Vertaling van "internationaal ingrijpen heeft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat betrokken autoriteit in het land van herkomst heeft een andere wet toegepast dan volgens de internationaal-privaatrechtelijke regelen van de aangezochte staat van toepassing zou zijn geweest
les règles du droit international privé de l'Etat requis

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

G. overwegende dat de Nationale Libische Raad in de stad Benghazi om internationaal ingrijpen heeft gevraagd om een eind te maken aan de luchtaanvallen door de regering op de rebellen, terwijl de tijdelijke Nationale Overgangsraad de internationale gemeenschap in een op 5 maart uitgegeven verklaring vraagt 'zijn verplichtingen na te komen om de Libische bevolking te beschermen tegen een verdere genocide en misdaden tegen de menselijkheid, zonder een directe militaire interventie op Libisch grondgebied',
G. considérant que le Conseil national libyen dans la ville de Benghazi a demandé une intervention étrangère pour mettre un terme aux frappes aériennes menées par le pouvoir contre les rebelles tandis que le Conseil national de transition intérimaire, dans sa déclaration datée du 5 mars, demande à la communauté internationale de remplir ses obligations de protéger le peuple libyen de tout futur génocide ou crime contre l'humanité sans aucune intervention militaire directe au sol,

2. benadrukt dat een duurzame oplossing voor de vele conflicten in de regio enkel kan slagen, als hiermee de beginselen worden ingesteld van goed nabuurschap, met het opzij schuiven van rivaliteit en grensconflicten, het niet ingrijpen in en samenwerken met andere landen, duurzame ontwikkeling op basis van de toegang tot hulpbronnen en het billijke en eerlijke delen van de toegang tot die hulpbronnen en economische kansen voor iedereen, zonder discriminatie; merkt op dat hiervoor inspanningen vereist zijn om te komen tot een kentering op het gebied van vredesopbouw, bemiddeling en verzoening, om een einde te maken aan de straffeloosheid, in samenwerking met het Internationaal Strafhof, en om ervoor te zorgen dat het internationale humanitaire recht volledig wordt geëerbiedigd, inclusief onbelemmerde verstrekking van humanitaire hulp aan de bevolking en mensenrechten; merkt op dat de Unie, in nauwe samenwerking met de regionale organen, een belangrijke rol te spelen heeft in deze processen, in het bestrijden van de proliferatie van handvuurwapens en lichte wapens en het bevorderen van demobilisatie, ontwapening en de re-integratie van voormalige strijders, maar benadrukt het feit dat het uiteindelijk aan de mensen van de Hoorn van Afrika zelf is om te zorgen voor duurzame vrede, stabiliteit, welvaart, alsmede voor een regering die verantwoording aflegt en voor een rechtsstaat;
2. insiste sur le fait que toute résolution durable des innombrables conflits de la région ne peut intervenir que si elle permet d'adopter les principes de la priorité du bon voisinage sur les rivalités et les conflits frontaliers, de la non-ingérence et de la coopération entre États, du développement durable avec un partage équitable de l'accès aux ressources et des opportunités économiques pour tous sans discrimination; observe que cette approche nécessite des efforts transformateurs en matière de consolidation de la paix, de médiation et de réconciliation, ainsi que la fin de l'impunité en collaboration avec la Cour pénale internationale et le respect absolu tant du droit international humanitaire, notamment un accès sans entrave de l'aide humanitaire aux populations, que des droits de l'homme; note que l'Union européenne a un rôle à jouer, en étroite concertation avec les organismes de la région, pour contribuer à ces processus, à la lutte contre la prolifération des armes légères et de petit calibre et à la démobilisation, au désarmement et à la réintégration des anciens combattants, mais qu'en bout de course, les habitants de la Corne de l'Afrique sont les seuls à pouvoir garantir une paix durable, la stabilité, la prospérité, une gouvernance responsable et l'état de droit dans la région;

Het is te gek voor woorden, want als dit een precedent schept – als het gebrek aan solidariteit mensen in staat stelt te speculeren tegen een land van de eurozone dat een tekort op de handelsbalans heeft, en zelfs zodanig te speculeren dat uiteindelijk interne solidariteit onvoldoende is en het Internationaal Monetair Fonds moet ingrijpen, is Griekenland niet meer dan een proloog.
C’est stupide parce que, si cela crée un précédent - si l’incapacité de faire preuve de solidarité permet à des gens de spéculer contre un pays de la zone euro en déficit à un point tel que la solidarité interne devient insoutenable et que le Fonds monétaire international doit intervenir -, la Grèce ne sera qu’un prologue.

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang dient te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die in het bovengenoemde rapport van de secretaris-generaal van de VN van 21 maart 2005 zijn voorgesteld en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten worden neergelegd in een resolutie van de Veiligheidsraad;
12. considère que l'Union devrait développer des initiatives visant à faire du concept de "responsabilité de protéger" une réalité, tout en donnant priorité à l'action préventive, aux moyens civils et à des mesures destinées à aider les gouvernements des pays tiers à remplir leur devoir de protection des populations; souligne que les mesures coercitives, y compris l'intervention militaire, ne peuvent être utilisées qu'en dernier recours et dans le strict respect du droit international; rappelle en particulier que, lorsque l'usage de la force est envisagé, le Conseil de sécurité doit toujours prendre en considération les cinq critères de légitimité proposés par le rapport précité du 21 mars 2005 du Secrétaire général des Nations unies et soutenus par le Parlement, à savoir la gravité de la menace, la légitimité du motif, le dernier ressort, le caractère proportionné des moyens et la chance raisonnable de succès; convient que les principes relatifs à l'usage de la force et à son autorisation devraient être fixés par une résolution du Conseil de sécurité;

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die door de secretaris-generaal van de VN zijn voorgesteld in zijn rapport van maart 2005 en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten stoelen op een resolutie van de Veiligheidsraad;
12. considère que l'UE devrait développer des initiatives visant à faire du concept de "responsabilité de protéger" une réalité, tout en donnant priorité à l'action préventive, aux moyens civils et à des mesures destinées à aider les gouvernements des pays tiers à remplir leur devoir de protection des populations; souligne que les mesures coercitives, y compris l'intervention militaire, ne peuvent être utilisées qu'en dernier recours et dans le strict respect du droit international; rappelle en particulier que, lorsque l'usage de la force est envisagé, le Conseil de sécurité doit toujours prendre en considération les cinq critères de légitimité proposés par le rapport de mars 2005 du Secrétaire général des Nations unies et soutenus par le Parlement, à savoir la gravité de la menace, la légitimité du motif, le dernier ressort, le caractère proportionné des moyens et la chance raisonnable de succès; convient que les principes relatifs à l'usage de la force et à son autorisation devraient être fixés par une résolution du Conseil de sécurité;