Traduction de «hun geestelijke vermogens » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

geestelijke vermogens
capacités mentales | facultés intellectuelles

geestelijke vermogens
aptitudes mentales

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

adviseren over geestelijke gezondheid | advies geven over geestelijke gezondheid | raad geven over geestelijke gezondheid
donner des conseils sur la santé mentale

begeleidster ggz | begeleidster verslavingszorg | begeleider geestelijke gezondheidszorg | begeleider geestelijke gezondheidszorg
intervenant en services de soutien en santé mentale | intervenant en services de soutien en santé mentale/intervenante en services de soutien en santé mentale | intervenante en services de soutien en santé mentale

geestelijk verzorger krijgsmacht | legerimam | geestelijk verzorger | legeraalmoezenier
aumônier | aumônier/aumônière | aumônière

geestelijke aandoening | geestelijke stoornis | geestesaandoening | geestesziekte
affection mentale | aliénation mentale | maladie mentale | trouble mental | troubles mentaux | troubles psychiques

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

geestelijke gezondheid [ psychoprofylaxe ]
santé mentale [ hygiène mentale ]

geestelijk gehandicapte [ geesteszieke | mentaal gestoorde ]
handicapé mental [ aliéné | débile mental | malade mental ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Rechten, zelfstandigheid en waardigheid van patiënten respecteren: het verlies van geestelijke vermogens maakt het moeilijk voor mensen met dementie om hun positie in en actieve deelname aan de samenleving te handhaven.
Respecter le droit, l’autonomie et la dignité des patients: en raison de la régression de leurs facultés, les personnes atteintes de démence ont des difficultés à garder leur place dans la société et à y jouer un rôle actif.

* Dementie: een neurodegeneratieve ziekte die invloed heeft op geestelijke vermogens, zoals het geheugen en het denk- en beoordelingsvermogen, en die ook de persoonlijkheid kan aantasten.
* Démence: maladie dégénérative qui altère les capacités mentales telles que la mémoire, la pensée et le jugement et peut éventuellement entraîner une dégradation de la personnalité.

In de uiteenzettingen die voorafgaan aan het wetsvoorstel dat heeft geleid tot de bestreden wet heeft de wetgever herinnerd aan de juridische grondslag van de onderhoudsvorderingen : zowel artikel 203, § 1, van het Burgerlijk Wetboek als artikel 27 van het Verdrag inzake de rechten van het kind van 20 november 1989 erkennen de primaire verantwoordelijkheid van de ouders om te zorgen voor de levensomstandigheden die een kind in staat moeten stellen om zich te ontwikkelen, zowel op lichamelijk, geestelijk, intellectueel, zedelijk als maatschappelijk gebied, naar hun vermogen en binnen de grenzen van hun financiële mogelijkheden (Parl. St., Senaat, 2013-2014, nr. 5-2476/1, pp. 1 en 2). B.9.2.
Dans les développements qui précèdent la proposition de loi ayant mené à la loi attaquée, le législateur a rappelé la base juridique des créances alimentaires : tant l'article 203, § 1, du Code civil que l'article 27 de la Convention des droits de l'enfant du 20 novembre 1989 prévoient que c'est aux parents qu'incombent au premier chef la responsabilité d'assurer les conditions de vie nécessaires au développement de l'enfant sur les plans physique, mental, spirituel, moral et social, dans les limites de leurs possibilités et de leurs moyens financiers (Doc. parl., Sénat, 2013-2014, n° 5-2476/1, pp. 1 et 2) B.9.2.

A. overwegende dat het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind, dat in België op 16 december 1991 in werking is getreden, in artikel 27 bepaalt dat « De Staten die partij zijn, [.] het recht [erkennen] van ieder kind op een levensstandaard die toereikend is voor een goede lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en sociale ontwikkeling van het kind », en dat « De ouders of anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind, [.] de primaire verantwoordelijkheid [hebben] voor het waarborgen, naar vermogen en binnen de grenzen van hun financiële mogelijkheden, van de levensomstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind », en eraan toevoegt dat de Staten passende maatregelen nemen om « ouders te helpen dit recht te verwezenlijken en, indien de behoefte daaraan bestaat, voorzien in programma's voor materiële bijstand en ondersteuning [.] »;
A. considérant que la Convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, entrée en vigueur en Belgique le 16 décembre 1991, indique dans son article 27 que « Les États parties reconnaissent le droit de tout enfant à un niveau de vie suffisant pour permettre son développement physique, mental, spirituel, moral et social » et que « C'est aux parents ou autres personnes ayant la charge de l'enfant qu'incombe au premier chef la responsabilité d'assurer, dans les limites de leurs possibilités et de leurs moyens financiers, les conditions de vie nécessaires au développement de l'enfant », tout en précisant que les États adoptent les mesures appropriées pour « aider les parents à mettre en œuvre ce droit et offrent, en cas de besoin, une assistance matérielle et des programmes d'appui (...) »;

Overwegende dat het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind, dat in België op 16 december 1991 in werking is getreden, in artikel 27 bepaalt dat « De Staten die partij zijn, [.] het recht [erkennen] van ieder kind op een levensstandaard die toereikend is voor een goede lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en sociale ontwikkeling van het kind », en dat « De ouders of anderen die verantwoordelijk zijn voor het kind, [.] de primaire verantwoordelijkheid [hebben] voor het waarborgen, naar vermogen en binnen de grenzen van hun financiële mogelijkheden, van de levensomstandigheden die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind », en eraan toevoegt dat de Staten passende maatregelen nemen om « ouders te helpen dit recht te verwezenlijken en, indien de behoefte daaraan bestaat, voorzien in programma's voor materiële bijstand en ondersteuning [.] »;
Considérant que la Convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, entrée en vigueur en Belgique le 16 décembre 1991, indique dans son article 27 que « Les États parties reconnaissent le droit de tout enfant à un niveau de vie suffisant pour permettre son développement physique, mental, spirituel, moral et social » et que « C'est aux parents ou autres personnes ayant la charge de l'enfant qu'incombe au premier chef la responsabilité d'assurer, dans les limites de leurs possibilités et de leurs moyens financiers, les conditions de vie nécessaires au développement de l'enfant », tout en précisant que les États adoptent les mesures appropriées pour « aider les parents à mettre en œuvre ce droit et offrent, en cas de besoin, une assistance matérielle et des programmes d'appui (...) »;

Dementie is een neurodegeneratieve ziekte die leidt tot aantasting van de geestelijke vermogens, zoals het geheugen en het denk- en beoordelingsvermogen, en die ook de persoonlijkheid van de zieke kan aantasten.
La démence est une maladie neurodégénérative qui a pour conséquence d’affecter les facultés intellectuelles, telles que la mémoire, la réflexion, le jugement, voire même de détériorer la personnalité du malade.

Het geleidelijke verlies van geestelijke vermogens maakt het moeilijk voor mensen met dementie om hun positie in en actieve deelname aan de samenleving te handhaven.
En raison de la régression progressive de leurs facultés, les personnes atteintes de démence ont des difficultés à garder leur place dans la société et à y jouer un rôle actif.

Helaas nemen de geestelijke vermogens geleidelijk af en in het algemeen komt er een moment waarop de persoon met dementie het niet langer helemaal alleen aankan en hij of zij hulp nodig heeft bij het nemen van meer en minder belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld waar het het beheer van zijn of haar financiën of het nemen van medische beslissingen betreft.
Malheureusement, les facultés cognitives d'une personne atteinte de démence ne cessent de décliner et il arrive généralement qu'à un moment donné, cette personne ne puisse plus se débrouiller seule et ait besoin d'aide pour prendre des décisions plus ou moins importantes (gestion financière ou décisions médicales).

Dementie is een zich meestal langzaam ontwikkelende afname van de geestelijke vermogens die leidt tot aantasting van het geheugen en het denk- en beoordelingsvermogen, en die ook de persoonlijkheid kan aantasten.
La démence est une régression des facultés intellectuelles dont le développement est généralement lent, qui affecte la mémoire, la réflexion et le jugement et peut détériorer la personnalité.