Japan stelde derhalve voor uitdrukkelijk te bepalen dat het Verdrag niet afwijkt van « enige wet van een Staat van herkomst die bijkomende vereisten of voorwaarden voorschrijft voor de interlandelijke adoptie van een kind dat gewoonlijk in die Staat verblijft, voor de plaatsing van dat kind of voor de overbrenging ervan naar de Staat van opvang » (werkdo c. nr. 143).
Le Japon a donc suggéré de dire expressément que la Convention ne déroge à « aucune loi d'un État d'origine prévoyant des exigences ou des conditions supplémentaires pour l'adoption internationale d'un enfant résidant habituellement dans cet État, pour le placement de cet enfant ou pour son déplacement vers l'État d'accueil » (Do c. trav. No 143).
