Vertaling van "jaren vrijwel verdubbeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

63. herinnert aan het standpunt in paragraaf 65 van zijn resolutie van 27 april 2006 over het verlenen van kwijting voor het begrotingsjaar 2004, waarin de nationale controle-instanties werden opgeroepen de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de controle op het plaatselijke gebruik van EU-middelen, zodat er niet meer behoeft te worden gedacht aan de oprichting van nationale vertegenwoordigingen van de Rekenkamer; is van mening dat als de nationale controle-instanties niet bereid zijn overheidsdiensten in hun lidstaat te belasten met de controle op uitgaven uit de EU-begroting, er moet worden nagedacht over een reorganisatie van de Rekenkamer, zodat sommige leden van de Rekenkamer de verantwoordelijkheid krijgen voor bepaalde beleidsterreinen, terwijl andere leden verantwoordelijk zijn voor bepaalde groepen lidstaten; stelt vast dat het aantal leden van de Rekenkamer de afgelopen jaren vrijwel verdubbeld is terwijl het aantal beleidsterreinen gelijk is gebleven, en dat de Rekenkamer dus in staat zou moeten zijn zulks te doen;
63. rappelle l'avis exprimé au paragraphe 65 de sa résolution du 27 avril 2006 concernant la décharge pour l'exercice 2004 , qui invitait «les organes de contrôle nationaux à assumer la responsabilité du contrôle de l'utilisation locale des fonds communautaires de façon à rendre superflue toute idée de création de bureaux nationaux de la Cour des comptes»; estime que si les organes de contrôle nationaux ne souhaitent pas que des organes publics au sein de leur État membre prennent en charge le contrôle des dépenses du budget de l'Union, il conviendrait d'envisager de réorganiser la Cour des comptes de sorte que certains de ses membres soient chargés de domaines d'action définis tandis que d'autres auraient la responsabilité de groupes d'États membres; observe que le nombre de membres de la Cour des comptes a quasiment doublé au cours des dernières années, contrairement au nombre de domaines d'action, de sorte que la Cour des comptes devrait être en mesure de gérer une telle évolution;

62. herinnert aan het standpunt in paragraaf 65 van zijn resolutie van 27 april 2006 over het verlenen van kwijting voor het begrotingsjaar 2004, waarin de nationale controle-instanties werden opgeroepen "de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de controle op het plaatselijke gebruik van EU-middelen, zodat er niet meer behoeft te worden gedacht aan de oprichting van nationale vertegenwoordigingen van de Rekenkamer"; is van mening dat als de nationale controle-instanties niet bereid zijn overheidsdiensten in hun lidstaat te belasten met de controle op uitgaven uit de EU-begroting, er moet worden nagedacht over een reorganisatie van de Rekenkamer, zodat sommige leden van de Rekenkamer de verantwoordelijkheid krijgen voor bepaalde beleidsterreinen, terwijl andere leden verantwoordelijk zijn voor bepaalde groepen lidstaten; stelt vast dat het aantal leden van de Rekenkamer de afgelopen jaren vrijwel verdubbeld is terwijl het aantal beleidsterreinen gelijk is gebleven, en dat de Rekenkamer dus in staat zou moeten zijn zulks te doen;
62. rappelle l'avis exprimé au paragraphe 65 de sa résolution du 27 avril 2006 concernant la décharge pour l'exercice 2004, qui invitait "les organes de contrôle nationaux à assumer la responsabilité du contrôle de l'utilisation locale des fonds communautaires de façon à rendre superflue toute idée de création de bureaux nationaux de la Cour des comptes"; estime que si les organes de contrôle nationaux ne souhaitent pas que des organes publics au sein de leur État membre prennent en charge le contrôle des dépenses du budget de l'Union, il conviendrait d'envisager de réorganiser la Cour des comptes de sorte que certains de ses membres soient chargés de domaines d'action définis tandis que d'autres auraient la responsabilité de groupes d'États membres; observe que le nombre de membres de la Cour des comptes a quasiment doublé au cours des dernières années, contrairement au nombre de domaines d'action, de sorte que la Cour des comptes devrait être en mesure de gérer une telle évolution;