Traduction de «inleiden van gerechtelijke » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

correctrice van gerechtelijke notulen | proeflezer van gerechtelijke notulen | corrector van gerechtelijke notulen | revisor van gerechtelijke notulen
correcteur d'épreuves | correctrice d'épreuves | scopiste

inleiden van de vordering
introduction de l'action

arrestatie | gerechtelijke vervolging | kindervoogdij of ondersteuningszaken | procederen
Action judiciaire pour garde ou soutien d'enfant Arrestation Litige Poursuite

gerechtelijk apparaat | gerechtelijk bestel
système judiciaire

(gerechtelijke vervolging | (gerechtelijke) vervolging
poursuite

gerechtelijk notuliste | gerechtssecretaris | gerechtelijk notulist | griffier
greffier | sténographe | greffier/greffière | sténotypiste

betekening van gerechtelijke akten | kennisgeving van gerechtelijke akten
notification d'acte judiciaire

Gerechtelijk Wetboek
Code judiciaire

gerechtelijk officier
officier judiciaire

deelnemen aan rabbijnse gerechtelijke procedures
participer à une procédure judiciaire rabbinique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Haar taak bestaat dus eigenlijk in het inleiden van gerechtelijke procedures bij vaststelling van fraude en in het verlenen van technische bijstand aan de gerechtelijke instanties in het kader van gerechtelijk onderzoek.
Sa mission consiste donc en fait à engager des procédures judiciaires lorsqu'elle constate qu'il y a fraude et à prêter son assistance technique aux instances judiciaires dans le cadre d'une instruction judiciaire.

Het is bijvoorbeeld duidelijk dat de localisering van een kind de tussenkomst van de politie kan vereisen; zo ook kan het nemen van voorlopige maatregelen of het inleiden van gerechtelijke procedures over privé-betrekkingen buiten de bevoegdheden vallen die door sommige interne wetten aan de administratieve overheden toegewezen kunnen worden.
Il est évident, par exemple, que la localisation d'un enfant peut requérir l'intervention de la police; de même, l'adoption de mesures provisoires ou l'introduction de procédures judiciaires sur des rapports privés peuvent tomber hors des compétences susceptibles d'être dévolues aux autorités administratives par certaines lois internes.

1. Binnen de grenzen van hun intern recht en hun bevoegdheden kunnen de gerechtelijke autoriteiten van een overeenkomstsluitende partij op eigen initiatief inlichtingen en bewijsmateriaal verstrekken aan een gerechtelijke autoriteit van een andere overeenkomstsluitende partij wanneer zij van oordeel zijn dat deze nuttig zouden kunnen zijn voor de autoriteit van de ontvangende overeenkomstsluitende partij bij het inleiden of uitvoeren van onderzoeken of procedures dan wel dat deze inlichtingen en bewijsmateriaal ertoe kunnen leiden dat deze autoriteit een verzoek om wederzijdse rechtshulp indient.
1. Dans les limites de leur droit interne et de leurs compétences, les autorités judiciaires d'une partie contractante peuvent transmettre spontanément des informations et des moyens de preuve à une autorité judiciaire d'une autre partie contractante lorsqu'elles estiment que ceux-ci pourraient être utiles à l'autorité de la partie contractante destinataire pour engager ou mener à bien des enquêtes ou des procédures ou que ces informations et moyens de preuve peuvent conduire ladite autorité à présenter une demande d'entraide judiciaire.

Algemeen beschouwd is de kwestie van de keuze van de wijze waarop het geding wordt ingeleid minder acuut als gevolg van de wet van 26 april 2007 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op het bestrijden van de gerechtelijke achterstand, waarvan het nieuwe artikel 700, zoals gewijzigd bij artikel 5 van de voornoemde wet, bepaalt dat het inleiden van een zaak bij wege van een dagvaarding geschiedt « op straffe van nietigheid ».
De manière générale, la question du choix de l'acte introductif d'instance perd de son acuité compte tenu de la loi du 26 avril 2007 modifiant le Code judiciaire en vue de lutter contre l'arriéré judiciaire, dont le nouvel article 700, tel que modifié par l'article 5 de la loi précitée, prévoit que le recours à la citation est prescrit « à peine de nullité ».

„vermoeden van fraude”: onregelmatigheid die aanleiding geeft tot het inleiden van een administratieve of gerechtelijke procedure in de lidstaat om na te gaan of er sprake is van een opzettelijke gedraging, in het bijzonder van fraude in de zin van artikel 1, lid 1, onder a), van de overeenkomst, opgesteld op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie, aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen
«soupçon de fraude»: une irrégularité donnant lieu à l'engagement d'une procédure administrative ou judiciaire au niveau national afin de déterminer l'existence d'un comportement intentionnel, en particulier d'une fraude telle que visée à l'article 1er, paragraphe 1, point a), de la convention établie sur la base de l'article K.3 du traité sur l'Union européenne, relative à la protection des intérêts financiers des Communautés européennes

„vermoeden van fraude”: onregelmatigheid die aanleiding geeft tot het inleiden van een administratieve of gerechtelijke procedure in de lidstaat om na te gaan of er sprake is van een opzettelijke gedraging, in het bijzonder van fraude in de zin van artikel 1, lid 1, onder a), van de overeenkomst, opgesteld op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie, aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen
«soupçon de fraude», une irrégularité donnant lieu à l'engagement d’une procédure administrative ou judiciaire au niveau national afin de déterminer l’existence d’un comportement intentionnel, en particulier d’une fraude telle que définie à l’article 1er, paragraphe 1, point a), de la convention établie sur la base de l'article K.3 du traité sur l'Union européenne, relative à la protection des intérêts financiers des Communautés européennes

„vermoeden van fraude”, wat daaronder wordt verstaan in artikel 1 bis, punt 4, van Verordening (EG) nr. 1681/94, namelijk een onregelmatigheid die aanleiding geeft tot het inleiden, op nationaal vlak, van een administratieve en/of gerechtelijke procedure om na te gaan of er sprake is van een opzettelijke handeling, in het bijzonder fraude, zoals bedoeld in artikel 1, lid 1, onder a), van de Overeenkomst van 26 juli 1995, opgesteld op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie, aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen.
«soupçon de fraude», un soupçon de fraude au sens de l’article 1erbis, point 4, du règlement (CE) no 1681/94, à savoir une irrégularité qui a fait l’objet d’un premier acte de constat administratif ou judiciaire donnant lieu au lancement d’une procédure au niveau national afin de déterminer l’existence d’un comportement intentionnel, en particulier d’une fraude telle que visée à l’article 1er, paragraphe 1, point a), de la convention du 26 juillet 1995 relative à la protection des intérêts financiers des Communautés européennes adoptée sur la base de l’article K.3 du traité sur l’Union européenne.

„vermoeden van fraude”: een onregelmatigheid die aanleiding geeft tot het inleiden, op nationaal vlak, van een administratieve en/of gerechtelijke procedure om na te gaan of er sprake is van een opzettelijke handeling, in het bijzonder fraude, zoals bedoeld in artikel 1, lid 1, onder a), van de Overeenkomst aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen.
“soupçon de fraude”: une irrégularité qui donne lieu à l’initiation d’une procédure administrative et/ou judiciaire au niveau national afin de déterminer l’existence d’un comportement intentionnel, en particulier d’une fraude telle que visée par l'article 1er, paragraphe 1, point a) de la convention relative à la protection des intérêts financiers des Communautés européennes.

De landen van de Europese Unie (EU) zorgen ervoor dat personen of organisaties die daar een rechtmatig belang bij hebben een gerechtelijke of administratieve procedure tegen misleidende reclame kunnen inleiden.
Les pays de l'Union européenne (UE) doivent veiller à ce que les personnes ou organisations ayant un intérêt légitime puissent entreprendre une action en justice ou un recours administratif contre les publicités illicites.