Traduction de «identieke behandeling bestaanbaar » (Néerlandais → Français) :

De omstandigheid dat categorieën van personen op identieke wijze worden behandeld, is enkel bestaanbaar met het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie voor zover die identieke behandeling betrekking heeft op situaties die niet wezenlijk verschillend zijn of voor zover de identieke behandeling van wezenlijk verschillende situaties redelijk verantwoord is.
La circonstance que des catégories de personnes soient traitées de manière identique n'est dès lors compatible avec le principe d'égalité et de non-discrimination que pour autant que cette identité de traitement concerne des situations qui ne sont pas essentiellement différentes ou que le traitement identique de situations essentiellement différentes soit raisonnablement justifié.

Daar de in het geding zijnde bepaling geen rekening houdt met het wezenlijke verschil in situaties tussen de werknemers die zijn tewerkgesteld in het kader van een enkele arbeidsovereenkomst en de werknemers die zijn tewerkgesteld in het kader van meerdere deeltijdse arbeidsovereenkomsten, brengt zij, indien zij wordt geïnterpreteerd zoals in B.2.1 wordt aangegeven, een identieke behandeling tot stand die niet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met clausule 4 van de kaderovereenkomst inzake deeltijdarbeid die het voorwerp uitmaakt van de richtlijn 97/81/EG van de Raad van 15 december 1997.
Dès lors qu'elle ne prend pas en considération la différence essentielle de situations entre les travailleurs occupés dans le cadre d'un seul contrat de travail et les travailleurs occupés dans le cadre de plusieurs contrats de travail à temps partiel, la disposition en cause, si elle est interprétée comme indiqué en B.2.1, crée une identité de traitement qui n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec la clause 4 de l'accord-cadre sur le travail à temps partiel faisant l'objet de la directive 97/81/CE du Conseil du 15 décembre 1997.

Rekening houdend met het feit dat artikel 31bis dat bij artikel 3 van de wet van 26 maart 2003 is ingevoegd in de wet van 1 augustus 1985, niet de vereiste heeft gewijzigd van een in kracht van gewijsde gegane rechterlijke beslissing over de strafvordering of van een beslissing van een onderzoeksgerecht voorafgaand aan het verzoek tot tegemoetkoming vanwege de Commissie, en dat ook geen enkele van de verklaringen die aan de goedkeuring ervan zijn voorafgegaan die vereiste kan verantwoorden, stelt het Hof vast, om redenen die identiek zijn aan die welke zijn aangegeven in B.5, dat het verschil in behandeling dat in de tweede prejudiciële vraag wordt vermeld, niet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Compte tenu du fait que l'article 31bis inséré dans la loi du 1 août 1985 par l'article 3 de la loi du 26 mars 2003 n'a pas modifié l'exigence d'une décision judiciaire passée en force de chose jugée sur l'action publique ou d'une décision d'une juridiction d'instruction préalablement à la demande d'intervention de la Commission, et qu'aucune des déclarations qui ont précédé son adoption ne permet de justifier davantage cette exigence, la Cour constate, pour des motifs identiques à ceux indiqués en B.5, que la différence de traitement mentionnée dans la seconde question préjudicielle n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.

In het eerdergenoemde arrest nr. 11/98 van 11 februari 1998 heeft het Hof de betwiste identieke behandeling bestaanbaar geacht met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Dans l'arrêt précité n° 11/98 du 11 février 1998, la Cour a estimé que le traitement identique contesté était compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.