Vertaling van "hen betreft blijft " (Nederlands → Frans) :

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Cet amendement est justifié comme suit : « Le Conseil d'Etat indique que l'engagement de prise en charge n'est pas de nature à permettre d'établir le caractère durable et stable de la relation de partenariat. Il est exact que nous souhaitions insérer cette prise en charge dans la loi sur les étrangers à titre d'instrument de contrôle en cas de demande de regroupement familial pour des personnes liées par un partenariat enregistré. Après l'adoption de plusieurs mesures contre les mariages de complaisance et l'adjonction, par la loi du 15 septembre 2006, de la possibilité d'obtenir un permis de séjour sur la base d'une cohabitation, on observe toutefois qu'il est souvent recouru à cette possibilité de façon abusive pour obtenir un droit de séjour en Belgique. Le raisonnement du Conseil d'Etat est d'ailleurs très curieux. L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux. L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil. Quoi qu'il en soit, nous souhaitons tenir compte des observations concernant la prise en charge et la référence explicite à cette obligation a dès lors été supprimée du texte proposé » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).

« Zoals reeds uiteengezet in het antwoord op de vraag nr. 540 van 10 maart 2005 van de heer [...] (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2004-2005, nr. 96, blz. 17171), zijn de brigadecommissarissen, op grond van artikel 240 van de wet op de geïntegreerde politie, inderdaad sinds 1 januari 2001 geen politieambtenaar meer. Zij kunnen evenwel hun betrekking van verbindingsambtenaar bij de provinciegouverneur blijven uitoefenen met het behoud van hun statuut. Het betreft meer bepaald het statuut dat op hen van toepassing was vóór 1 januari 2001. Het feit dat zij vanaf die datum niet langer politieambtenaar zijn, heeft voor hen derhalve geen onmiddellijke statutaire gevolgen. Op basis van artikel 240, tweede lid, van de wet op de geïntegreerde politie en het in uitvoering van dat artikel getroffen koninklijk besluit van 19 november 2001, kunnen de brigadecommissarissen zich steeds kandidaat stellen voor de betrekkingen voor commissaris van politie die binnen de politiediensten hetzij bij mobiliteit, hetzij bij mandaat worden begeven. Zodra zij voor een dergelijke betrekking worden aangewezen, worden zij benoemd in de graad van commissaris van politie. Deze mogelijkheid om zich kandidaat te stellen voor een betrekking binnen de politiediensten werd reeds met succes aangewend. De ' Vesaliuswet ' doet geen afbreuk aan die mogelijkheid, die dus blijft bestaan » (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2005-2006, QRVA 51-105, pp. 19331-19332).
« Comme je l'ai déjà répondu à M. [...] dans sa question n° 540 du 10 mars 2005, (Questions et Réponses, Chambre, 2004-2005, n° 96, p. 17171), les commissaires de brigade ne sont, en effet, sur la base de l'article 240 de la loi sur la politique intégrée, plus fonctionnaires de police depuis le 1 janvier 2001. Ils peuvent toutefois continuer à exercer leur emploi de fonctionnaire de liaison auprès du gouverneur de province avec maintien de leur statut, à savoir celui qui leur était applicable avant le 1 janvier 2001. Le fait qu'ils ne sont plus fonctionnaires de police depuis cette date, n'a donc, pas de conséquences statutaires immédiates pour eux. Sur la base de l'article 240, alinéa 2, de la loi sur la police intégrée et de l'arrêté royal du 19 novembre 2001 pris en exécution de cet article, les commissaires de brigade peuvent toujours présenter leur candidature aux emplois de commissaire de police qui sont attribués au sein des services de police, soit par mobilité, soit par mandat. Dès qu'ils sont désignés à un tel emploi, ils sont nommés dans le grade de commissaire de police. Cette possibilité de présenter sa candidature à un emploi au sein des services de police a d'ailleurs déjà été utilisée. La loi ' Vésale ' ne porte nullement préjudice à cette possibilité qui donc perdure » (Questions et réponses, Chambre, 2005-2006, QRVA 51-105, pp. 19331-19332).

Bedienden die op het ogenblik van de afkondiging van deze wet een anciënniteit hebben van 10 jaar bij dezelfde werkgever kunnen er uitdrukkelijk voor opteren dat het opgeheven artikel 82, §§ 2 en 3, op hen van toepassing blijft in zoverre het ontslag door de werkgever betreft.
Les employés qui, au moment de la promulgation de la présente loi, comptent une ancienneté de 10 ans auprès du même employeur peuvent opter expressément pour que l'article 82, §§ 2 et 3, abrogé, leur reste applicable en tant qu'il est relatif au licenciement par l'employeur.

Zo zullen de vergelijkende onderzoeken voor taalambtenaren bijvoorbeeld per taal worden gehouden. Voor A1-ambtenaren zal niet met referentiewaarden worden gewerkt. Wat hen betreft, blijft het doel van de Commissie ervoor te zorgen dat ten minste één gekwalificeerde onderdaan van elke lidstaat een functie van directeur-generaal of hoofd van een dienst of een vergelijkbare functie bekleedt.
En ce qui concerne ce dernier, l'objectif de la Commission reste de faire en sorte qu'un moins un ressortissant qualifié de chaque État membre occupe un poste de directeur général, de chef de service ou un poste équivalent.

Wat betreft zijn positieve verplichtingen, onder meer het geven van informatie aan de omwonenden en het nemen van concrete maatregelen om hen te beschermen, blijft het Waalse Gewest evenmin in gebreke ten aanzien van de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens - en in het bijzonder het arrest Guerra en anderen tegen Italië van 19 februari 1998.
En ce qui concerne ses obligations positives, qui incluent l'obligation d'information et celle de prendre des mesures concrètes pour la protection des riverains, la Région wallonne n'est pas non plus en défaut par rapport à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme - et en particulier, l'arrêt Guerra et al. c. Italie du 19 février 1998.

Die nietigverklaring kwam tot stand om de redenen « dat een goed beheer van de openbare diensten vereist dat sommige vakfuncties voorbehouden moeten worden aan personeelsleden met een diploma waaruit blijkt dat ze over welbepaalde kennis en bekwaamheden beschikken; dat, wat dit punt betreft, de bewijsvoering van de tegenpartij niet mag worden betwist; dat ze echter toegeeft dat personeelsleden die houder zijn van één van de in artikel 26 van het bestreden besluit bedoelde diploma's, zelfs bij wijze van uitzondering, ambten uitoefenen die toegankelijk zijn voor alle personeelsleden van niveau 1 en niettemin verbonden zijn aan een voorkeursweddeschaal om de enige reden dat ze houder zijn van een bepaald diploma; dat de verzoekers beweren, zonder tegengesproken te worden, dat vakfuncties voorbehouden worden aan doctoren en licentiaten in de rechten zonder dat ze een geldelijke validering genieten voor de uitoefening van die functies, dat de tegenpartij verzuimt dit weddenverschil te verklaren en te rechtvaardigen tegenover artikel 10 van de Grondwet en de Raad van State geen objectieve reden ontdekt om het aanvaardbaar te maken; dat moeilijkheden m.b.t. de aanwerving voor sommige vakfuncties echter genoegzaam motiveren dat aantrekkelijke en dus van het gemeenschappelijke stelsel afwijkende bezoldigingen daarmee verbonden zijn; dat het algemeen bekend is dat, tevoren, de moeilijkheid om ingenieurs aan te werven binnen de openbare diensten ertoe heeft geleid om hen voorkeursbezoldigingen toe te kennen in vergelijking met de houders van andere universitaire diploma's zonder het gelijkheidsbeginsel niet in acht te nemen; dat de tegenpartij niet bewijst dat die mogelijkheid zal voortduren; dat een weddenverschil, dat tevoren verantwoord werd door de omstandigheden, alleen in dezelfde omstandigheden aanvaardbaar blijft (zie Arbitragehof, arresten nrs. 5/98 van 21 januari 1998 en 53/98 van 20 mei 1998); dat, in casu, de tegenpartij niet het minste bewijs heeft gelever ...
L'annulation est intervenue pour les motifs « qu'une bonne gestion des services publics requiert que certaines fonctions spécialisées soient réservées à des agents possédant des connaissances et aptitudes attestées par la possession d'un diplôme déterminé; que, sur ce point, la démonstration de la partie adverse ne souffre pas la discussion; que, toutefois, elle concède que des agents titulaires d'un des diplômes visés à l'article 26 de l'arrêté attaqué exercent, fût-ce de manière exceptionnelle, des fonctions accessibles à tous les agents du niveau 1 et bénéficient néanmoins, pour le seul motif qu'ils sont titulaires d'un diplôme déterminé, d'une échelle de traitement préférentielle; que les requérants affirment, sans être contredits, que des fonctions spécialisées sont réservées aux docteurs et licenciés en droit, sans qu'ils bénéficient, pour l'exercice de ces fonctions, d'une valorisation pécuniaire, que la partie adverse reste en défaut d'expliquer et de justifier, au regard de l'article 10 de la Constitution, cette différence de traitement et le Conseil d'Etat n'aperçoit pas quelles raisons objectives la rendrait admissible; que, toutefois, des difficultés de recrutement à certaines fonctions spécialisées justifient à suffisance que des rémunérations attrayantes, et donc dérogatoires au régime commun, y soient attachées; qu'il est notoire que, jadis, la difficulté de recruter des ingénieurs au sein des services publics a conduit à leur attribuer des rémunérations préférentielles par rapport aux titulaires d'autres diplômes universitaires, sans pour autant méconnaître le principe d'égalité; que la partie adverse n'établit nullement que cette difficulté serait persistante; qu'une différence de traitement, autrefois justifiée par les circonstances, ne reste admissible qu'à circonstances inchangées (voir Cour d'arbitrage, arrêts n° 5/98 du 21 janvier 1998 et 53/98 du 20 mai 1998); qu'en l'espèce, la partie adverse n'a pas apporté le moindre commencement de ...

Deze bepaling blijft op hen van toepassing gedurende de eerste drie schooljaren wat het kleuteronderwijs en gedurende zes schooljaren wat het lager onderwijs betreft.
Cette disposition reste applicable à eux pendant les trois premières années scolaires pour ce qui concerne l'enseignement maternel et pendant six années scolaires pour ce qui concerne l'enseignement primaire.