Traduction de «inzake levensomstandigheden belgië » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Verdrag tussen de Vlaamse Gemeenschap van België en het Koninkrijk der Nederlanden inzake de accreditatie van opleidingen binnen het Vlaamse en Nederlandse hoger onderwijs | Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Vlaamse Gemeenschap van België inzake de accreditatie van opleidingen binnen het Nederlandse en Vlaamse hoger onderwijs
Convention entre le Royaume des Pays-Bas et la Communauté flamande de Belgique concernant l'accréditation des formations au sein de l'enseignement supérieur néerlandais et flamand

Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur | Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de economische en monetaire unie | Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de economische en monetaire unie tussen het Koninkrijk België, de Republiek Bulgarije, het Koninkrijk Denemarken, de Bondsrepubliek Duitsland, de Republiek Estland, Ierland, de Helleense Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek, de Italiaanse Republiek, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, het Groothertogdom Luxemburg, Hongarije, Malta, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek Oostenrijk, de Republiek Polen, de Portugese Republiek, Roemenië, de Republiek Slovenië, de Slowaakse Republiek, de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden | VSCB [Abbr.]
Traité sur la stabilité, la coordination et la gouvernance au sein de l'Union économique et monétaire

Overeenkomst inzake de Belgisch-Luxemburgse Economische Unie | Overeenkomst inzake de oprichting van een Economische Unie tussen het Koninkrijk België en het Groothertogdom Luxemburg
Convention d'union économique belgo-luxembourgeoise du 25 juillet 1921

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Onder meer België heeft zich door het aannemen van de Verklaring van Parma inzake leefmilieu en Gezondheid van 1-12 maart 2004 geëngageerd om volgende uitdagingen aan te pakken: (a) de gevolgen van de klimaatverandering op de gezondheid en op het milieu, en het beleid dat daarmee in verband staat; (b) de gezondheidsrisico's waaraan kinderen en andere kwetsbare groepen blootstaan omwille van slechte milieu-, arbeids- of levensomstandigheden (inzonderheid gebrek aan water en sanitaire voorzieningen); (c) de sociaaleconomische en gendergebonden ongelijkheden op het vlak van menselijke gezondheid en milieu, nog versterkt door de financiële crisis; (d) de last van niet-besmettelijke ziekten, vooral in de mate dat deze last kan worden gemilderd door het volgen van een adequaat beleid in domeinen zoals stadsontwikkeling, vervoer, gezondheidsveiligheid van voedingsmiddelen en voeding, en levens- en werkomgeving; (e) de ongerustheid rond persistente schadelijke chemische stoffen die het endocrinestelsel verstoren, bioaccumulatieve stoffen, (nano)partikels en nieuwe problemen; (f) onvoldoende middelen in bepaalde gedeelten van de WGO Regio Europa.
En adoptant la Déclaration de Parme sur l'environnement et la santé du 1-12 mars 2014, la Belgique s'est engagée, avec d'autres pays, à relever les défis suivants: a) les impacts sanitaires et environnementaux du changement climatique et des politiques y afférentes ; b) les risques sanitaires posés aux enfants et aux autres groupes vulnérables par des conditions environnementales, de travail et de vie précaires (en particulier le manque d'eau et d'assainissement) ; c) les inégalités socioéconomiques et sexospécifiques en termes de santé et d'environnement humains, amplifiées par la crise financière ; d) la charge des maladies non transmissibles, en particulier dans la mesure où elle peut être atténuée par l'adoption de politiques adéquates dans des domaines tels que le développement urbain, les transports, la sécurité sanitaire des aliments et la nutrition, et les environnements de vie et de travail ; e) les inquiétudes suscitées par les produits chimiques nocifs persistants, perturbateurs du système endocrinien et bioaccumulatifs et les (nano)particules ainsi que par des nouveaux problèmes émergents ; f) les ressources insuffisantes dans certaines parties de la Région européenne de l'OMS.

A. overwegende dat het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind, dat in België op 16 december 1991 in werking is getreden, in artikel 27 bepaalt dat « De Staten die partij zijn, [.] het recht [erkennen] van ieder kind op een levensstandaard die toereikend is voor een goede lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en sociale ontwikkeling van het kind », en dat « De ouders of anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind, [.] de primaire verantwoordelijkheid [hebben] voor het waarborgen, naar vermogen en binnen de grenzen van hun financiële mogelijkheden, van de levensomstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind », en eraan toevoegt dat de Staten passende maatregelen nemen om « ouders te helpen dit recht te verwezenlijken en, indien de behoefte daaraan bestaat, voorzien in programma's voor materiële bijstand en ondersteuning [.] »;
A. considérant que la Convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, entrée en vigueur en Belgique le 16 décembre 1991, indique dans son article 27 que « Les États parties reconnaissent le droit de tout enfant à un niveau de vie suffisant pour permettre son développement physique, mental, spirituel, moral et social » et que « C'est aux parents ou autres personnes ayant la charge de l'enfant qu'incombe au premier chef la responsabilité d'assurer, dans les limites de leurs possibilités et de leurs moyens financiers, les conditions de vie nécessaires au développement de l'enfant », tout en précisant que les États adoptent les mesures appropriées pour « aider les parents à mettre en œuvre ce droit et offrent, en cas de besoin, une assistance matérielle et des programmes d'appui (...) »;

Overwegende dat het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind, dat in België op 16 december 1991 in werking is getreden, in artikel 27 bepaalt dat « De Staten die partij zijn, [.] het recht [erkennen] van ieder kind op een levensstandaard die toereikend is voor een goede lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en sociale ontwikkeling van het kind », en dat « De ouders of anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind, [.] de primaire verantwoordelijkheid [hebben] voor het waarborgen, naar vermogen en binnen de grenzen van hun financiële mogelijkheden, van de levensomstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind », en eraan toevoegt dat de Staten passende maatregelen nemen om « ouders te helpen dit recht te verwezenlijken en, indien de behoefte daaraan bestaat, voorzien in programma's voor materiële bijstand en ondersteuning [.] »;
Considérant que la Convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, entrée en vigueur en Belgique le 16 décembre 1991, indique dans son article 27 que « Les États parties reconnaissent le droit de tout enfant à un niveau de vie suffisant pour permettre son développement physique, mental, spirituel, moral et social » et que « C'est aux parents ou autres personnes ayant la charge de l'enfant qu'incombe au premier chef la responsabilité d'assurer, dans les limites de leurs possibilités et de leurs moyens financiers, les conditions de vie nécessaires au développement de l'enfant », tout en précisant que les États adoptent les mesures appropriées pour « aider les parents à mettre en œuvre ce droit et offrent, en cas de besoin, une assistance matérielle et des programmes d'appui (...) »;

Er zijn ook landen die refereren aan nationale indicatoren van absolute armoede (Italië), niet-monetaire indicatoren inzake levensomstandigheden (België, Italië, Frankrijk), of - nog steeds - maatstaven voor zelfveronderstelde armoede of achterstelling (België, Italië).
Certains pays font aussi référence à des indicateurs nationaux de pauvreté absolue (Italie), des indicateurs non monétaires de conditions de vie (Belgique, Italie, France), ou encore des mesures d'autoévaluation de la pauvreté ou de la privation (Belgique, Italie).