De regeling waarbij het beheer van de exploitatie van het « Gebied » wordt toevertrouwd aan een nieuwe internationale organisatie (de « Internationale Zeebodemautoriteit ») stuitte immers op het verzet van de industrielanden die van oordeel waren dat dit te weinig ruimte liet voor privé-initiatief.
Le régime mis en oeuvre, qui confie la gestion de l'exploitation de la « Zone » à une nouvelle organisation internationale (l'« Autorité internationale des fonds marins ») suscita, en effet, l'opposition des pays industrialisés qui le considéraient comme laissant trop peu de place à l'initiative privée.