Traduction de «jeugdrechter of onderzoeksrechter genomen overeenkomstig » (Néerlandais → Français) :

§ 2 voorziet een verkorte termijn van behandeling voor verhaal tegen de eerst genomen maatregelen, door de jeugdrechter of onderzoeksrechter genomen overeenkomstig de artikelen 51 of 53, § 1, 2º, omdat het verhaal tegen deze maatregelen anders steeds zonder voorwerp zou zijn, gelet op de procedurebepalingen van artikel 52.
Le § 2 prévoit un délai écourté pour l'examen de recours formés contre les premières mesures prises conformément aux articles 51 ou 53, § 1, 2º, par le juge de la jeunesse ou le juge d'instruction, parce que, dans le cas contraire, un tel recours serait toujours sans objet vu les dispositions procédurales de l'article 41.

Elke weigeringsbeslissing van de onderzoeksrechter, genomen overeenkomstig de paragrafen 2 en 3, kan het voorwerp uitmaken van een beroep van het openbaar ministerie bij de kamer van inbeschuldigingstelling.
Toute décision de refus du juge d'instruction prise conformément aux paragraphes 2 et 3 peut faire l'objet d'un recours par le ministère public devant la chambre des mises en accusation.

« Art. 170. ­ De maatregelen genomen overeenkomstig de artikelen 37, 38, 43, 50, 52, 52quater, 53 en 61 van de wet van 8 april 1965 blijven gehandhaafd zolang ze niet door de jeugdrechter, door de onderzoeksrechter, door de jeugdrechtbank, door de uitgebreide jeugdrechtbank of door de uitvoeringsjeugdrechter op grond van de bepalingen van deze wet worden gewijzigd.
« Art. 170. ­ Les mesures prises conformément aux articles 37, 38, 43, 50, 52, 52quater, 53 et 61 de la loi du 8 avril 1965 sont maintenues tant qu'elles ne sont pas modifiées par le juge de la jeunesse, par le juge d'instruction, par le tribunal de la jeunesse, par le tribunal de la jeunesse élargi ou par le juge de la jeunesse de l'application sur la base des dispositions de la présente loi.

II. Schendt artikel 20, tweede lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door te bepalen dat de strafvordering toch nog verder kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op één van de wijzen bepaald in artikel 20, eerste lid van de Voorafgaande Titel van het wetboek van strafvordering, én dit zonder dat bewijs moet worden geleverd dat dit verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, wanneer dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich pas voordoet nadat de rechtspersoon overeenkomstig artikel 61bis van het wetboek van strafvordering door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld, terwijl de strafvordering zonder dergelijk bewijs dat het verlies van de rechtspersoonlijkheid tot doel heeft om te ontsnappen aan de vervolging, niet meer kan worden uitgeoefend tegenover een rechtspersoon die ook zijn rechtspersoonlijkheid heeft verloren op dezelfde wijze, én dit verlies van rechtspersoonlijkheid zich ook pas voordoet nadat : - er tegen de rechtspersoon een nominatieve vordering tot gerechtelijk onderzoek [...] werd genomen door het openbaar ministerie; - er tegen de rechtspersoon een nominatieve klacht met burgerlijke partijstelling werd gedaan; - de rechtspersoon door de raadkamer werd verwezen naar de correctionele rechtbank, en dit zonder in verdenking te zijn gesteld door de onderzoeksrechter; - deze rechtspersoon door het openbaar ministerie of door de burgerlijke partij rechtstreeks werd gedaagd voor de strafrechter ten gronde ?
II. L'article 20, alinéa 2, du titre préliminaire du Code de procédure pénale viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit que l'action publique pourra encore être exercée ultérieurement à l'égard d'une personne morale qui a perdu sa personnalité juridique d'une des manières visées à l'article 20, alinéa 1, du titre préliminaire du Code de procédure pénale, et ce sans qu'il doive être prouvé que cette perte de la personnalité juridique a pour but d'échapper aux poursuites, si la perte de la personnalité juridique n'a lieu qu'après que la personne morale a été inculpée par le juge d'instruction conformément à l'article 61bis du Code d'instruction criminelle, alors que l'action publique sans pareille preuve que la perte de la personnalité juridique a pour but d'échapper aux poursuites, ne peut plus être exercée à l'égard d'une personne morale qui a également perdu sa personnalité juridique de la même manière, et que cette perte de la personnalité juridique ne se produit également qu'après : - que le ministère public a introduit contre la personne morale une demande nominative d'ouverture d'une instruction judiciaire; - qu'une plainte nominative avec constitution de partie civile a été déposée contre la personne morale; - que la personne morale a été renvoyée par la chambre du conseil devant le tribunal correctionnel, et ce sans avoir été inculpée par le juge d'instruction; - que cette personne morale a été directement citée à comparaître devant le juge pénal du fond par le ministère public ou la partie civile ?

Door te voorzien in de uitzonderlijke bevoegdheid van de onderzoeksrechter, teneinde te voorkomen dat noodzakelijke en dringende maatregelen ten aanzien van jongeren niet kunnen worden genomen wegens de afwezigheid van de normaliter bevoegde jeugdrechter, heeft de wetgever ook de snelle saisine van de laatstgenoemde opgelegd, opdat het optreden van de onderzoeksrechter tot het strikt noodzakelijke zou worden beperkt en het dossier betreffende de jongere zo snel mogelijk opnieuw aan de jeugdrechter zou worden overgemaakt.
Le législateur, en prévoyant la compétence exceptionnelle du juge d'instruction afin d'éviter que des mesures indispensables et urgentes ne puissent être prises à l'égard de jeunes en raison de l'absence du juge de la jeunesse normalement compétent, a aussi imposé la saisine rapide de ce dernier, pour que l'intervention du juge d'instruction soit limitée à ce qui est strictement nécessaire, et que le dossier concernant le jeune revienne, le plus rapidement possible, devant le juge de la jeunesse.

« Schenden de artikelen 49 en 52ter van de wet van 8 april 1965 [betreffende de jeugdbescherming] niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij het de minderjarige niet mogelijk maken verplicht te worden bijgestaan door een advocaat wanneer hij in spoedeisende gevallen voor een onderzoeksrechter verschijnt, noch beroep in te stellen tegen een beslissing die de onderzoeksrechter in dat geval te zijnen aanzien zou hebben genomen, terwijl de artikelen 52ter, 52quater en 54bis die waarborgen aan de minderjarige toekennen wanneer hij voor de jeugdrechter of de jeugdrechtbank verschijnt en die ' natuurlijk bevoegde rechter ' een beslissing te zijnen aanzien heeft genomen ?
« Les articles 49 et 52ter de la loi du 8 avril 1965 [relative à la protection de la jeunesse] ne violent-ils pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils ne permettent pas au mineur d'être obligatoirement assisté d'un avocat lorsqu'il comparaît en urgence devant un juge d'instruction, ni d'interjeter appel d'une décision qui serait prise à son encontre, dans ce cas, par le juge d'instruction, alors que ces garanties sont accordées au mineur par les articles 52ter, 52quater et 54bis lorsqu'il comparaît devant le juge de la jeunesse ou le tribunal de la jeunesse et qu'une décision est prise à son encontre par ce ' juge naturellement compétent ' ?

" Art. 170. - De maatregelen genomen overeenkomstig de artikelen 37, 38, 43, 50, 52, 52quater, 53 en 61 van de wet van 8 april 1965 blijven gehandhaafd zolang ze niet door de jeugdrechter, door de onderzoeksrechter, door de jeugdrechtbank, door de uitgebreide jeugdrechtbank of door de uitvoeringsjeugdrechter op grond van de bepalingen van deze wet worden gewijzigd.
« Art. 170. - Les mesures prises conformément aux articles 37, 38, 43, 50, 52, 52quater, 53 et 61 de la loi du 8 avril 1965 sont maintenues tant qu'elles ne sont pas modifiées par le juge de la jeunesse, par le juge d'instruction, par le tribunal de la jeunesse, par le tribunal de la jeunesse élargi ou par le juge de la jeunesse de l'application sur la base des dispositions de la présente loi.