Vertaling van "heer denys daar onmiddellijk " (Nederlands → Frans) :

In zijn verslag voegde de heer Denys daar onmiddellijk aan toe : « Vanzelfsprekend heeft de commissie voor de Financiën bij het onderzoek van de begrotingsvoorstellen voor ogen gehouden dat het Arbitragehof door de Grondwet en de wet met een specifieke opdracht is belast; zulks sluit evenwel niet uit dat dit Hof voor de verantwoording van zijn begrotingsvoorstellen gebruik maakt van bestaande schema's en klassieke begrotingsmodellen en aldus de commissie voor de Financiën in staat stelt haar opdracht naar behoren te vervullen » (stuk Kamer nr. 4-IV, 1984-1985, nr. 3, blz. 5).
À ce propos, M. Denys a précisé immédiatement dans son rapport : « qu'il va de soi que lors des examens des propositions budgétaires, la commission des Finances a tenu compte du fait que la Cour d'arbitrage est chargée d'une mission spécifique qui lui a été attribuée par la Constitution et par la loi, ce qui ne doit pas pour autant empêcher ladite Cour de faire usage des schémas existants et des modèles budgétaires classiques pour justifier ses propositions budgétaires, en permettant ainsi à la commission des Finances de remplir sa mission comme il convient » (do c. Chambre, nº 4-IV, 1984-1985, nº 3, p. 5).

De heer Vankrunkelsven wijst erop dat wanneer beroepsbeoefenaars voor een loon werken, het RIZIV daar onmiddellijk beslag onder derden op kan laten leggen.
M. Vankrunkelsven signale qu'à partir du moment où un praticien perçoit un salaire, l'INAMI peut immédiatement opérer une saisie-arrêt sur celui-ci.

Voorstel tot hernieuwing van de heer Xavier Denis, als bestuurder, onder opschortende voorwaarde van goedkeuring door de FSMA, met onmiddellijke ingang tot aan het einde van de gewone algemene vergadering van 2019.
Proposition de renouveler, sous condition suspensive d'approbation de la FSMA et avec effet immédiat, le mandat, en qualité d'administrateur, de Monsieur Xavier Denis, jusqu'à l'issue de l'assemblée générale qui se tiendra en 2019.

In het verslag uitgebracht namens de Commissie voor de Grondwetsherziening van de Kamer haalt de heer Wigny het voorbeeld aan van het Europees Hof voor de rechten van de mens, aan welk « Hof soevereiniteitsopdrachten (zijn) toegestaan, daar tijdelijk benoemde maar tijdens hun ambtstermijn niet-afzetbare rechters arresten vellen die bindend zijn zowel voor de Staten als voor de regeringen; die arresten zijn in alle aangesloten landen onmiddellijk bindend; de tenuitvoerlegging ervan wordt evenwel in elk land toevertrouwd aan nationale organen» (Stuk Kamer, zitting 69/70, stuk nr. 10 (BZ 1968), nr. 16/2º, blz. 4).
Dans le rapport fait au nom de la Commission de révision de la Constitution de la Chambre, M. Wigny cite l'exemple de la Cour européenne des droits de l'homme à qui « .des transferts de souveraineté sont consentis [.] puisque des juges, nommés à temps mais irrévocables pendant la durée de leur mandat, prononcent des arrêtes qui s'imposent aux Etats aussi bien qu'aux gouvernements; ces arrêts sont immédiatement obligatoires dans tous les Etats membres; sur le territoire de chacun d'eux, leur exécution est toutefois confiée à des organes nationaux » (Doc. parl., Chambre, session 69/70, nº 10 (SE 1968), 16/2º, p. 4).

In dit geval zou ik me dan specifiek tot de heer Špidla willen richten, want ik heb mij buitengewoon gestoord aan de wijze waarop met een standpunt dat wij vorige keer in de plenaire hebben ingenomen over de werktijdenrichtlijn is omgegaan; daar kwam onmiddellijk een reactie op die heel negatief was ten aanzien van het standpunt van het Europees Parlement en die heel erg de oren liet hangen naar een blokkade van één lidstaat die daar wat andere lidstaten aan toegevoegd had op het dossier van de werktijdenrichtlijn.
Je voudrais tout particulièrement m’adresser à M. Špidla, car j’ai été extrêmement vexée par la manière dont il a traité une position que nous avions adoptée la fois dernière en plénière concernant la directive sur le temps de travail; elle a été suivie immédiatement d’une réaction très négative à l’encontre de la position du Parlement, qui s’est plié au veto d’un État membre, qui avait rallié plusieurs autres États membres au dossier de la directive sur le temps de travail.