Vertaling van "hof toegewezen bevoegdheid " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

uitspraak waarbij een bevoegdheid wordt toegewezen of bevestigd
arrêt attributif de compétence

Tweede Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, waarbij aan het Europese Hof voor de rechten van de mens de bevoegdheid wordt verleend advies uit te brengen over de betekenis van de bepalingen van het Verdrag
Protocole nº 2 à la Convention de sauvegarde des Droits de l'Homme et des libertés fondamentales, attribuant à la Cour européenne des droits de l'homme la compétence de donner des avis consultatifs

Protocol betreffende de uitlegging door het Hof van Justitie van het Verdrag van 27 september 1968 betreffende de rechterlijke bevoegdheid en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken
Protocole concernant l'interprétation par la Cour de Justice de la Convention du 27 septembre 1968 concernant la compétence judiciaire et l'exécution des décisions en matière civile et commerciale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het Hof is tot die conclusie gekomen op de volgende gronden : wat de omvang van de grondwettigheidstoetsing betreft, maakt artikel 142 van de Grondwet geen onderscheid naargelang een overheid, iemand die van een belang doet blijken of een rechtscollege zich tot het Hof wendt; ook de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Arbitragehof maakt geen onderscheid ten aanzien van de aan het Hof toegewezen bevoegdheid naargelang een zaak bij het Hof door een beroep tot vernietiging dan wel door een prejudiciële vraag is aangebracht; artikel 26 van voornoemde bijzondere wet sluit geenszins wetten, decreten of ordonnanties uit waardoor een verdrag instemming verkrijgt; op zichzelf geldt een prejudiciële beslissing waarbij het Hof een schending vaststelt niet erga omnes, en doet zij evenmin de rechtsregel die er het onderwerp van is, uit de Belgische rechtsorde verdwijnen; de grondwetgever, die verbiedt dat de wetgever interne wettelijke normen aanneemt die in strijd zijn met de in artikel 142 van de Grondwet bedoelde normen, kan niet geacht worden de wetgever toe te staan dat onrechtstreeks te doen, via de instemming met een internationaal verdrag; geen enkele norm van het internationaal recht verleent de staten de bevoegdheid om verdragen te sluiten die in strijd zijn met hun Grondwet (24).
La Cour a tiré cette conclusion en se fondant sur les arguments suivants : l'article 142 de la Constitution n'établit aucune distinction quant à l'étendue du contrôle de constitutionnalité selon que la Cour est saisie par une autorité, par une personne justifiant d'un intérêt ou par une juridiction; la loi spéciale du 6 janvier 1989 sur la Cour d'arbitrage n'établit pas davantage de distinction, dans la compétence attribuée à la Cour, selon que la Cour est saisie par un recours en annulation ou par une question préjudicielle; l'article 26 de la loi spéciale précitée n'exclut nullement les lois, décrets ou ordonnances par lesquels un traité reçoit l'assentiment; une décision préjudicielle par laquelle la Cour constate une violation n'est pas applicable par elle-même erga omnes et ne fait pas non plus disparaître de l'ordre juridique belge la règle de droit qui en fait l'objet; le constituant, qui interdit que le législateur adopte des normes législatives internes contraires aux normes visées par l'article 142 de la Constitution, ne peut être censé autoriser le législateur à le faire indirectement par le biais de l'assentiment donné à un traité international; aucune norme du droit international ne donne aux états le pouvoir de faire des traités contraires à leur Constitution (24).

Uit de uiteenzetting van het middel blijkt dat het Hof ten slotte wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid, met artikel 143, § 1, van de Grondwet, van artikel 180, 1°, van het WIB 1992, hersteld bij het bestreden artikel 86, 1°, van de programmawet van 10 augustus 2015, in zoverre de bestreden bepaling, door de daarin beoogde intercommunales onvoorwaardelijk aan de rechtspersonenbelasting te onderwerpen, de uitoefening, door elk gewest, van zijn bevoegdheid in de bij artikel 6, § 1, VIII, eerste lid, 8°, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 toegewezen aangelegenheid onmogelijk zou maken omdat zij elk gewest zou beletten een « eenvormige fiscale behandeling » te verzekeren aan alle intercommunales die onder zijn bevoegdheid vallen.
Il ressort des développements du moyen que la Cour est, enfin, invitée à statuer sur la compatibilité, avec l'article 143, § 1, de la Constitution, de l'article 180, 1°, du CIR 1992, rétabli par l'article 86, 1°, attaqué, de la loi-programme du 10 août 2015, en ce que, en assujettissant inconditionnellement les intercommunales qu'elle vise à l'impôt des personnes morales, la disposition attaquée rendrait impossible l'exercice par chaque région de sa compétence dans la matière attribuée par l'article 6, § 1, VIII, alinéa 1, 8°, de la loi spéciale du 8 août 1980 parce qu'elle empêcherait chaque région d'assurer un « traitement fiscal uniforme » à toutes les intercommunales relevant de sa compétence.

Uit de uiteenzetting van het middel blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid, met artikel 143, § 1, van de Grondwet, van artikel 180, 1°, van het WIB 1992, hersteld bij het bestreden artikel 86, 1°, van de programmawet van 10 augustus 2015, en van artikel 26 van de wet van 19 december 2014, vervangen bij het bestreden artikel 92 van de programmawet van 10 augustus 2015, in zoverre die bepalingen de uitoefening, door het Vlaamse Gewest, van zijn bevoegdheid in de bij artikel 6, § 1, VIII, eerste lid, 8°, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen toegewezen aangelegenheid overdreven moeilijk zouden maken omdat zij het Vlaamse Gewest zouden beletten de intergemeentelijke samenwerking nog op dezelfde wijze te bevorderen en een weerslag op zijn begroting zouden hebben.
Il ressort des développements du moyen que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec l'article 143, § 1, de la Constitution, de l'article 180, 1°, du CIR 1992, rétabli par l'article 86, 1°, attaqué, de la loi-programme du 10 août 2015, et de l'article 26 de la loi du 19 décembre 2014, remplacé par l'article 92, attaqué, de la loi-programme du 10 août 2015, en ce que ces dispositions rendraient exagérément difficile l'exercice par la Région flamande de sa compétence dans la matière attribuée par l'article 6, § 1, VIII, alinéa 1, 8°, de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, parce qu'elles empêcheraient la Région flamande d'encore favoriser de la même manière la coopération intercommunale et auraient une incidence sur son budget.

Artikel 225 § 1 EGV voorziet tenslotte dat het Gerecht van 1 aanleg bevoegd is om in eerste aanleg kennis te nemen van de beroepen als bedoeld in de artikelen 230 (beroep tot nietigverklaring), 232 (beroep wegens nalatigheid), 235 (beroep tot schadevergoeding), 236 (geschillen van het Europese openbaar ambt) en 238 EGV (bevoegdheid gebaseerd op een arbitrageclausule) met uitzondering van de beroepen die aan een rechterlijke kamer werden toegewezen en de beroepen die het Statuut van het Hof voorbehoudt aan het Hof van Justitie.
L'article 225 § 1 TCE prévoit en définitive que le Tribunal de 1 instance est compétent pour connaître en première instance des recours visés aux articles 230 (recours en annulation), 232 (recours en carence), 235 (recours en responsabilité), 236 (contentieux de la fonction publique européenne) et 238 TCE (compétence fondée sur une clause compromissoire) à l'exception des recours attribués à une chambre juridictionnelle et des recours que le Statut de la Cour réserve à la Cour de Justice.

Ten eerste rijst de vraag of de wet op de Raad van State hierdoor wordt gewijzigd (artikel 14), aangezien het Hof van Cassatie hier een reglementaire bevoegdheid wordt toegewezen.
D'abord se pose la question de savoir si la loi sur le Conseil d'État se trouve ainsi modifiée (article 14), dès lors que la Cour de cassation se voit attribuer en l'occurrence une compétence réglementaire.

In dat arrest heeft het Hof eveneens geoordeeld dat de door de Vlaamse Gemeenschap vastgestelde territoriale toepassingscriteria niet onbestaanbaar zijn met de artikelen 128, § 2, en 130, § 2, van de Grondwet (B.9.8), dat « rekening houdend met het beperkte bedrag en met de beperkte gevolgen van de bekritiseerde maatregelen, [.] geen afbreuk [wordt] gedaan aan de bevoegdheid van de federale wetgever inzake de economische unie » (B.10.3) en dat de Vlaamse Gemeenschap « haar bevoegdheden niet [overschrijdt] indien zij, bij de uitoefening van de bevoegdheden die haar inzake de bijstand aan personen zijn toegewezen, aan een aantal personen een bijzondere bijstand toekent, onderscheiden van de bijstand toegekend in het kader van het door de federale overheid georganiseerde socialezekerheidsstelsel, en zonder te raken aan een aan die overheid voorbehouden materie » (B.10.5).
Dans cet arrêt, la Cour a également considéré que les critères d'application territoriale adoptés par la Communauté flamande ne sont pas incompatibles avec les articles 128, § 2, et 130, § 2, de la Constitution (B.9.8), que « compte tenu du montant et des effets limités des mesures critiquées, il n'est pas porté atteinte à la compétence du législateur fédéral relative à l'union économique » (B.10.3) et que la Communauté flamande « n'excède pas ses compétences si, dans l'exercice des compétences qui lui sont attribuées en matière d'aide aux personnes, elle accorde à certaines d'entre elles une aide particulière, distincte de celles qui sont accordées par le régime de sécurité sociale organisé par l'autorité fédérale, et sans toucher à une matière réservée à celle-ci » (B.10.5).

In zijn arrest nr. 100/2003 van 17 juli 2003 heeft het Hof reeds te kennen gegeven dat de verplichte bijdrage (artikel 10, 2°, van de wet van 3 december 1999) ten laste van de bedoelde fabrikanten en operatoren van dierenvoeding door de federale Staat kon worden geheven op grond van de fiscale bevoegdheid die hem is toegewezen bij artikel 170, § 1, van de Grondwet.
Dans son arrêt n° 100/2003 du 17 juillet 2003, la Cour a déjà indiqué que la cotisation obligatoire (article 10, 2°, de la loi du 3 décembre 1999) à charge des fabricants et opérateurs d'aliments pour animaux visés pouvait être levée par l'Etat fédéral en vertu de la compétence fiscale que l'article 170, § 1, de la Constitution attribue à ce dernier.

Het Hof moet onderzoeken of de Franse Gemeenschap, bij de uitoefening van de aan haar toegewezen bevoegdheid, geen afbreuk heeft gedaan aan de bevoegdheden welke de bijzondere wetgever bij artikel 5, § 1, II, 2, a) en b) op het ogenblik van het aannemen van de in het geding zijnde bepalingen had voorbehouden aan de Staat.
La Cour doit examiner si la Communauté française, dans la mise en oeuvre de la compétence qui lui a été attribuée, n'a pas porté atteinte aux compétences que le législateur spécial avait réservées à l'Etat par l'article 5, § 1, II, 2, a) et b), lors de l'adoption des dispositions en cause.

Het Hof moet onderzoeken of de Franse Gemeenschap, bij de uitoefening van de aan haar toegewezen bevoegdheid, geen afbreuk heeft gedaan aan de bevoegdheden welke de bijzondere wetgever bij artikel 5, § 1, II, 2°, a) en b) op het ogenblik van het aannemen van de in het geding zijnde bepalingen had voorbehouden aan de Staat.
La Cour doit examiner si la Communauté française, dans la mise en oeuvre de la compétence qui lui a été attribuée, n'a pas porté atteinte aux compétences que le législateur spécial avait réservées à l'Etat par l'article 5, § 1, II, 2°, a) et b), lors de l'adoption des dispositions en cause.