Vertaling van "immers geen vordering " (Nederlands → Frans) :

De huidige regeling is in ieder geval onbevredigend : het slachtoffer kan immers geen vordering bij de burgerlijke rechtbank instellen indien de Kamer de minister niet verwijst naar een hof van beroep.
Le régime actuel n'est en tout cas pas satisfaisant : en effet, la victime n'a pas la possibilité d'intenter une action devant le tribunal civil si la Chambre ne renvoie pas le ministre devant une cour d'appel.

De boeking vormt immers in geen geval een beletsel voor de uitoefening van die rechten van verdediging. Op 5 oktober 2006 bevestigde het Hof het standpunt van de Commissie door te verklaren dat bepaalde lidstaten ten onrechte weigerden bepaalde categorieën bedragen aan de Gemeenschapsbegroting te betalen, met name de bedragen van traditionele eigen middelen die gedeeltelijk zijn geïnd via gespreide betalingen (België[14]) en de bedragen van gewaarborgde en niet-betwiste bedragen in het kader van douanevervoer dat niet beëindigd is en als communautair douanevervoer is verricht (België[15]) of onder dekking van carnets TIR is verricht (Duitsland[16] en België[17]). Diezelfde dag verwierp het Hof het beroep tegen Nederland op grond van de bewijslast, doch het verklaarde desalniettemin dat de lidstaten kennis moeten geven van een overtreding of onregelmatigheid zodra zij daarvan kennis hebben genomen en dus in voorkomend geval voor het verstrijken van de termijnen (artikel 11, lid 1, van de TIR-Overeenkomst). Dit geldt tevens voor de vordering tot betaling (artikel 11, lid 2, van de TIR-Overeenkomst).
Il convient également de noter que le 5 octobre 2006, la Cour a confirmé la position de la Commission et considéré que c'était à tort que certains Etats membres refusaient de verser au budget communautaire certaines catégories de montants, à savoir les montants de RPT recouvrés partiellement dans le cadre d'un plan de paiement échelonné (Belgique[14]) et des montants de droits garantis et non contestés dans le cadre d'opérations de transit non apurées effectuées en tant que transits communautaires (Belgique[15]) ou sous couvert de carnets TIR (Allemagne[16] et Belgique[17]). La Cour, le même jour, a rejeté le recours contre les Pays-Bas pour une raison liée à la charge de la preuve tout en reconnaissant que les Etats membres doivent communiquer une infraction ou irrégularité dès qu'ils en ont pris connaissance et donc, le cas échéant, avant l'expiration des délais (art.11§1 de la Convention TIR), la même chose valant mutatis mutandis pour la demande de paiement (art. 11§2 de la Convention TIR).

Deze laatste beslissing heeft immers geen kracht van gewijsde ten aanzien van de stad die niet bij het geding was betrokken en ook de motieven van deze beslissing hebben geen gezag van gewijsde. Indien echter diegene die het ongeval heeft veroorzaakt (de beklaagde) niet strafrechtelijk zou zijn vervolgd, maar door de « burgerlijke partij » zou zijn opgeroepen voor de politierechtbank, burgerlijke afdeling, zou hij tegen de stad een vordering tot gedwongen tussenkomst hebben kunnen richten.
Par contre, si l'auteur de l'accident (le « prévenu ») n'avait pas été poursuivi pénalement, mais avait été appelé par la « partie civile » devant le tribunal de police, section civile, il aurait pu diriger une intervention forcée à l'égard de la ville.

Een dergelijke vordering is immers geen tussenkomst (die noodzakelijk op een derde betrekking heeft : zie artikel 15 van het Gerechtelijk Wetboek), maar een tussenvordering, blijkens de definitie van artikel 13.
En effet, une telle prétention n'est pas une intervention (laquelle concerne nécessairement un tiers : voir l'article 15 du Code judiciaire), mais une demande incidente, en vertu de la définition de l'article 13.

In vele gevallen wordt immers geen formele vordering ingesteld. Het amendement stelt een meer algemene formulering voor : « op het tijdstip van de feiten die aanleiding geven tot de bepaling van het ouderlijk gezag, tot het openvallen van de voogdij of tot de goedkeuring van beschermingsmaatregelen ».
L'amendement propose un libellé plus général : « au moment des faits donnant lieu à la détermination de l'autorité parentale, à l'ouverture de la tutelle ou à l'adoption des mesures de protection ».

De rechtspersonen die, zoals te dezen, een vordering instellen die overeenstemt met een van hun statutaire doelen, om een einde te maken aan onmenselijke en vernederende behandelingen in de zin van artikel 3 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, die onontvankelijk wordt verklaard omdat zij geen betrekking heeft op het bestaan van de rechtspersoon, de vermogensgoederen of de morele rechten ervan, worden derhalve gediscrimineerd ten opzichte van de verenigingen bedoeld in B.10 : beiden voeren immers een collectief belang aan dat verband houdt met de bescherming van de fundamentele vrijheden.
Les personnes morales qui, comme en l'espèce, exercent une action qui correspond à un de leurs buts statutaires afin de faire cesser des traitements inhumains et dégradants au sens de l'article 3 de la Convention européenne des droits de l'homme et qui est jugée irrecevable parce qu'elle ne porte pas sur l'existence de la personne morale, ses biens patrimoniaux ou ses droits moraux se trouvent dès lors discriminées par rapport aux associations visées en B.10 : les unes et les autres invoquent en effet un intérêt collectif lié à la protection des libertés fondamentales.

Uit het verwijzingsvonnis blijkt overigens dat de door de eisende partij voor de verwijzende rechter ingediende vordering ten laste van de provincie is verjaard, aangezien de verjaringstermijn is beginnen te lopen op 1 januari 2002; de schuldvordering is immers ontstaan op 31 januari 2002, te weten de datum van de beslissing van de bestuurscommissie en het ingediende annulatieberoep bij de afdeling bestuursrechtspraak is geen gerechtsdeurwaardersexploot in de zin van artikel 2 van de wet van 6 februari 1970, waardoor de verjaringstermijn niet kan worden geacht te zijn gestuit.
Il ressort d'ailleurs du jugement de renvoi que l'action introduite par la partie demanderesse devant le juge a quo à charge de la province est prescrite, étant donné que le délai de prescription court à compter du 1 janvier 2002; en effet, la créance est née le 31 janvier 2002, à savoir la date de la décision de la commission administrative et le recours en annulation introduit auprès de la section du contentieux administratif n'est pas un exploit d'huissier de justice au sens de l'article 2 de la loi du 6 février 1970, le délai de prescription ne pouvant dès lors être considéré comme interrompu.

Immers, anders dan in kort geding, vereist de vordering tot staking geen dringende noodzakelijkheid om de voorzitter van de rechtbank van koophandel bevoegd te maken.
En effet, à la différence de la procédure en référé, l'action en cessation n'exige pas l'urgence pour que le président du tribunal de commerce soit compétent.