Traduction de «hof van cassatie bijkomend onderzoek » (Néerlandais → Français) :

Uit de rechtspleging in de zaak voor het verwijzende rechtscollege blijkt evenwel dat, wanneer het Hof van Cassatie bijkomend onderzoek heeft gevorderd en de zaak te dien einde heeft verwezen naar de eerste voorzitter van een ander hof van beroep dan dat van het rechtsgebied van de betrokken magistraat opdat die een onderzoeksmagistraat aanwijst, de procureur-generaal bij dat hof van beroep bevoegd wordt geacht om bij het afsluiten van het gevorderde onderzoek te beslissen of de zaak al dan niet naar het vonnisgerecht moet worden verwezen, zonder dat ter zake een nieuwe beslissing van het Hof van Cassatie vereist is.
Cependant, la procédure dans l'affaire soumise à la juridiction a quo fait apparaître que, lorsque la Cour de cassation a requis des devoirs complémentaires et a, à cette fin, renvoyé l'affaire au premier président d'une cour d'appel autre que celle du ressort du magistrat concerné afin qu'il désigne un magistrat instructeur, le procureur général près cette cour d'appel est réputé compétent pour décider, au terme de l'instruction requise, si l'affaire doit ou non être renvoyée à la juridiction de jugement, sans qu'une nouvelle décision de la Cour de cassation soit requise en la matière.

1. - De artikelen 479 tot 482bis van het Wetboek van strafvordering schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die interpretatie dat de zaak, na het beëindigen van het door het Hof van Cassatie gevorderde onderzoek, niet aan dat Hof moet worden teruggezonden maar de procureur-generaal bij het hof van beroep alsdan bevoegd is om te beslissen of de zaak al dan niet naar het vonnisgerecht moet worden verwezen.
1. - Les articles 479 à 482bis du Code d'instruction criminelle violent les articles 10 et 11 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle, au terme de l'instruction requise par la Cour de cassation, l'affaire ne doit pas être renvoyée à cette Cour, le procureur général près la cour d'appel étant compétent pour décider si l'affaire doit ou non être renvoyée à la juridiction de jugement.

- De artikelen 479 tot 482bis van het Wetboek van strafvordering schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet, in die interpretatie dat de zaak, na het beëindigen van het door het Hof van Cassatie gevorderde onderzoek, aan dat Hof moet worden teruggezonden dat in het kader van een tegensprekelijke procedure zal overgaan tot de regeling van de rechtspleging en daarbij de toereikendheid van de bezwaren en de regelmatigheid van de rechtspleging zal beoordelen.
- Les articles 479 à 482bis du Code d'instruction criminelle ne violent pas les articles 10 et 11 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle, au terme de l'instruction requise par la Cour de cassation, l'affaire doit être renvoyée à cette Cour, qui procédera dans le cadre d'une procédure contradictoire au règlement de la procédure et examinera ce faisant si les charges sont suffisantes et si la procédure est régulière.

De in het geding zijnde bepalingen kunnen het voorwerp uitmaken van een andere interpretatie volgens welke de zaak, na het beëindigen van het door het Hof van Cassatie gevorderde onderzoek, aan dat Hof moet worden teruggezonden, waarvan de bevoegdheid in deze procedure vergelijkbaar is met die van een onderzoeksgerecht en dat in het kader van een tegensprekelijke procedure overgaat tot de regeling van de rechtspleging en daarbij de toereikendheid van de bezwaren en de regelmatigheid van de rechtspleging beoordeelt.
Les dispositions en cause peuvent toutefois faire l'objet d'une autre interprétation selon laquelle, au terme de l'instruction requise par la Cour de cassation, l'affaire doit être renvoyée à cette Cour, dont la compétence est, dans cette procédure, comparable à celle d'une juridiction d'instruction et qui procède, dans le cadre d'une procédure contradictoire, au règlement de la procédure et examine à cette occasion si les charges sont suffisantes et si la procédure est régulière.

In zoverre er aldus bij het afsluiten van het door het Hof van Cassatie gevorderde onderzoek geen tussenkomst is van een gerechtelijk orgaan dat in het kader van een tegensprekelijke procedure overgaat tot de regeling van de rechtspleging en daarbij de toereikendheid van de bezwaren en de regelmatigheid van de rechtspleging beoordeelt, wordt op onevenredige wijze afbreuk gedaan aan de rechten van de betrokken magistraten bij de hoven van beroep en hun mededaders en medeplichtigen.
Dès lors, dans la mesure où, au terme de l'instruction requise par la Cour de cassation, il n'y a pas d'intervention d'un organe juridictionnel qui procède, dans le cadre d'une procédure contradictoire, au règlement de la procédure et examine ce faisant si les charges sont suffisantes et si la procédure est régulière, il est porté une atteinte disproportionnée aux droits des magistrats des cours d'appel concernés et de leurs coauteurs et complices.

Die vrijlating zou het uitvloeisel zijn van een procedurefout. De advocaten van de beschuldigde hebben ermee gedreigd de Belgische Staat te vervolgen indien deze de uitspraak van het Hof van Cassatie niet zou volgen, en een dwangsom van 10.000 euro per bijkomende dag gevangenschap te eisen.
Les avocats de l'accusé ont menacé d'attaquer l'État belge si celui ne suivait pas le verdict de la Cour de cassation et de demander une astreinte de 10 000 euros par jours de détention supplémentaire.

2. a) Ondanks het feit dat het stricto sensu niet een geval betreft dat past onder de gevallen van uw vraag, lijkt het nuttig om op te merken dat in een arrest van 20 juni 2014, F. 12.0134.F, niet gepubliceerd op de website van het Hof van Cassatie maar opgenomen op Fisconetplus, het Hof van Cassatie bevestigt dat de administratie die zich beroept op de verjaringstermijn van zeven jaar, betreffende belastbare handelingen of illegale belastingaftrekken welke de rechtsvordering doet blijken, kan overgaan tot bijkomende onderzoeken buiten de gewone verjaringstermijn van drie jaar om.
2. a) Encore qu'il ne s'agisse pas stricto sensu d'un cas qui entre dans les prévisions de votre question, il apparaît utile de relever que dans un arrêt du 20 juin 2014, F.12.0134.F non publié sur le site de la Cour de cassation mais repris sur Fisconetplus, la Cour de cassation confirme que l'administration qui se prévaut du délai de prescription de sept ans, s'agissant d'opérations imposables ou de déductions de la taxe illégales que l'action judiciaire fait apparaître, peut procéder à des investigations complémentaires au-delà du délai de prescription ordinaire de trois ans.

Het Hof sluit daarentegen niet uit dat die gegevens bijkomend onderzoek vereisen met het oog op de vaststelling van de belastbare handelingen of van de onrechtmatige aftrekken (daar moeten intussen ook de onrechtmatige vrijstellingen worden bijgevoegd) die ten gevolge van die gegevens aan het licht komen. In geval van fraude kan de administratie de betwiste bedragen dus ook invorderen indien ze buiten de normale verjaringstermijn van drie jaar kennis heeft gekregen van de 'bewijskrachtige gegevens' (M., Loockx, "Les délais d'investigation et de contrôle et la notification préalable d'indices de fraude en matière d'impôts sur les revenus et en matière de TVA", R.G.F., 2013/4, blz. 42).
En cas de fraude, l'administration peut donc procéder au recouvrement même si la prise de connaissance des "éléments probants" a eu lieu après le délai normal de prescription de trois ans (M., Loockx, "Les délais d'investigation et de contrôle et la notification préalable d'indices de fraude en matière d'impôts sur les revenus et en matière de TVA", R.G.F., 2013/4, p. 42).

De overgangsbepaling vertrekt van het principe dat het huidige artikel 125 van de Grondwet en de bijzondere wet van 28 februari 1997 houdende tijdelijke en gedeeltelijke uitvoering van artikel 125 van de Grondwet, van toepassing blijft zowel op leden van de gemeenschaps- of gewestregeringen die reeds zijn verwezen naar het Hof van Cassatie, evenals op feiten die hetzij reeds in onderzoek zijn bij een raadsheer in het Hof van Cassatie of het voorwerp uitmaken van de opsporingsdaden, gesteld door of op vordering van de procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, met toepassing van de tijdelijke bijzondere wet van 28 februari 1997.
La disposition transitoire part du principe que l'actuel article 125 de la Constitution et la loi spéciale du 28 février 1997 portant exécution temporaire et partielle de l'article 125 de la Constitution, restent d'application tant pour les membres des Gouvernements de communauté ou de région qui ont déjà été renvoyés devant la Cour de cassation, que pour les faits qui soit sont déjà à l'instruction auprès d'un conseiller à la Cour de cassation, soit font l'objet d'actes d'information, posés par ou à la requête du procureur général près la Cour de cassation, en application de la loi spéciale temporaire du 28 février 1997.

Vervolgens kwam het bewijsstuk alsnog boven water naar aanleiding van een onderzoek van het Comité P, maar te laat om het te gebruiken in de procedure (na een arrest van het hof van beroep dat de betrokken agenten vrijsprak en nadat de termijn werd afgesloten waarbinnen de memorie voor Cassatie diende te worden neergelegd).
Ces pièces justificatives ont ensuite refait surface à l'occasion d'une enquête menée par le Comité P, mais il était trop tard pour les utiliser dans le cadre de la procédure (la cour d'appel avait déjà rendu un arrêt acquittant les agents concernés et le délai de dépôt d'un mémoire en Cassation avait expiré).