1990 et ce qu'il a encore confirmé en maintenant, par l'article 137 attaqué, un pourvoi en cassation à l'égard de la première décision de maintien de la détention préventive.

Artikel 122 biedt de administratieve rechtbanken de mogelijkheid de tenuitvoerlegging van een handeling of een verordening of zelfs een jurisdictionele beslissing te schorsen, wanneer bij hen een beroep tot vernietiging zoals bedoeld in artikel 39 wordt ingesteld dan wel een beroep tegen een administratieve (artikel 41) of een jurisdictionele (artikel 42) beslissing waarop zij zich met volle rechtsmacht uitspreekt.
L'article 122 permet aux tribunaux administratifs de surseoir à l'exécution d'un acte ou d'un règlement ou même d'une décision juridictionnelle lorsque ces derniers sont saisis soit d'un recours en annulation visé à l'article 39, soit d'un recours de pleine juridiction relatif à une décision administrative (article 41) ou juridictionnelle (article 42).

2. « Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat, om de aansprakelijkheid van de Staat in het geding te brengen wegens fout van een magistraat in het raam van een jurisdictionele beslissing, de inachtneming oplegt van een aan die beslissing voorafgaande uitwissingsvoorwaarde, zelfs wanneer geen enkel beroep mogelijk is tegen die beslissing, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre, in die zin geïnterpreteerd, het een onverantwoord onderscheid in het leven zou roepen tussen de personen die het voorwerp hebben uitgemaakt van een rechterlijke beslissing die vatbaar is voor beroep en diegenen die het voorwerp hebben uitgemaakt van een rechterlijke beslissing die niet vatbaar is voor beroep ?
2. « L'article 1382 du Code civil, interprété comme imposant, pour mettre en cause la responsabilité de l'Etat pour une faute commise par un magistrat dans le cadre d'une décision juridictionnelle, le respect d'une condition d'effacement préalable de cette décision même lorsque aucun recours n'est possible à l'encontre de cette dernière, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution lus isolément ou combinés aux articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, dans la mesure où, interprété en ce sens, il établirait une distinction injustifiée entre les personnes ayant fait l'objet d'une décision de justice susceptible de recours, et celles ayant fait l'objet d'une décision de justice qui n'est pas susceptible de recours ?

1. « Schendt artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat het, om de aansprakelijkheid van de Staat in het geding te brengen wegens fout van een magistraat in de uitoefening van zijn rechtsprekend ambt, de inachtneming oplegt van een aan die beslissing voorafgaande uitwissingsvoorwaarde en, bijgevolg, niet toepasbaar is wanneer de aansprakelijkheid van de Staat in het geding wordt gebracht wegens fout van een magistraat in het raam van een jurisdictionele beslissing die niet vatbaar is voor beroep, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre, in die zin geïnterpreteerd, het een onverantwoord verschil in het leven zou roepen tussen de personen die het voorwerp hebben uitgemaakt van een rechterlijke beslissing die vatbaar is voor beroep en diegenen die het voorwerp hebben uitgemaakt van een rechterlijke beslissing die niet vatbaar is voor beroep ?
1. « L'article 1382 du Code civil, interprété comme imposant, pour mettre en cause la responsabilité de l'Etat pour une faute commise par un magistrat dans l'exercice de sa fonction juridictionnelle, le respect d'une condition d'effacement préalable de cette décision et, partant, comme étant inapplicable en cas de mise en cause de la responsabilité de l'Etat pour une faute commise par un magistrat dans le cadre d'une décision juridictionnelle non susceptible de recours, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution lus isolément ou combinés aux articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, dans la mesure où, interprété en ce sens, il établirait une distinction injustifiée entre les personnes ayant fait l'objet d'une décision de justice susceptible de recours, et celles ayant fait l'objet d'une décision de justice qui n'est pas susceptible de recours ?

Neemt de administratieve rechtbank kennis van een beroep tot vernietiging of van een beroep ten aanzien waarvan zij volle rechtsmacht heeft, hetzij in eerste aanleg met betrekking tot een administratieve beslissing, hetzij in hoger beroep tegen een beslissing van een rechtsprekend orgaan, dan is het criterium voor het bepalen van de territoriale bevoegdheid, de zetel van het bestuursorgaan waarvan de aangevochten handeling of de administratieve of jurisdictionele beslissing waartegen beroep wordt ingesteld, uitgaat.
Si le tribunal administratif connaît d'un recours en annulation ou de pleine juridiction, soit en premier degré relatif à une décision administrative, soit en second degré contre une décision juridictionnelle, le critère de compétence territoriale est le siège de l'autorité administrative dont émane soit l'acte attaqué, soit la décision administrative ou juridictionnelle qui fait l'objet d'un recours.

In die zaak is het Europees Hof op basis van de volgende vaststellingen tot het besluit gekomen dat de beslissing van de administratieve overheid a posteriori is onderworpen aan de toetsing door jurisdictionele organen die over een bevoegdheid met volle rechtsmacht beschikken : de administratieve rechtscolleges hadden zich « over de verschillende feitelijke en juridische beweringen van de verzoekende vennootschap gebogen », zij hadden « de bewijselementen onderzocht », de Italiaanse Raad van State had eraan herinnerd dat de administratieve rechter kon « nagaan of de administratie een gepast gebruik van haar bevoegdheden had gemaakt », zodat « de administratieve rechtscolleges [hadden] kunnen nagaan of [de administratieve overheid], ten opzichte van de bijzondere omstandigheden van de zaak, een gepast gebruik van haar bevoegdheden had gemaakt [...] [en] de gegrondheid en de evenredigheid van de keuzes van [de administratieve overheid] hadden kunnen onderzoeken en zelfs haar beoordelingen van technische aard hadden kunnen controleren » ( §§ 63-64).
Dans cette affaire, la Cour européenne a conclu que la décision de l'autorité administrative avait été soumise au contrôle ultérieur d'organes juridictionnels disposant d'une compétence de pleine juridiction sur la base des constatations suivantes : les juridictions administratives s'étaient « penchées sur les différentes allégations de fait et de droit de la société requérante », elles avaient « examiné les éléments de preuve », le Conseil d'Etat italien avait rappelé que le juge administratif pouvait « vérifier si l'administration avait fait un usage approprié de ses pouvoirs », de sorte que « les juridictions administratives [avaient] pu vérifier si, par rapport aux circonstances particulières de l'affaire, [l'autorité administrative] avait fait un usage approprié de ses pouvoirs [...] [et] examiner le bien-fondé et la proportionnalité des choix de [l'autorité administrative] et même vérifier ses évaluations d'ordre technique » ( §§ 63-64).

Terwijl de tussenkomende partij bij de zaak betrokken wordt teneinde aan haar de jurisdictionele beslissing die gewezen zal worden tegenstelbaar te maken, kunnen de oorspronkelijke partijen immers rechtstreeks in hun rechten worden geraakt door de jurisdictionele beslissing die ten gronde in het geschil zal worden gewezen.
En effet, tandis que la partie intervenante est appelée à la cause en vue de lui rendre opposable la décision juridictionnelle qui sera rendue, les parties originaires peuvent être atteintes directement dans leurs droits par la décision juridictionnelle qui sera rendue au fond du litige.