We hebben immers met twee heel ongelijke partners te maken, de EU en de ACS, en het zijn niet de ACS-landen die de EU-landen moeten helpen, maar juist omgekeerd.
La réalité veut qu’il s’agisse de deux partenaires inégaux, l’UE et les pays ACP. Il n’appartient donc pas aux pays ACP d’aider les pays de l’UE, mais bien l’inverse.
