Het overwicht van het Engels en het Frans (dat zich over zowat de hele lijn doet gelden ook in de uiteenzettingen) stootte op een weigering, maar men kan er niet omheen dat vier vijfde van de stukken in slechts één van beide talen of in beide talen is opgesteld.
On se refuse à reconnaître la prééminence de l'anglais et du français (perceptible partout y compris dans les interventions orales) mais quatre cinquièmes des documents n'existent que dans l'une de ces deux langues ou dans les deux.