Vertaling van "iemands dood " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

land van nationaliteit | land waarvan iemand het staatsburgerschap heeft | land waarvan iemand onderdaan is
pays de nationalité

iemand met een leercontract in dienst nemen | iemand met een leerovereenkomst in dienst nemen
engager quelqu'un par un contrat d'apprentissage

een geding tegen iemand aanhangig maken | een proces tegen iemand aanhangig maken
intenter une action à quelqu'un

dood [ begrafenis | begrafenisonderneming | bijzetting | crematie | doodsoorzaak | natuurlijke dood | sterfgeval | stervende | verassing | vermistverklaring ]
mort [ cause de décès | crémation | décès | décès naturel | déclaration d'absence | enterrement | funérailles | incinération | mort naturelle | mourant | pompes funèbres ]

controle van zwangerschap met in voorgeschiedenis | aandoeningen geclassificeerd onder O10-O92 | controle van zwangerschap met in voorgeschiedenis | geboorte van dood kind | controle van zwangerschap met in voorgeschiedenis | neonatale dood
Surveillance d'une grossesse avec antécédent de:affections classées à O10-O92 | morts néonatales | mort-nés

een kind aan iemand toeschrijven
attribuer un enfant à quelqu'un

dood
mort

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

concentratiekamp [ kamp des doods | vernietigingskamp ]
camp de concentration [ camp d'extermination | camp de la mort ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De prejudiciële vraag heeft betrekking op artikel 504 van het Burgerlijk Wetboek, dat in de versie van toepassing in het bodemgeschil, vóór de opheffing ervan bij artikel 119 van de wet van 17 maart 2013 tot hervorming van de regelingen inzake onbekwaamheid en tot instelling van een nieuwe beschermingsstatus die strookt met de menselijke waardigheid (hierna : wet van 17 maart 2013), bepaalde : « Na iemands dood kunnen de door hem verrichte handelingen niet worden betwist op grond van krankzinnigheid, dan voor zover de onbekwaamverklaring was uitgesproken of gevorderd voor zijn overlijden; tenzij het bewijs van de krankzinnigheid uit de betwiste handeling zelf voortvloeit ».
La question préjudicielle concerne l'article 504 du Code civil qui, dans la version qui était applicable au litige ayant donné lieu à la question préjudicielle, avant son abrogation par l'article 119 de la loi du 17 mars 2013 réformant les régimes d'incapacité et instaurant un nouveau statut de protection conforme à la dignité humaine (ci-après : la loi du 17 mars 2013), disposait : « Après la mort d'un individu, les actes par lui faits ne pourront être attaqués pour cause de démence qu'autant que son interdiction aurait été prononcée ou provoquée avant son décès; à moins que la preuve de la démence ne résulte de l'acte même qui est attaqué ».

Het is evenwel volstrekt onduidelijk of met het onopzettelijk veroorzaken van iemands dood in het voorgestelde artikel 422quinquies, tweede lid, alleen maar de « onopzettelijke slagen en verwondingen » met de dood tot gevolg wordt bedoeld (hypothese waarmee in het vorige lid de vergelijking werd gemaakt), of ook de hypothese van de « opzettelijke slagen en verwondingen » zonder het oogmerk te doden maar met de dood tot gevolg (artikel 401, Strafwetboek).
Il est toutefois parfaitement impossible de savoir si la mort causée involontairement, au sens de l'article 422quinquies, alinéa 2, vise uniquement les « coups et blessures involontaires » ayant entraîné la mort (hypothèse sur laquelle portait la comparaison de l'alinéa précédent) ou si elle vise aussi l'hypothèse des « coups et blessures volontaires » « ayant entraîné la mort sans intention de la donner » (article 401 du Code pénal).

België heeft bijgevolg een voorstel van tekst ingediend dat geïnspireerd werd door het ontwerpverdrag ter bestrijding van terroristische bomaanslagen van 1997 en volgens hetwelke sabotage gedefinieerd werd als de intentionele handeling die tegen kernmateriaal of kerninstallaties gericht is en waardoor radioactieve stoffen vrijkomen of kunnen vrijkomen, met als doel om iemands dood te veroorzaken of iemand ernstig lichamelijk letstel toe te brengen, of om aanzienlijke schade aan de eigendom of het milieu toe te brengen, of om een natuurlijke of rechtspersoon te dwingen tot het verrichten of het zich onthouden van een welbepaalde handeling.
La Belgique a alors déposé une proposition de texte inspirée du projet de Convention pour la suppression des attentats terroristes de 1997 et aux termes de laquelle le sabotage était défini comme étant l'acte intentionnel dirigé contre des matières ou des installations nucléaires qui provoque ou risque de provoquer des rejets radioactifs avec le but de causer la mort ou de graves dommages corporels ou, avec le but de causer des dommages substantiels à la propriété ou à l'environnement ou, avec le but d'obliger une personne physique ou morale à faire ou ne pas faire un acte déterminé.

Hij die door toedoen van het gezelschapsdier waarvoor hij verantwoordelijk is, onopzettelijk iemands dood veroorzaakt, wordt gestraft met opsluiting van drie maanden tot drie jaar en met geldboete van vijftig frank tot duizend frank of met een van die straffen alleen».
Quiconque aura involontairement causé par l'intermédiaire de l'animal de compagnie dont il est responsable, la mort d'une personne sera puni de la réclusion de trois mois à trois ans et d'une amende de cinquante à mille francs ou d'une de ces peines seulement».

« Met gevangenisstraf van 3 maanden tot 5 jaar en met geldboete van 50 euro tot 2000 euro of met een van die straffen alleen, wordt gestraft, elke weggebruiker die door gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg een verkeersongeval veroorzaakt dat iemands dood tot gevolg heeft ».
« Sera puni d'un emprisonnement de 3 mois à 5 ans et d'une amende de 50 euros à 2000 euros ou d'une de ces peines seulement, tout usager de la route qui par défaut de prévoyance ou de précaution aura provoqué un accident de la circulation d'où il est résulté la mort d'une personne ».

Rekening houdend met een opmerking van de Raad van State die had voorgesteld « de artikelen 419 en 420 van het Strafwetboek te wijzigen, bijvoorbeeld door te voorzien in een verzwarende omstandigheid in geval van verkeersongevallen » (ibid., p. 43), heeft de wetgever de artikelen 419bis en 420bis in het Strafwetboek ingevoegd. Bij het voormelde artikel 419bis wordt « een specifieke strafbaarstelling » ingevoerd (Parl. St., Kamer, 2002-2003, DOC 50-1915/006, p. 9) wanneer een weggebruiker « door gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg een verkeersongeval [heeft] veroorzaakt dat iemands dood tot gevolg heeft ».
Tenant compte d'une observation du Conseil d'Etat qui avait suggéré de « modifier les articles 419 et 420 du Code pénal, par exemple, en prévoyant une circonstance aggravante en cas d'accident de la circulation » (ibid., p. 43), le législateur a inséré dans le Code pénal les articles 419bis et 420 bis. L'article 419bis précité crée « une incrimination spécifique » (Doc. parl., Chambre, 2002-2003, DOC 50-1915/006, p. 9) lorsqu'un usager de la route a « par défaut de prévoyance ou de précaution » provoqué « un accident de la circulation d'où il est résulté la mort d'une personne ».

De rechter moet daarentegen het verval van het recht tot sturen uitspreken wanneer hij veroordeelt wegens één van de zware overtredingen waarin artikel 29, § 1, tweede lid, voorziet en hij daarnaast de beklaagde veroordeelt met toepassing van het voormelde artikel 419bis van het Strafwetboek omdat die « door gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg een verkeersongeval [heeft] veroorzaakt dat iemands dood tot gevolg heeft ».
Par contre, le juge doit prononcer la déchéance du droit de conduire lorsqu'il condamne du chef d'une des infractions graves prévues à l'article 29, § 1, alinéa 2, et qu'il condamne, en outre, le prévenu en application de l'article 419bis précité du Code pénal, pour avoir « par défaut de prévoyance ou de précaution », provoqué « un accident de la circulation d'où il est résulté la mort d'une personne ».

Uit hetgeen voorafgaat volgt dat de wetgever, door de rechter niet toe te staan te oordelen of het nodig is om de beklaagde die een zware overtreding heeft begaan en die zich schuldig heeft gemaakt aan een gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg dat iemands dood heeft veroorzaakt, aan examens en onderzoeken te onderwerpen, een maatregel heeft genomen die niet onbestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Il découle de ce qui précède qu'en n'autorisant pas le juge à apprécier s'il est nécessaire de soumettre à des examens le prévenu qui a commis une infraction grave et qui s'est rendu coupable d'un manque de prévoyance ou de précaution qui a provoqué la mort d'une personne, le législateur a pris une mesure qui n'est pas incompatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.