Vertaling van "juli 1970 aangezien " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Protocol tot wijziging van het Additioneel Protocol van 6 juli 1970 bij het Internationaal Verdrag tot samenwerking in het belang van de veiligheid van de luchtvaart EUROCONTROL
Protocole portant modification du Protocole additionnel du 6 juillet 1970 à la Convention internationale de coopération pour la sécurité de la navigation aérienne Eurocontrol

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Enerzijds geldt het tarief van 21 % bijna algemeen, aangezien het aantal vrijgestelde belastingplichtigen die het verminderde tarief van 6 % kunnen genieten strikt beperkt wordt bij artikel 1bis, § 2, van het koninklijk besluit van 18 januari 2000 tot wijziging van koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven.
D'une part, le taux de 21 % s'applique d'une manière quasi générale, le nombre des assujettis exemptés susceptibles de bénéficier du taux réduit de 6 % étant strictement contingenté par l'article 1 bis, § 2, de l'arrêté royal du 18 janvier 2000 modifiant l'arrêté royal nº 20 du 20 juillet 1970 fixant les taux de la taxe sur la valeur ajoutée et déterminant la répartition des biens et des services selon ces taux.

Enerzijds geldt het tarief van 21 % bijna algemeen, aangezien het aantal vrijgestelde belastingplichtigen die het verminderde tarief van 6 % kunnen genieten strikt beperkt wordt bij artikel 1bis, § 2, van het koninklijk besluit van 18 januari 2000 tot wijziging van koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven.
D'une part, le taux de 21 % s'applique d'une manière quasi générale, le nombre des assujettis exemptés susceptibles de bénéficier du taux réduit de 6 % étant strictement contingenté par l'article 1bis, § 2, de l'arrêté royal du 18 janvier 2000 modifiant l'arrêté royal nº 20 du 20 juillet 1970 fixant les taux de la taxe sur la valeur ajoutée et déterminant la répartition des biens et des services selon ces taux.

Aangezien voornoemd koninklijk besluit van 22 juli 1970 nergens spreekt over de tuchtrechtbank of de tuchtrechtbank in hoger beroep, moet daaruit geconcludeerd worden dat ook de magistraten of de personeelsleden, zoals de griffier, die op andere zittingen wel de toga dienen te dragen dit niet in de tuchtrechtscolleges kunnen doen.
L'arrêté royal précité du 22 juillet 1970 ne parlant nulle part du tribunal disciplinaire ou du tribunal disciplinaire d'appel, il faut en conclure que les magistrats ou les membres du personnel, comme le greffier, qui doivent porter la toge aux autres audiences ne peuvent pas non plus faire de même dans les juridictions disciplinaires.

Aangezien die apparaten thans niet bedoeld zijn in één van de rubrieken van de tabellen A en B van de bijlage bij het koninklijk besluit nr. 20, van 20 juli 1970, inzake BTW-tarieven, is de levering of de verhuur van die toestellen inderdaad onderworpen aan de belasting tegen het normale BTW-tarief van 21 %.
Étant donné que ces appareils ne sont actuellement visés par aucune des rubriques des tableaux A et B de l'annexe à l'arrêté royal nº 20 du 20 juillet 1970 relatif aux taux de TVA, leur livraison ou leur location est effectivement passible de la taxe au taux normal de 21 %.

De Vlaamse Regering betwist de ontvankelijkheid van de prejudiciële vraag in zoverre zij betrekking heeft op artikel 15 van het koninklijk besluit van 8 juli 1970, aangezien de toetsing daarvan niet tot de bevoegdheid van het Grondwettelijk Hof zou behoren.
Le Gouvernement flamand conteste la recevabilité de la question préjudicielle en ce qu'elle concerne l'article 15 de l'arrêté royal du 8 juillet 1970, étant donné que le contrôle de celui-ci ne relèverait pas de la compétence de la Cour constitutionnelle.

« Zijn de artikelen 170, § 1, 172, 10 en 11 van de Grondwet geschonden door het koninklijk besluit van 1 december 1995 tot wijziging van het koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven, bekrachtigd bij artikel 3, 5°, van de wet van 15 oktober 1998 tot wijziging van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, aangezien het genoemde koninklijk besluit van 1 december 1995 aan de Minister van Financiën de bevoegdheid heeft gelaten om de criteria te bepalen aan de hand waarvan de totale oppervlakte van 190 m of 100 m wordt vastgesteld, naargelang het gaat om een huis of een appartement, waarboven het voordeel van de door hem ingevoerde tijdelijke en beperkte maatregel niet kon worden toegekend, aangezien dergelijke criteria niet moeten worden beschouwd als eenvoudige details of als gegevens die louter betrekking hebben op de uitvoering, maar als gegevens waarvan sommige fundamenteel blijken voor het begrip van de door de ' wetgever ' ter zake genomen maatregel ?
« Les articles 170, § 1, 172, 10 et 11 de la Constitution ont-ils été violés par l'arrêté royal du 1 décembre 1995 modifiant l'arrêté royal n° 20 du 20 juillet 1970 fixant les taux de la taxe sur la valeur ajoutée et déterminant la répartition des biens et des services selon ces taux, confirmé par l'article 3, 5°, de la loi du 15 octobre 1998 modifiant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, ledit arrêté royal du 1 décembre 1995 ayant laissé au Ministre des Finances le pouvoir de fixer les critères servant à déterminer la superficie totale de 190 m ou de 100 m, selon qu'il s'agit d'une maison ou d'un appartement, au-delà de laquelle le bénéfice de la mesure temporaire et limitée qu'il introduisait ne pouvait être accordé, de tels critères ne devant pas être considérés comme de simples éléments de détail ou de pure exécution mais des éléments dont certains apparaissent comme fondamentaux à la compréhension de la mesure prise par le ' législateur ' en la matière ?

« Zijn de artikelen 170, § 1, 172, 10 en 11 van de Grondwet geschonden door het koninklijk besluit van 1 december 1995 tot wijziging van het koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven, bekrachtigd bij artikel 3, 5°, van de wet van 15 oktober 1998 tot wijziging van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde, aangezien het genoemde koninklijk besluit van 1 december 1995 aan de Minister van Financiën de bevoegdheid heeft gelaten om de criteria te bepalen aan de hand waarvan de totale oppervlakte van 190 m of 100 m wordt vastgesteld, naargelang het gaat om een huis of een appartement, waarboven het voordeel van de door hem ingevoerde tijdelijke en beperkte maatregel niet kon worden toegekend, aangezien dergelijke criteria niet moeten worden beschouwd als eenvoudige details of als gegevens die louter betrekking hebben op de uitvoering maar als gegevens waarvan sommige fundamenteel blijken voor het begrip van de door de ' wetgever ' ter zake genomen maatregel ?
« Les articles 170, § 1, 172, 10 et 11 de la Constitution ont-ils été violés par l'arrêté royal du 1 décembre 1995 modifiant l'arrêté royal n° 20 du 20 juillet 1970 fixant les taux de la taxe sur la valeur ajoutée et déterminant la répartition des biens et des services selon ces taux, confirmé par l'article 3, 5°, de la loi du 15 octobre 1998 modifiant le Code de la taxe sur la valeur ajoutée, ledit arrêté royal du 1 décembre 1995 ayant laissé au ministre des Finances le pouvoir de fixer les critères servant à déterminer la superficie totale de 190 m ou de 100 m, selon qu'il s'agit d'une maison ou d'un appartement, au-delà de laquelle le bénéfice de la mesure temporaire et limitée qu'il introduisait ne pouvait être accordé, de tels critères ne devant pas être considérés comme de simples éléments de détail ou de pure exécution mais des éléments dont certains apparaissent comme fondamentaux à la compréhension de la mesure prise par le ' législateur ' en la matière ?

De Minister preciseert voorts dat « de opheffing van artikel 16, § 2, van de wet van 7 juli 1970 noodzakelijk is om verordenende bepalingen met betrekking tot personeelsleden te kunnen uitvaardigen » en dat « het probleem met betrekking tot het personeel hierin bestaat dat geen enkele bepaling kan worden genomen op grond van artikel 16, § 2, van de wet van 7 juli 1970, aangezien tegen die bepalingen voortdurend beroepen worden ingesteld voor de Raad van State » (ibidem, p. 18).
Le ministre précise encore que « l'abrogation de l'article 16, § 2, de la loi du 7 juillet 1970 est nécessaire pour permettre la prise de dispositions réglementaires visant des membres du personnel » et que « le problème en ce qui concerne le personnel est que l'on ne peut prendre aucune disposition sur la base de l'article 16, § 2, de la loi du 7 juillet 1970, ces dispositions faisant l'objet de recours continuels au Conseil d'Etat » (ibidem, p. 18).

Uit de combinatie van het oorspronkelijke artikel 10 alsmede de parlementaire voorbereiding van de wet van 7 juli 1970 betreffende de algemene structuur van het hoger onderwijs - aangenomen na de hervorming van de rechtenstudie door het koninklijk besluit van 1 augustus 1969 - en het enig artikel van de wet van 31 mei 1972 blijkt dat de graad van doctor in de rechten volgens het vroegere stelsel en die van licentiaat in de rechten als gelijkwaardig moesten worden beschouwd voor de toegang tot de onderwijsfuncties in het hoger onderwijs van het lange type, aangezien er destijds geen sprake van was de titel van doctor in de rechten (nieuw stelsel) te eisen voor de toegang tot dat type van onderwijs.
Il ressort de la combinaison de l'article 10 originaire comme des travaux préparatoires de la loi du 7 juillet 1970 relative à la structure générale de l'enseignement - adoptée postérieurement à la réforme des études de droit opérée par l'arrêté royal du 1 août 1969 - et de l'article unique de la loi 31 mai 1972 que le grade de docteur en droit ancien régime et celui de licencié en droit devaient être considérés comme équivalents pour l'accès aux fonctions enseignantes dans l'enseignement supérieur de type long, dès lors qu'il n'était pas question à l'époque d'exiger le titre de docteur en droit (nouveau régime) pour l'accès à ce type d'enseignement.