Tussen de twee uitersten die worden gevormd door het absurde idealisme van sommigen en het schaamteloze pragmatisme van anderen, zijn er nog steeds mensen die weigeren in te zien dat er in Cuba geen democratie is, geen mensenrechten, geen vrijheid – niets van al die dingen die wij als de fundamentele bouwstenen van onze maatschappijen beschouwen.
Entre l’idéalisme absurde des uns et le pragmatisme sans pudeur des autres, il y a ceux qui semblent déterminés à oublier qu’il n’y a pas de démocratie à Cuba, pas de droits de l’homme, pas de liberté, rien que nous considérions comme les fondations essentielles de nos sociétés.
