Uit hetgeen voorafgaat, volgt dat, gelet op de beoordelingsvrijheid van de wetgever waaraan in B.18 wordt herinnerd, de identieke behandeling die de artikelen 10, 3°, en 41 van de wet van 3 juli 2005 invoeren, niet zonder redelijke verantwoording is.
Il résulte de ce qui précède que, compte tenu de la marge d'appréciation du législateur rappelée en B.18, le traitement identique qu'introduisent les articles 10, 3°, et 41 de la loi du 3 juillet 2005 n'est pas dépourvu de justification raisonnable.