Traduction de «jongeren van veertien-vijftien » (Néerlandais → Français) :

Veel jongeren van veertien-vijftien jaar bezoeken immers de rechtbank.
En effet, de nombreux jeunes qui visitent le tribunal ont quatorze-quinze ans.

Art. 4. § 1. In dit artikel wordt verstaan onder jeugdhuis: een vorm van sociaal-cultureel werk op basis van niet-commerciële doelen, in de vrije tijd, ter bevordering van de algemene en integrale ontwikkeling van de jongeren van veertien tot en met dertig jaar die eraan deelnemen op vrijwillige basis, waarvan de activiteiten plaatsvinden in een aangepaste accommodatie.
Art. 4. § 1. Aux fins du présent article, on entend par foyer de jeunes une forme de travail socioculturel fondé sur des objectifs non commerciaux, effectué en temps libre en vue de promouvoir le développement général et intégral des jeunes âgés de quatorze à trente ans qui y participent sur une base volontaire, et dont les activités se déroulent dans une infrastructure appropriée.

Art. 6. De jongeren jonger dan vijftien jaar worden ertoe gemachtigd, zonder verlof te vissen als ze worden vergezeld door een meerderjarige volwassene houder van een geldig regelmatig visverlof.
Art. 6. Les jeunes âgés de moins de quinze ans sont autorisés à pêcher sans permis s'ils sont accompagnés d'un adulte majeur détenteur d'un permis de pêche régulier valide.

De meeste bezoeken aan de rechtbank betreffen immers jongeren van veertien-vijftien jaar.
La plupart des visites de tribunaux sont d'ailleurs organisées pour des élèves de la tranche d'âge des quatorze-quinze ans.

Met de mogelijkheid om jongeren vanaf veertien jaar, in plaats van zestien jaar, te bestraffen met Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) bereiken we volgens de tegenstanders een triest hoogtepunt in de problematisering van " de jeugd van tegenwoordig" .
En permettant de sanctionner les jeunes dès quatorze ans au lieu de seize ans au moyen des sanctions communales administratives (SAC), nous avons atteint, selon certains opposants à la mesure, un triste extrême en matière de stigmatisation « de la jeunesse actuelle ».

Een student wordt door de indieners gedefinieerd als : jongeren van minstens vijftien jaar die ingeschreven zijn aan een erkende onderwijsinstelling voor minstens zevenentwintig studiepunten per jaar (hoger onderwijs) of zeventien uur les per week (middelbaar onderwijs).
Les auteurs définissent un étudiant comme étant un jeune âgé de quinze ans minimum qui est inscrit dans un établissement d'enseignement agréé pour au minimum vingt-sept crédits par an (enseignement supérieur) ou dix-sept heures de cours par semaine (enseignement secondaire).

Het Gerecht heeft in respectievelijk de punten 123 en 119 van de arresten T‑109/08 en T‑110/08 geconcludeerd dat bij gebreke van voldoende overtuigend bewijs voor veertien van de vijftien betrokken lidstaten, de verkrijging van onderscheidend vermogen door het gebruik in Spanje niet als afdoende kon worden beschouwd om de inschrijving te verkrijgen van een gemeenschapsmerk dat een eenheid had gevormd en gevolgen had gesorteerd in de gehele Gemeenschap.
Le Tribunal a conclu, aux points 123 et 119 respectivement des arrêts T‑109/08 et T‑110/08, que, en l’absence de preuves suffisamment probantes pour quatorze des quinze États membres concernés, l’acquisition du caractère distinctif par l’usage en Espagne ne pouvait donc être considérée comme suffisante pour l’obtention de l’enregistrement d’une marque communautaire, laquelle avait un caractère unitaire et produisait ses effets dans l’ensemble de la Communauté.

In 2002 zijn vijftien projecten aangenomen; voor veertien daarvan zijn in maart 2003 de contracten gesloten en kredieten uitgekeerd.
Ôï 2002, åðåëÝãçóáí äåêáðÝíôå ó÷Ýäéá, ãéá äåêáôÝóóåñá áðü ôá ïðïßá õðåãñÜöçóáí óõìâÜóåéò ìå ìåôáöåñèåßóåò ðéóôþóåéò ôïí ÌÜñôéï 2003.

Zeven lidstaten stellen op de in artikel 2 bedoelde handelingen een maximumgevangenisstraf: in AT staat een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar op het namaken, wederrechtelijk ontvangen en bedrieglijk gebruiken; in CY staat een gevangenisstraf van maximaal veertien jaar op het namaken van betaalmiddelen en van maximaal zeven jaar op het bedrieglijk gebruiken en verwerven ervan; DK hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor de namaak en diefstal van betaalinstrumenten en een maximumgevangenisstraf van 18 maanden voor het bedrieglijk gebruik ervan; in LV bedraagt de maximumgevangenisstraf tien jaar voor de diefstal, wederrechtelijke verwerving en vernietiging van betaalinstrumenten en staat er een gevangenisstraf van drie tot vijftien jaar op de namaak van betaalmiddelen en op het bedrieglijk gebruik en het gebruik van vervalste betaalinstrumenten; LT hanteert een maximumgevangenisstraf van zes jaar voor het gebruik van vervalste instrumenten; in NL is dat zeven jaar; PT straft het verwerven van vervalste betaalinstrumenten met een gevangenisstraf van drie jaar, geldtrafiek met een maximumstraf van vijf jaar, het gebruik van vervalste cheques en effecten aan toonder met een straf van zes maanden tot vijf jaar, en vervalsing met een straf van (minimaal) drie jaar tot (maximaal) twaalf jaar; in SE staat een maximumgevangenisstraf van tien jaar op gekwalificeerde diefstal, vervalsing en ontvangst.
Sept Etats Membres prévoient la peine d’emprisonnement maximum pour les agissements visés par l’article 2 : AT prévoit un maximum de cinq ans de prison pour la contrefaçon, la réception et l’utilisation frauduleuse; CY prévoit un maximum de quatorze ans pour la contrefaçon des moyens de payement et de sept ans pour leur utilisation et acquisition; DK un maximum de six ans pour la contrefaçon, le vol de moyens de paiement et 18 mois pour l’usage; LV dix ans pour vol, acquisition et destruction de moyens de paiement et une peine entre 3 et 15 ans pour la contrefaçon, l’utilisation frauduleuse et l’utilisation de faux instruments de paiement ; LT un maximum de six ans pour l’utilisation de faux instruments; NL sept ans ; PT sanctionne l’acquisition de faux instrument de paiement d’une peine d’emprisonnement de trois ans, le trafic de monnaie, d’un maximum de cinq ans, l’utilisation de chèques et titre au porteur falsifiés, de six mois à cinq ans et la falsification, d’une peine allant de trois ans (minimum) à douze ans (maximum); en SE une peine maximum de dix ans sanctionne le vol, la falsification et la réception, uniquement si l'infraction est " grave ".