Vertaling van "hier heeft verwezen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De betrokkene heeft ten minste één duidelijk vastgestelde hypomane, manische of gemengde affectieve episode doorgemaakt in het verleden en bovendien ten minste één andere affectieve episode, depressief, hypomaan, manisch of gemengd, maar lijdt momenteel niet aan enige noemenswaardige ontregeling van de stemming en heeft daar ook al enige maanden niet aan geleden. Perioden van remissie ten tijde van profylactische behandeling dienen hier gecodeerd te worden.
Définition: Le sujet a eu, dans le passé, au moins un épisode hypomaniaque, maniaque ou mixte bien documenté, et au moins un autre épisode affectif (hypomaniaque, maniaque, dépressif ou mixte), mais sans aucune perturbation significative de l'humeur, ni actuellement, ni au cours des derniers mois. Les rémissions sous traitement prophylactique doivent être classées ici.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Er is uiteraard ook een andere argumentatie, namelijk dat de regering in 1993 zich heeft vergist en ten onrechte heeft verwezen naar artikel 12 van de voorafgaande titel, omdat dit hier volstrekt niet toepasselijk zou zijn; inderdaad is dat artikel niet van toepassing op alle misdrijven, maar enkel op de misdrijven bedoeld in het strafwetboek en dus niet op de lex specialis.
Il y a bien entendu aussi une autre argumentation, selon laquelle le gouvernement se serait trompé en 1993 et aurait renvoyé à tort à l'article 12 du titre préliminaire, qui serait absolument inapplicable dans le cas présent; cet article n'est effectivement pas applicable à toutes les infractions, mais uniquement aux infractions visées par le Code pénal, et non pas dès lors, à la lex specialis.

Hier kan verwezen worden naar het LLMC Verdrag van Londen van 19 november 1976 (Verdrag inzake beperking van aansprakelijkheid voor maritieme vorderingen), in België goedgekeurd door de wet van 11 april 1989, die de artikelen 46 tot 58 van de Zeewet heeft aangepast, en een nieuw artikel 273 in de Zeewet heeft ingevoerd.
Ici, il peut être fait référence à la Convention de Londres du 19 novembre 1976 (LLMC Convention sur la limitation de la responsabilité en matière de créances maritimes), approuvée en Belgique par la loi du 11 avril 1989 qui a modifié les articles 46 à 58 de la loi maritime et qui a ajouté un nouvel article 273 à cette même loi maritime.

Het feit dat hier uitdrukkelijk verwezen wordt naar de ondervraging van de betrokkene heeft te maken met het feit dat er een mogelijke verstoring van de openbare orde kan optreden, waar de gouverneur kan beslissen in geval van hoogdringendheid of bij gevaar voor lopende onderzoeken dat de betrokkene niet moet gehoord worden.
Le fait qu'il soit fait état explicitement de l'audition de l'intéressé est lié au fait qu'une éventuelle atteinte à l'ordre public peut survenir, circonstance qui peut amener le gouverneur à décider, en cas d'urgence ou s'il y a danger pour les enquêtes en cours, que l'intéressé ne doit pas être entendu.

Er moet worden opgemerkt dat hier met "collectieve verzekering" wordt verwezen naar de overeenkomsten die een verzekeringnemer heeft gesloten met het oog op de dekking van de risico's waaraan een geheel van personen zijn blootgesteld die een band van dezelfde aard hebben met de verzekeringnemer, en die, via de verzekeringnemer, contractueel zijn geaffilieerd om in aanmerking te komen voor de geboden dekking.
A noter que par « assurance collective », l'on entend ici les contrats souscrits par un preneur d'assurance en vue de couvrir des risques auxquels sont exposés un ensemble de personnes présentant un lien de même nature avec le preneur d'assurance et qui sont affiliés contractuellement, via le preneur d'assurance, afin de bénéficier de la couverture offerte.

Met betrekking tot die wijziging is in de memorie van toelichting bij het ontwerp van die programmawet vermeld: « Het artikel 46, 7°, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 voorziet een verlies van de immuniteit van de werkgever bij een zwaarwichtige overtreding, waarop hij door de inspectie attent is gemaakt. De formulering van dit artikel moet worden aangepast op een wijze dat zij op coherente wijze kadert binnen de toepassingen van de wet van 16 november 1972 betreffende de arbeidsinspectie. Bijvoorbeeld wanneer de inspectie vaststelt dat een werkgever de aanbevelingen van zijn preventiedienst of van de externe deskundige niet toepast, kan de inspectie deze diensten ondersteunen door de voorgestelde maatregelen in het kader van de wet op de arbeidsinspectie op te leggen. Het volharden in het niet nemen van de voorgeschreven preventiemaatregelen kan dan leiden tot, behalve de traditionele vervolging, een burgerlijke partijstelling tegen de werkgever. Om de juiste draagwijdte van de term ' zwaarwichtig ' te kennen, moet naar de memorie van toelichting bij de programmawet van 24 december 1999 verwezen worden die de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 wijzigde. Het was de bedoeling om voor de arbeidsongevallen de immuniteit van de werkgever gedeeltelijk op te heffen, op dezelfde wijze als dit gebeurt voor de beroepsziekten. Toch is er een verschil tussen beroepsziekten en arbeidsongevallen. Bij de beroepsziekten mag gesteld worden dat, omwille van de ernst van alle beroepsziekten, het volstaat dat de arbeidsinspectie de werkgever gewezen heeft op de overtreding, opdat deze overtreding als zwaarwichtig bestempeld zou worden. Bij arbeidsongevallen bestaat er evenwel een heel gamma van ernstgraden en overtredingen, variërend van miniem tot zeer ernstig. Het was hier dan ook niet de bedoeling van de wetgever te stellen dat het wijzen op een minieme overtreding door de arbeidsinspectie zou volstaan om te beweren dat de werkgever de reglementaire bepalingen zwaar ...
Dans l'exposé des motifs du projet de cette loi-programme, cette modification est commentée de la manière suivante : « L'article 46, 7°, de la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971 prévoit la perte de l'immunité de l'employeur dans le cas d'une infraction grave sur laquelle l'inspection a attiré son attention. La formulation de cet article doit être adaptée de sorte à cadrer de façon cohérente avec les applications de la loi du 16 novembre 1972 concernant l'inspection du travail. Par exemple, lorsqu'elle constate qu'un employeur n'applique pas les recommandations de son service de prévention ou de l'expert externe, l'inspection peut soutenir ces services en imposant les mesures proposées dans le cadre de la loi sur l'inspection du travail. L'employeur qui persiste à ne pas prendre les mesures de prévention prescrites s'expose, outre les poursuites traditionnelles, à une constitution de partie civile à son encontre. Pour connaître la portée exacte du terme ' gravement ', il faut recourir à l'exposé des motifs de la loi programme du 24 décembre 1999, qui modifiait la loi sur les accidents du travail du 10 avril 1971. Le but était de lever partiellement l'immunité de l'employeur pour les accidents du travail, de la même manière que cela se fait pour les maladies professionnelles. Il y a néanmoins une différence entre les maladies professionnelles et les accidents du travail. Dans le cas des maladies professionnelles on peut affirmer que, compte tenu de la gravité de toutes les maladies professionnelles, il suffit que l'inspection du travail ait attiré l'attention de l'employeur sur l'infraction, pour que l'infraction soit qualifiée de grave. Dans le cas des accidents du travail, il existe toutefois toute une gamme de degrés de gravité et d'infractions, allant de minimum à très grave. A ce point, le but du législateur n'était donc pas d'affirmer qu'il suffirait que l'inspection du travail attirerait l'attention sur une infraction minime, pour prétendre que l ...

Wat meer in het bijzonder de doelstellingen betreft die werden nagestreefd bij de aanneming van de bestreden bepalingen, vermeldt de parlementaire voorbereiding het volgende : « Ondanks haar redelijk recent karakter, heeft de ordonnantie van 19 december 2008 (die werd geïntegreerd in de Code) betreffende de toewijzing van woningen die deel uitmaken van het patrimonium van de gemeenten en OCMW's eveneens het voorwerp uitgemaakt van een evaluatie op het vlak van haar efficiëntie en goede toepassing. De eerste voorgestelde wijziging bestaat erin de voorschriften uit te breiden tot elke openbare vastgoedoperator en de sociale verhuurkantoren. Daarnaast, werd er voor gezorgd dat de weigering van inschrijving om redenen die verband houden met de localisering van de kandidaat of de te hoge huurprijs ten opzichte van het inkomen wordt verboden. Zo zullen de woningen binnen een bepaalde [gemeente] niet kunnen worden voorbehouden voor de inwoners van de betrokken gemeente. Daarnaast, dienen deze woningen toegankelijk te blijven voor gezinnen die slechts over een gematigd inkomen beschikken. Een soortgelijk verbod is eveneens van toepassing op de toewijzing van woningen. Vervolgens werd er beslist om de toewijzingsprocedure van woningen die toebehoren aan gemeenten en OCMW's beter te objectiveren door het opleggen van de creatie van een externe instantie die vanaf nu na eensluidend advies de woningen zal toewijzen. In dezelfde zin, dienen de toewijzingscriteria die de chronologische volgorde van de inschrijving kunnen beïnvloeden vanaf nu in overeenstemming te zijn met de bepalingen van de Code inzake de gelijke behandeling en niet-discriminatie. Met het oog op de verwezenlijking van dezelfde doelstelling die erin bestaat de residentiële mobiliteit en sociale gemengdheid niet in gedrang te brengen, dient de aanvraag (van een woning) om ingewilligd te worden niet meer noodzakelijk in overeenstemming te zijn met de ligging (binnen de gemeente) van het leegstaand goed. Inzake het ...
En ce qui concerne plus particulièrement les objectifs poursuivis lors de l'adoption des dispositions attaquées, les travaux préparatoires mentionnent ce qui suit : « En dépit de son caractère plus ou moins récent, l'ordonnance du 19 décembre 2008 (intégrée dans le Code) relative à l'attribution des logements relevant du patrimoine des communes ou CPAS ne pouvait, elle non plus, faire l'économie d'une évaluation de son effectivité et de sa bonne application. La première modification proposée consiste à élargir le prescrit à tout opérateur immobilier public, ainsi qu'aux agences immobilières sociales. On tend par ailleurs à prohiber les refus d'inscription pour des raisons liées à la localisation du candidat ou à la part relative trop élevée du loyer eu égard aux revenus. En effet, les logements d'une commune ne sauraient être réservés aux ressortissants de la commune en question. Par ailleurs, ils doivent rester accessibles aux ménages ne jouissant que de ressources modestes. Une interdiction de ce type gouverne aussi l'attribution des logements. Il est ensuite décidé d'objectiver davantage la procédure d'attribution des logements appartenant aux communes et CPAS, en imposant la mise sur pied d'une instance extérieure sur avis conforme de laquelle l'octroi d'un logement se fera désormais. Dans ce même registre, les critères d'attribution autorisés à pondérer l'ordre chronologique d'inscription devront désormais respecter les dispositions du Code relatives à l'égalité de traitement et à la non-discrimination. Dans le même but de ne pas entraver la mobilité résidentielle ni la mixité sociale, la demande d'un logement, pour être satisfaite, ne devra plus nécessairement être en adéquation avec la localisation au sein de la commune du bien vacant. En ce qui concerne le critère de l'adaptation du logement, qui continue bien par contre à gouverner l'octroi des biens, renvoi est ici fait aux règles en vigueur dans le logement social. Et, à cette occasion, il sera tenu compt ...

Hier wordt verwezen naar het voorstel dat De Lijn aan de sociale partners heeft voorgelegd.
Dans ce contexte il est fait référence à la proposition soumise par De Lijn aux partenaires sociaux.

Het spreekt voor zich dat eenzelfde wil van de wetgever als die waarnaar wordt verwezen in het voormelde arrest van het Hof betreffende artikel 25, § 2, van de wet van 13 juli 1976 (overweging B.7.1) heeft overheerst met betrekking tot artikel 39 waarover het hier gaat.
Il va de soi qu'une même volonté du législateur que celle à laquelle fait référence l'arrêt précité de la Cour relatif à l'article 25, § 2, de la loi du 13 juillet 1976 (considérant B.7.1) a prévalu en ce qui concerne l'article 39 dont il est actuellement question.

Ook hier heeft de staatssecretaris in zijn toelichting verwezen naar de uiteenzetting die hij in de Kamer heeft gedaan.
Pour ces projets aussi, le secrétaire d'État a renvoyé à l'exposé introductif qu'il a présenté à la Chambre.