Traduction de «hetgeen hij verschuldigd » (Néerlandais → Français) :

« Schendt artikel 1467 Burgerlijk Wetboek, in de mate het erin voorziet dat de echtgenoot die, in het stelsel van bedongen scheiding van goederen het beheer heeft uitgeoefend, slechts gehouden is tot het opleveren van de aanwezige vruchten en geen verantwoording schuldig is van die welke tot dan zijn verbruikt, de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet doordat deze bepaling afwijkt van de algemene regel van gemeen recht bepaald in artikel 1993 Burgerlijk Wetboek, volgens dewelke iedere lasthebber gehouden is rekenschap te geven van de uitvoering van zijn opdracht en aan de lastgever, zonder beperking, volledige verantwoording te doen van al hetgeen hij krachtens zijn volmacht heeft ontvangen al was het door hem ontvangene aan de lastgever niet verschuldigd ?
« L'article 1467 du Code civil, en tant qu'il prévoit que l'époux qui, dans le régime de la séparation de biens conventionnelle, a assuré l'administration n'est tenu qu'à la représentation des fruits existants et n'est point comptable de ceux qui ont été consommés jusqu'alors, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée en ce que cette disposition déroge au droit commun de l'article 1993 du Code civil, selon lequel tout mandataire est tenu de rendre compte, sans restriction et intégralement, de l'exécution de sa gestion et de faire raison au mandant de tout ce qu'il a reçu en vertu de sa procuration, quand même ce qu'il aurait reçu n'eût point été dû au mandant ?

Zij kan evenwel, in het licht van het doel van de wetgever, zoals het voortvloeit uit de in B.3 aangehaalde parlementaire voorbereiding, de weigering van moratoriuminteresten niet verantwoorden vermits op het ogenblik van de betaling de schuldenaar niet spontaan meer heeft betaald dan hetgeen hij verschuldigd was en het niet praktisch onmogelijk is de datum vast te stellen waarop de interesten beginnen te lopen.
Elle ne peut cependant pas justifier, au regard de l'objectif du législateur, tel qu'il résulte des travaux préparatoires cités en B.3, le refus d'intérêts moratoires puisqu'au moment du paiement, le débiteur ne payait pas spontanément plus que ce dont il était redevable et qu'il n'est pas pratiquement impossible de déterminer la date à laquelle commencent à courir les intérêts.

Hij antwoordde onder meer: "Als de reiziger zijn reis op eigen initiatief annuleert, zal hij een opzeggingsvergoeding verschuldigd zijn overeenkomstig hetgeen is voorzien in de algemene voorwaarden van het contract.
Il m'a également précisé que "lorsque le consommateur annule son voyage de sa propre initiative, il deviendra redevable des frais d'annulation conformément à ce qui est prévu dans les conditions générales du contrat.

3. Als de reiziger zijn reis op eigen initiatief annuleert, zal hij een opzeggingsvergoeding verschuldigd zijn overeenkomstig hetgeen is voorzien in de algemene voorwaarden van het contract.
3. Lorsque le consommateur annule son voyage de sa propre initiative, il deviendra redevable des frais d'annulation conformément à ce qui est prévu dans les conditions générales du contrat.

In dat geval kan hij zijn rechten uitoefenen voor hetgeen hem nog verschuldigd is, bij voorrang boven de verzekeraar.
Dans ce cas, il peut exercer ses droits, pour ce qui lui reste dû, de préférence à l'assureur.

Een eerste verschil in behandeling zou aldus zijn ingevoerd tussen de koper en de verkoper van een effect in zoverre de koper, verkrijger van een roerend inkomen bedoeld bij de wet, ertoe zal zijn gehouden de roerende voorheffing van 21 pct. en in voorkomend geval de bijkomende heffing van 4 pct. op de inkomsten die hij in 2012 zal innen, te betalen, terwijl hij het effect eerder zou hebben gekocht waarbij hij aan de verkoper een evenredig deel van interesten zou hebben afgestaan (deel dat overeenstemt met de interesten betreffende de periode tussen de eerste vervaldag en het ogenblik van de verkoop) onder aftrek van een bedrag dat overeenstemt met de roerende voorheffing die op die som verschuldigd zal zijn en, per hypothese, zal zijn berekend tegen het tarief van 15 pct.; dat verschil in behandeling zou groter zijn wanneer het gaat om buitenlandse obligaties, aangezien de verkoper, overeenkomstig artikel 267 van het WIB 1992, ontsnapt aan de roerende voorheffing op het evenredig deel van interesten dat de koper hem betaalt, hetgeen bovendien een belemmering zou vormen die in strijd is met het voormelde artikel 63 van het VWEU en met het vrije verkeer van kapitaal.
Une première différence de traitement serait ainsi créée entre l'acheteur et le vendeur d'un titre mobilier en ce que l'acheteur, bénéficiaire d'un revenu mobilier visé par la loi, sera tenu d'acquitter le précompte mobilier de 21 % et, le cas échéant, la cotisation supplémentaire de 4 % sur les revenus qu'il percevra en 2012, alors même qu'il aurait acheté le titre antérieurement en cédant au vendeur un prorata d'intérêts (représentant les intérêts afférents à la période comprise entre la première échéance et le moment de la vente) sous la déduction d'un montant représentant le précompte mobilier qui sera dû sur cette somme et qui, par hypothèse, aura été calculé au taux de 15 %; cette différence de traitement serait aggravée lorsqu'il s'agit d'obligations étrangères dès lors que le vendeur échappe, conformément à l'article 267 du CIR 1992, au précompte mobilier sur le prorata d'intérêts que lui paie l'acheteur, ce qui constituerait en outre une entrave contraire à l'article 63 précité du TFUE et à la libre circulation des capitaux.

Wanneer de vennoot slechts voor een deel van zijn gestort kapitaal door het Bijzonder Beschermingsfonds schadeloos wordt gesteld, staat hij, in afwijking van artikel 1252 van het Burgerlijk Wetboek, in rang gelijk met het Fonds voor de uitoefening van zijn rechten met betrekking tot hetgeen hem nog verschuldigd blijft».
Lorsque l'associé n'a été désintéressé par le Fonds spécial de protection que pour une partie de son capital libéré, il ne peut, par dérogation à l'article 1252 du Code civil, exercer ses droits pour ce qui lui reste dû, qu'à rang égal avec le Fonds».

Overwegende, wat betreft de motieven die in casu door de verwerende partij worden aangevoerd om te weigeren inzage te verlenen van het fiscaal dossier van verzoeksters gewezen echtgenoot, dat het bepaalde in artikel 6, § 2, 2°, van de wet van 11 april 1994 alleen verstaan moet worden binnen de perken van een wettelijke geheimhoudingsverplichting en dat het fiscale beroepsgeheim, zoals wordt vermeld in het eerste lid van artikel 337 van het WIB 92, alleen geldt buiten de uitoefening van het ambt; dat het tweede lid van dezelfde bepaling die interpretatie adstrueert in zoverre het ervan uitgaat dat de ambtenaren van de administratie der directe belastingen binnen de uitoefening van hun ambt blijven wanneer zij aan andere administratieve diensten van de Staat en aan rechtscolleges de inlichtingen verstrekken die in de fiscale dossiers voorkomen; dat de wet van 11 april 1994 aan die opsomming van degenen die aanspraak kunnen maken op het fiscaal geheim, impliciet doch stellig de particulieren heeft toegevoegd die, in de uitoefening van hun grondwettelijk recht en onder de voorwaarden gesteld in de wetgeving, inzage vragen van het fiscaal dossier; dat hoewel artikel 6, § 2, 1°, van de wet van 11 april 1994, wat de inachtneming van de persoonlijke levenssfeer van de gewezen echtgenoot betreft, de administratieve overheid dwingt een aanvraag om inzage van een bestuursdocument, gedaan met toepassing van de genoemde wet, af te wijzen, wanneer de bekendmaking afbreuk doet aan de persoonlijke levenssfeer, behoudens voorafgaand instemming van de betrokken persoon, er op grond van de in beginsel vertrouwelijke aard van het fiscaal dossier evenwel geen reden bestaat om af te wijken van het fundamentele recht van de belastingplichtige om de gegrondheid van een schuld die het bestuur van hem vordert te betwisten, wat het recht impliceert om zich de gegevens te laten meedelen die noodzakelijk zijn om de door het bestuur aangevoerde gegevens te begrijpen en in voorkomend geval te ...
Considérant, quant aux motifs avancés en l'espèce par la partie adverse pour refuser de donner accès au dossier fiscal de l'ex-conjoint de la requérante, que l'obstacle inscrit à l'article 6, § 2, 2°, de la loi du 11 avril 1994 ne s'entend que dans les limites d'une obligation légale de secret et que le secret professionnel fiscal ne vaut, comme l'indique l'alinéa 1 de l'article 337 du C. I. R. 92, qu'en dehors de l'exercice des fonctions; que l'alinéa 2 de la même disposition appuie cette interprétation dans la mesure où il répute agir dans l'exercice de leurs fonctions les fonctionnaires de l'administration des contributions directes qui communiquent aux autres services administratifs de l'Etat et aux juridictions les renseignements figurant dans des dossiers fiscaux; que la loi du 11 avril 1994 a implicitement mais certainement ajouté à cette énumération des bénéficiaires des secrets fiscaux, les particuliers qui, dans l'exercice de leur droit constitutionnel et aux conditions fixées par la législation, demandent un accès au dossier fiscal; que si, en ce qui concerne le respect de la vie privée de l'ex-conjoint, l'article 6, § 2, 1°, de la loi du 11 avril 1994 contraint l'autorité administrative à refuser l'accès à un document administratif pour une demande adressée en application de ladite loi lorsque la publicité porte atteinte à la vie privée, sauf accord préalable écrit de la personne concernée, le caractère en principe confidentiel du dossier fiscal ne justifie cependant pas que l'on déroge au droit fondamental du contribuable de contester le bien-fondé d'une dette que l'administration lui réclame, ce qui implique le droit de se faire communiquer les données nécessaires pour comprendre et le cas échéant contester les éléments avancés par l'administration; qu'en l'occurrence, la requérante prouve un intérêt particulier à connaître la situation fiscale de son ex-conjoint puisque c'est sur son patrimoine que la partie adverse entend récupérer les impôts imp ...

Iedere vennoot is aan de vennootschap verschuldigd hetgeen hij beloofd heeft daarin te zullen brengen (artikel 1845 Burgerlijk Wetboek).
Chaque associé est redevable à la société de ce qu'il a promis d'y apporter (article 1845 Code Civil).

De vraag of de roerende voorheffing in voorkomend geval ten laste van de vennootschap valt ter ontlasting van de bedrijfsleider moet evenwel worden beantwoord in het licht van de uitdrukkelijke of stilzwijgende overeenkomsten die de betrekkingen tussen de schuldenaar en de verkrijger van de inkomsten regelen en die moeten worden nagegaan op het ogenblijk van de toekenning of betaalbaarstelling van de inkomsten, zonder rekening te houden met de wijzigingen die daaraan achteraf zouden aangebracht zijn (zie eveneens de nummers 261/57 tot 66 van de administratieve commentaar op het WIB 92 (Com.IB 92)); het feit dat de schuldenaar van de inkomsten die onderworpen zijn aan de roerende voorheffing de verbintenis heeft aangegaan om zelf de roerende voorheffing ten laste te nemen is daarbij van doorslaggevend belang; alleen het feit dat de schuldenaar geen roerende voorheffing aan de bron heeft afgehouden, omdat hij, zij het ten onrechte, van oordeel was dat zij niet verschuldigd was, impliceert niet dat hij zich ertoe heeft verbonden, in geval de voorheffing verschuldigd zou zijn, deze te zijnen laste te nemen ter ontlasting van de verkrijger en ervan heeft afgezien van laatstgenoemde de terugbetaling ervan te vorderen, als terugvordering van hetgeen ten onrechte is betaald (zie Cassatie, 14.1.1993); - overeenkomstig artikel 412, eerste lid, WIB 92, de roerende voorheffing betaalbaar is binnen de 15 dagen na de toekenning of betaalbaarstelling van de (geherkwalificeerde) interesten.
Le cas échéant, la question de savoir si le précompte mobilier est supporté par la société à la décharge du dirigeant d'entreprise doit cependant être examinée à la lumière des conventions expresses ou tacites qui règlent les rapports entre le débiteur et le bénéficiaire des revenus et qui doivent être appréciées au moment de l'attribution ou de la mise en paiement des revenus, sans tenir compte des changements qui seraient apportés par après (voir également les numéros 261/57 à 66 du commentaire administratif du CIR 92 (Com.IR 92)); l'élément déterminant en l'espèce est la mise en évidence du fait que le débiteur des revenus soumis au précompte mobilier avait pris l'engagement de supporter lui-même le précompte mobilier; le seul fait que le débiteur n'a pas retenu le précompte mobilier à la source, parce qu'il le considérait, fût-ce à tort, comme n'étant pas dû, n'implique pas que, pour le cas où il serait dû, il se soit engagé à le supporter à la décharge du bénéficiaire et ait renoncé à en exiger le remboursement par celui-ci, à titre de répétition de l'indu (cf. Cassation, 14.1.1993); - conformément à l'article 412, alinéa 1er, CIR 92, le précompte mobilier est payable dans les 15 jours de l'attribution ou de la mise en paiement des intérêts (requalifiés).