Traduction de «januari 2009 geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

Het Europees Hof voor de rechten van de mens (EHRM) heeft op 14 januari 2009 geoordeeld dat de Belgische staat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens heeft geschonden in de zaak Taxquet.
La Cour européenne des droits de l'homme (CEDH) a jugé le 14 janvier 2009 que l'État belge avait violé la Convention européenne des droits de l'homme dans l'affaire Taxquet.

Het Europees Hof voor de rechten van de mens (EHRM) heeft op 14 januari 2009 geoordeeld dat de Belgische staat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens heeft geschonden in de zaak Taxquet.
La Cour européenne des droits de l'homme (CEDH) a jugé le 14/01/2009 que l'État belge avait violé la Convention européenne des droits de l'homme dans l'affaire Taxquet.

In haar advies 45.741/2 van 5 januari 2009, heeft de afdeling Wetgeving van de Raad van State geoordeeld dat de bepalingen met betrekking tot de toepassingsregels van het " aanvullend Protocol inzake grensarbeiders" , met inbegrip van de formulieren die in het kader van de toepassing van dat Protocol moeten worden ingevuld, moeten worden vastgelegd in gemeenschappelijk overleg tussen Frankrijk en België.
Dans son avis 45.741/2 du 5 janvier 2009, la section de Législation du Conseil d'État a estimé que les dispositions relatives aux modalités d'application du « Protocole additionnel relatif aux travailleurs frontaliers », en ce compris les formulaires à compléter dans le cadre de l'application de ce Protocole, doivent être prises de commun accord entre la France et la Belgique.

In haar advies 45.741/2 van 5 januari 2009, heeft de afdeling Wetgeving van de Raad van State haar twijfels geuit over de gegrondheid van artikel 3 van het ontwerp van goedkeuringswet en heeft ze geoordeeld dat « de Belgische wetgever niet gerechtigd is eenzijdig, op eigen gezag, een bepaling van een overeenkomst tot het voorkomen van dubbele belasting aan te vullen of te interpreteren ».
Dans son avis 45.741/2 du 5 janvier 2009, la section de Législation du Conseil d'État a mis en doute le bien fondé de l'article 3 du projet de loi d'assentiment et a estimé qu'il « n'appartient pas au législateur belge de compléter unilatéralement ou d'interpréter unilatéralement par voie d'autorité une disposition d'une convention préventive des doubles impositions».

In haar advies 45.741/2 van 5 januari 2009, heeft de afdeling Wetgeving van de Raad van State geoordeeld dat de verwijzing naar de strafrechtelijke sancties die zijn bepaald bij het Wetboek van de Inkomstenbelastingen niet duidelijk genoeg was.
Dans son avis 45.741/2 du 5 janvier 2009, la section de Législation du Conseil d'État a estimé que le renvoi aux sanctions pénales prévues par le Code des impôts sur les revenus manquait de précision.

Zoals het Hof in zijn arrest nr. 89/2009 van 28 mei 2009 (B.8) heeft geoordeeld, « [verkeert] de arbeidsongeschikte werknemer [.] in een situatie van deeltijdse hervatting en derhalve van deeltijdse tewerkstelling waarvoor hij, anders dan de werknemers in een stelsel van deeltijdse arbeidsprestaties met toepassing van de artikelen 101 en 103 van de herstelwet van 22 januari 1985, waarover het Hof in zijn arresten nr. 51/2008 van 13 maart 2008 en nr. 77/2008 van 8 mei 2008 uitspraak heeft gedaan, niet zelf kiest maar waartoe hij ingevolge zijn gezondheidstoestand wordt gebracht ».
Comme la Cour l'a jugé par son arrêt n° 89/2009 du 28 mai 2009 (B.8), « le travailleur en incapacité de travail se trouve dans une situation de reprise à temps partiel et, dès lors, d'emploi à temps partiel qu'il ne choisit pas lui-même mais auquel il est contraint par son état de santé, à la différence des travailleurs bénéficiant d'un régime de prestations de travail à temps partiel en application des articles 101 et 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985, sur lesquels la Cour a statué dans ses arrêts n° 51/2008 du 13 mars 2008 et n° 77/2008 du 8 mai 2008 ».

In dat verband kan worden gewezen op het arrest van de Raad van State nr. 222.340 van 31 januari 2013 waarin, onder verwijzing naar het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 19 mei 2009 in de zaak C-538/07 (Assistur), werd geoordeeld dat een offerte niet automatisch kon worden geweerd op grond van het feit dat de inschrijver die deze offerte had ingediend, voor dezelfde opdracht en procedure nog betrokken was bij een andere offerte die werd ingediend door een tijdelijke vennootschap waarin hij participeerde.
Il convient à cet égard d'attirer l'attention sur l'arrêt du Conseil d'Etat n° 222.340 du 31 janvier 2013 qui précise, par référence à l'arrêt de la Cour de Justice de l'Union européenne du 19 mai 2009 dans l'affaire C-538/07 (Assistur), qu'une offre ne peut être écartée automatiquement au motif que le soumissionnaire ayant introduit cette offre est encore concerné, pour le même marché et la même procédure, par une autre offre introduite par une société momentanée à laquelle il participe.

In een vergelijkbaar geval heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat "niets de belastingautoriteiten van de lidstaat van heffing belet om van een belastingplichtige die aanspraak maakt op aftrekbaarheid voor de belasting van giften aan in een andere lidstaat gevestigde instellingen, overlegging van de relevante bewijsstukken te verlangen" (punt 60 van zaak C-318/07, Persche, van 27 januari 2009).
Dans un cas similaire, la Cour de Justice a dit pour droit que «rien n’empêche les autorités fiscales de l’État membre d’imposition d’exiger d’un contribuable, souhaitant obtenir la déductibilité fiscale des dons effectués au bénéfice d’organismes établis dans un autre État membre, de fournir les justificatifs pertinents» (point 60 de l'arrêt Persche, Affaire C-318/07 du 27 janvier 2009).

In dat arrest, alsmede in de arresten nr. 13/2009 van 21 januari 2009 en nr. 28/2009 van 18 februari 2009, heeft het Hof geoordeeld dat de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, niet worden geschonden doordat de burgerlijke partij slechts tot de betaling van de rechtsplegingsvergoeding aan de vrijgesproken beklaagde of aan de inverdenkinggestelde die een buitenvervolgingstelling geniet, wordt veroordeeld wanneer zij zelf de strafvordering op gang heeft gebracht en niet wanneer zij haar vordering heeft doen aansluiten bij een door het openbaar ministerie ingestelde strafvordering of wanneer een onderzoeksgerecht de verwijzing van de beklaagde naar een vonnisgerecht heeft bevolen.
Dans cet arrêt, comme dans les arrêts n° 13/2009 du 21 janvier 2009 et n° 28/2009 du 18 février 2009, la Cour a considéré que les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, ne sont pas violés en ce que la partie civile est uniquement condamnée au paiement de l'indemnité de procédure au prévenu acquitté ou à l'inculpé bénéficiant d'un non-lieu lorsqu'elle a elle-même mis l'action publique en mouvement et non pas lorsqu'elle a greffé son action sur l'action publique intentée par le ministère public ou lorsqu'une juridiction d'instruction a ordonné le renvoi du prévenu devant une juridiction de jugement.