Vertaling van "instrumenten die begrotingshulp verlenen omdat " (Nederlands → Frans) :

Het argument van de Wereldbank om de twee andere leeninstrumenten (development policy financing of DPF en program-for-results of PfR) uit te sluiten was dat er binnen de Wereldbank geen politiek draagvlak bestond om de ESS toe te passen op instrumenten die begrotingshulp verlenen omdat dat impliceert dat de safeguards zouden worden toegepast op de gehele begroting van een land.
L'argument avancé par la Banque Mondiale pour exclure les deux autres types d'instruments de prêt ("Development Policy Financing - DPF" et "Program-for-Results - PfR") était qu'il n'existe pas, dans la règlementation de la Banque Mondiale, de dispositions prévoyant l'application des politiques de sauvegarde aux instruments destinés à fournir de l'appui budgétaire dans la mesure où cela impliquerait que ces politiques s'appliquent à l'ensemble du budget d'un État.

[12] Bij de ontwikkeling van haar aanpak heeft de Commissie zich zoveel mogelijk door de volgende overwegingen laten leiden: zij heeft, waar mogelijk, gezocht naar a) andere instrumenten dan wetgeving en b) getracht voorrang te verlenen aan informatievereisten (omdat zij minder ingrijpen in de gang van zaken bij de onderneming en zij een zeer doeltreffende, marktgestuurde manier kunnen zijn om snel resultaten te bereiken).
[12] En définissant son approche en la matière, la Commission a tout particulièrement veillé à prendre en compte les impératifs suivants: envisager chaque fois que possible a) de recourir à des solutions autres que la législation et, b) de donner la préférence aux obligations de publicité (qui supposent une ingérence moindre dans la vie de la société et constituent un instrument sensible au marché, hautement efficace et susceptible de donner rapidement des résultats).

Voorts worden specifieke bepalingen ingevoerd ter harmonisering van de maatregelen die bij detectie van niet-toegelaten producten of stoffen moeten worden getroffen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat landbouwers hun producten niet als biologisch in de handel kunnen brengen omdat deze onbedoeld niet-toegelaten producten of stoffen bevatten. De Commissie kan de lidstaten toestemming verlenen om nationale betalingen toe te kennen ter vergoeding van het in dergelijke gevallen geleden verlies. Daarnaast kunnen de lidstaten een beroep doen op de instrumenten van het gemeenschappelijk landbouwbeleid om dergelijke verliezen geheel of gedeeltelijk te vergoeden.
Des dispositions spécifiques sont également introduites pour harmoniser les mesures à prendre en cas de détection de produits ou substances non autorisés. Dans ce contexte, il peut arriver que des agriculteurs se trouvent dans l’impossibilité de commercialiser leurs produits en tant que produits biologiques du fait de la présence accidentelle de produits ou substances non autorisés. En pareil cas, les États membres peuvent être autorisés par la Commission à procéder à des paiements nationaux pour compenser les pertes subies. Ils peuvent en outre recourir aux instruments de la politique agricole commune pour couvrir intégralement ou partiellement ces pertes.

Het opzetten van internet-sites met databestanden van diensten die nuttig zijn voor werknemers, informatie over bestaande structuren voor steunverlening, bedrijven bewustmaken en prikkels geven teneinde voorzieningen te creëren of te handhaven die het gemakkelijker maken gezin en beroep te combineren, het verlenen van belastingvrijstelling aan bedrijven, financiële steun, vouchers voor bijvoorbeeld gecombineerde opvang/onderwijs en voor werk, speciale steun voor eenoudergezinnen en alleenstaande moeders via fiscale maatregelen, huursubsidie en kinderbijslag zijn ambitieuze maar noodzakelijke maatregelen omdat wij verder dienen te gaan. Daarom zou ik als rapporteur de Commissie willen uitnodigen het proces op te starten voor een kaderrichtlijn betreffende het combineren van beroeps-, gezins- en privé-leven, zodat de huidige en toekomstige lidstaten over adequate instrumenten en antwoorden beschikken voor de uitdagingen op het vlak van gelijke kansen, economische groei en demografische ontwikkeling.
Mettre sur pied des sites internet renfermant des bases de données de services utiles aux travailleurs et rendant compte des structures de soutien existantes; informer les employeurs et les inciter à établir ou préserver des structures d’aide sociale permettant de concilier vie professionnelle et familiale; l’octroi aux entreprises d’exemptions ou de réductions fiscales; la fourniture d’une aide, sous la forme, par exemple d’aides en espèces et de bons (chèques garde-éducation, chèques emploi service pour le recrutement d’un salarié à la maison, etc.), d’une aide spéciale aux familles monoparentales et pour les mères seules, notamment en termes fiscaux, d’une assistance familiale et de crédits familiaux. Autant de mesures ambitieuses tout à fait nécessaires, car nous devons avancer dans ce domaine. En tant que rapporteur, je voudrais donc demander à la Commission de mettre en place les mécanismes nécessaires en vue de l’élaboration d’une directive-cadre sur la conciliation de la vie professionnelle, familiale et privée, afin que les États membres actuels et futurs disposent des outils et des réponses qui s’imposent pour faire face aux défis de l’égalité des chances, de la croissance économique et de la démographie.

B. overwegende dat de Gezamenlijke Verklaring van 1987 en de basiswet van 1993 de belangrijkste instrumenten van het specifieke karakter van de SAR van Macau vormen omdat zij de naleving waarborgen van het huidige economische, culturele en sociale bestel en zelfstandige uitvoerende, wetgevende en rechtsprekende bevoegdheden verlenen, met inbegrip van de mogelijkheid om in hoger beroep te gaan,
B. soulignant l'importance de la déclaration conjointe de 1987 et de la Loi fondamentale de 1993, principaux instruments de la spécificité de la RAS de Macao qui garantissent le respect des systèmes économique, culturel et social actuels ainsi que l'attribution de pouvoirs exécutif, législatif et judiciaire indépendants, dont la juridiction d'appel suprême,

(18) Diensten van de informatiemaatschappij bestrijken een grote verscheidenheid aan economische activiteiten die on line plaatsvinden; die activiteiten kunnen in het bijzonder in de on-lineverkoop van goederen bestaan. Activiteiten zoals de levering van goederen als zodanig of de verstrekking van off-linediensten vallen niet onder de richtlijn. Diensten van de informatiemaatschappij blijven niet beperkt tot diensten waarvoor on line contracten gesloten worden, maar ook, voorzover zij een economische activiteit vormen, betrekking hebben op diensten waarvoor de afnemers niet betalen, zoals diensten die bestaan in het aanbieden van on-line-informatie of commerciële communicatie, of diensten die instrumenten verschaffen voor het opzoeken en ophalen van en het toegang krijgen tot gegevens. Onder diensten van de informatiemaatschappij worden ook verstaan diensten voor het doorgeven van informatie via een communicatienetwerk, voor het verschaffen van toegang tot een communicatienetwerk of het toegankelijk maken van informatie die verstrekt is door een afnemer van een dienst. Televisieomroepactiviteiten in de zin van Richtlijn 89/552/EEG en radio-omroepactiviteiten zijn geen diensten van de informatiemaatschappij omdat zij niet op individueel verzoek verricht worden. Diensten daarentegen die van punt tot punt worden doorgegeven, zoals video op verzoek of het verlenen van commerciële communicatie via elektronische post, zijn wel diensten van de informatiemaatschappij. Het gebruik van elektronische post of van gelijkwaardige individuele communicatie, bijvoorbeeld door natuurlijke personen voor doeleinden die buiten hun beroepsactiviteiten vallen, met inbegrip van het gebruik van deze communicatiemiddelen voor het afsluiten van contracten tussen deze personen, is geen dienst van de informatiemaatschappij. De contractuele relatie tussen werknemer en werkgever is geen dienst van de informatiemaatschappij. Activiteiten die van nature niet op een afstand en met behulp van elektr ...
(18) Les services de la société de l'information englobent un large éventail d'activités économiques qui ont lieu en ligne. Ces activités peuvent consister, en particulier, à vendre des biens en ligne. Les activités telles que la livraison de biens en tant que telle ou la fourniture de services hors ligne ne sont pas couvertes. Les services de la société de l'information ne se limitent pas exclusivement aux services donnant lieu à la conclusion de contrats en ligne, mais, dans la mesure où ils représentent une activité économique, ils s'étendent à des services qui ne sont pas rémunérés par ceux qui les reçoivent, tels que les services qui fournissent des informations en ligne ou des communications commerciales, ou ceux qui fournissent des outils permettant la recherche, l'accès et la récupération des données. Les services de la société de l'information comportent également des services qui consistent à transmettre des informations par le biais d'un réseau de communication, à fournir un accès à un réseau de communication ou à héberger des informations fournies par un destinataire de services. Les services de télévision au sens de la directive 89/552/CEE et de radiodiffusion ne sont pas des services de la société de l'information car ils ne sont pas fournis sur demande individuelle. En revanche, les services transmis de point à point, tels que les services de vidéo à la demande ou la fourniture de communications commerciales par courrier électronique constituent des services de la société de l'information. L'utilisation du courrier électronique ou d'autres moyens de communication individuels équivalents par des personnes physiques agissant à des fins qui n'entrent pas dans le cadre de leurs activités commerciales ou professionnelles, y compris leur utilisation pour la conclusion de contrats entre ces personnes, n'est pas un service de la société de l'information. La relation contractuelle entre un employé et son employeur n'est pas un service de la société de l'inform ...