Vertaling van "hof van cassatie maar opgenomen " (Nederlands → Frans) :

2. a) Ondanks het feit dat het stricto sensu niet een geval betreft dat past onder de gevallen van uw vraag, lijkt het nuttig om op te merken dat in een arrest van 20 juni 2014, F. 12.0134.F, niet gepubliceerd op de website van het Hof van Cassatie maar opgenomen op Fisconetplus, het Hof van Cassatie bevestigt dat de administratie die zich beroept op de verjaringstermijn van zeven jaar, betreffende belastbare handelingen of illegale belastingaftrekken welke de rechtsvordering doet blijken, kan overgaan tot bijkomende onderzoeken buiten de gewone verjaringstermijn van drie jaar om.
2. a) Encore qu'il ne s'agisse pas stricto sensu d'un cas qui entre dans les prévisions de votre question, il apparaît utile de relever que dans un arrêt du 20 juin 2014, F.12.0134.F non publié sur le site de la Cour de cassation mais repris sur Fisconetplus, la Cour de cassation confirme que l'administration qui se prévaut du délai de prescription de sept ans, s'agissant d'opérations imposables ou de déductions de la taxe illégales que l'action judiciaire fait apparaître, peut procéder à des investigations complémentaires au-delà du délai de prescription ordinaire de trois ans.

Het Hof van Cassatie motiveert weliswaar altijd zijn arresten, maar het zal alleen de redenen van verwerping verduidelijken in de mate er een of meer cassatiemiddelen regelmatig voor het Hof zijn aangevoerd.
Car si la Cour motive toujours les arrêts de cassation, en revanche elle ne détaille les raisons l’ayant conduite à rejeter le pourvoi que dans la mesure où un ou plusieurs moyens ont été régulièrement invoqués devant elle.

Die regeling is hoofdzakelijk ingegeven door de zorg voor een goede werking van het Hof van Cassatie zelf, maar evenzeer door het belang van de rechtzoekenden.
Ce régime se justifie essentiellement par le souci du bon fonctionnement de la Cour de cassation elle-même et l’intérêt des justiciables.

De tussenkomst van een advocaat, maar niet noodzakelijk een advocaat bij het Hof van Cassatie, is wel verplicht voor de belastingplichtige.
L'intervention d'un avocat, qui n'est pas nécessairement un avocat à la Cour de cassation, est toutefois obligatoire pour le contribuable.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 20 april 2016 in zake de Belgische Staat tegen de nv « Etablissements Jean Wust », in aanwezigheid van de nv « CBC Banque », en in zake de nv « Etablissements Jean Wust » tegen de nv « CBC Banque », in aanwezigheid van de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 mei 2016, heeft het Hof van Beroep te Luik de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 251 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (thans artikel 346 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), zoals van toepassing op het geding, artikel 170 van de Grondwet in de interpretatie volgens welke het de administratie zou toestaan om ten laste van een belastingplichtige die wel antwoordde binnen de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte en die niet met de wijziging van zijn aangifte heeft ingestemd, terwijl de rechten van de Schatkist niet in gevaar verkeren wegens een andere oorzaak dan het verstrijken van de aanslagtermijn, een aanslag te vestigen na de termijn van een maand na de verzending, maar vóór het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de datum van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, terwijl een dergelijke aanslag niet geldig zou kunnen worden gevestigd ten aanzien van de belastingplichtige die antwoordde na de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte, maar binnen de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de dag van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, rekening houdend met het feit dat, enerzijds, overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie, de niet-naleving van de antwoordtermijn, die een substantiële vormvereiste is, in beginsel met de nietigheid van de aanslag moet worden bestraft, en zulks ongeacht of de belastingplichtige ingevolge een dergelijke niet-nalev ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 20 avril 2016 en cause de l'Etat belge contre la SA « Etablissements Jean Wust », en présence de la SA « CBC Banque », et en cause de la SA « Etablissements Jean Wust » contre la SA « CBC Banque », en présence de l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 4 mai 2016, la Cour d'appel de Liège a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 251 du Code des impôts sur les revenus 1964 (actuellement l'article 346 du Code des impôts sur les revenus 1992), tel qu'il est applicable à la cause, viole-t-il l'article 170 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle il autoriserait l'administration à établir, à charge d'un contribuable qui a effectivement répondu dans le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration et qui n'a pas marqué son accord sur la rectification de sa déclaration, alors que les droits du Trésor ne sont pas en péril pour une cause autre que l'expiration des délais d'imposition, une cotisation après le délai d'un mois suivant l'envoi, mais avant l'expiration du délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit la date d'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, alors qu'une telle cotisation ne pourrait pas valablement être établie à l'égard du contribuable qui a répondu après le délai d'un mois suivant l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, mais dans le délai d'un mois à compter du troisième jour ouvrable qui suit celui de l'envoi de l'avis de rectification de la déclaration, en tenant compte du fait que, d'une part, conformément à la jurisprudence de la Cour de cassation, le non-respect du délai de réponse, qui est une formalité substantielle, doit en principe être sanctionné par la nullité de la cotisation, et ce que le contribuable ait ou non subi un grief concret à la suite d'un tel non-respect du délai de réponse et que, d'autre part, l'article 251, alinéa 3 d ...

Art. 109. In de tabel opgenomen in artikel 360bis van hetzelfde Wetboek, ingevoegd bij de wet van 20 juli 1991, vervangen bij de wet van 27 december 2002 en laatstelijk gewijzigd bij de wet van 10 april 2014, worden de woorden "Afdelingsvoorzitter en advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie" vervangen door de woorden "Sectievoorzitter en advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie".
Art. 109. Dans le texte néerlandais du tableau figurant à l'article 360bis, inséré par la loi du 20 juillet 1991, remplacé par la loi du 27 décembre 2002 et modifié en dernier lieu par la loi du 10 avril 2014, les mots "Afdelingsvoorzitter en advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie" sont remplacés par les mots "Sectievoorzitter en advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie".

Voor de procedures die worden ingeleid voor het Hof van Cassatie, doet het RSVZ verplicht beroep op een advocaat die is opgenomen op de lijst van advocaten bij het Hof van Cassatie.
Pour les procédures initiées devant la Cour de cassation, l'INASTI fait obligatoirement appel à un avocat repris dans la liste des avocats à la Cour de cassation.

Het Grondwettelijk Hof en het Hof van Cassatie hebben immers reeds voor recht gezegd dat de delegatie van bevoegdheden aan de Koning inzake de tenuitvoerlegging van bepaalde wettelijke bepalingen die in het Btw-Wetboek zijn opgenomen, niet in strijd is met voornoemd basisbeginsel (zie inzonderheid, Grondwettelijk Hof, arresten van 21 februari 2007, nr. 32/2007, van 17 oktober 2007, nr. 131/2007 en van 23 januari 2014, nr. 10/2014; Hof van Cassatie, 20 februari 2014, F.12.0053.N).
En effet, la Cour constitutionnelle et la Cour de cassation ont déjà jugé que les délégations de pouvoir accordées au Roi afin de mettre en oeuvre certaines dispositions légales reprises dans le Code de la TVA ne méconnaissent pas ce principe fondamental (Voir notamment, Cour constitutionnelle, arrêts du 21 février 2007, n° 32/2007, du 17 octobre 2007, n° 131/2007 et du 23 janvier 2014, n° 10/2014; Cour de cassation, 20 février 2014, F.12.0053.N).