Traduction de «heeft veroordeeld hebben » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

verzekeraar die,zonder woonplaats binnen de Gemeenschap te hebben,er een filiaal of een agentschap heeft
assureur qui n'ayant pas de domicile dans la Communauté y possède une succursale ou une agence

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(1) Op 16 januari 2002 heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Resolutie 1390(2002) aangenomen, waarin wordt vastgesteld dat de Taliban niet waren ingegaan op de in een aantal eerdere resoluties geformuleerde verzoeken en voorts de Taliban worden veroordeeld omdat zij hebben toegestaan dat Afghanistan wordt gebruikt als uitgangsbasis voor de opleiding van terroristen en voor terroristische activiteiten, en ook het Al-Qa'ida-netwerk en andere daarmee gelieerde terroristische groeperingen worden veroordeeld voor hun terroristische daden en de vernieling van eigendommen.
(1) Le 16 janvier 2002, le Conseil de sécurité des Nations unies a adopté la résolution 1390(2002) indiquant que les Taliban n'avaient pas répondu à ses demandes formulées dans un certain nombre de résolutions antérieures et condamnant les Taliban pour avoir permis que l'Afghanistan serve de base à des entraînements et à des activités terroristes et condamnant également le réseau Al-Qaida et d'autres groupes terroristes associés pour leurs actes terroristes et la destruction de biens.

« Schendt artikel 25, § 2, b), van de wet van 17 mei 2006 betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten, in samenhang gelezen met de artikelen 25, 56, tweede en derde lid, en 80 van het Strafwetboek en met artikel 2 van de wet van 4 oktober 1867 op de verzachtende omstandigheden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het tot gevolg heeft dat een persoon die door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een in staat van wettelijke herhaling gepleegde, gecorrectionaliseerde misdaad die, vóór de correctionalisering ervan, strafbaar was met opsluiting van twintig tot dertig jaar, aanspraak kan maken op een voorwaardelijke invrijheidstelling nadat hij een derde van zijn straf heeft ondergaan, terwijl een persoon die, in staat van wettelijke herhaling, door een correctioneel rechtscollege is veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens een andere gecorrectionaliseerde misdaad of een wanbedrijf, pas op een voorwaardelijke invrijheidstelling aanspraak kan maken na twee derde van zijn straf te hebben ondergaan ?
« L'article 25, § 2, b, de la loi du 17 mai 2006 relative au statut juridique externe des personnes condamnées [à une peine privative de liberté] et aux droits reconnus à la victime dans le cadre des modalités d'exécution de la peine, lu en combinaison avec les articles 25, 56, alinéas 2 et 3, et 80 du Code pénal et 2 de la loi du 4 octobre 1867 sur les circonstances atténuantes, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en tant qu'il a pour effet qu'une personne qui est condamnée par une juridiction correctionnelle à une peine d'emprisonnement du chef d'un crime correctionnalisé punissable, avant sa correctionnalisation, de la peine de réclusion de vingt à trente ans et commis en état de récidive légale peut prétendre à une libération conditionnelle après avoir subi un tiers de sa peine, alors qu'une personne qui est condamnée par une juridiction correctionnelle, en état de récidive légale, à une peine d'emprisonnement du chef d'un autre crime correctionnalisé ou d'un délit ne peut prétendre à une libération conditionnelle qu'après avoir subi les deux tiers de sa peine ?

Aldus heeft het, onder meer, geoordeeld dat artikel 1017, eerste lid, in samenhang gelezen met de artikelen 1018, 6°, en 1022, van het Gerechtelijk Wetboek, in die zin diende te worden geïnterpreteerd dat het niet belet dat de ambtenaar van de burgerlijke stand die in het ongelijk wordt gesteld na afloop van het onderzoek van een beroep ingesteld met toepassing van artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek, wordt veroordeeld tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding ten gunste van de personen die dat beroep hebben ingesteld (arrest nr. 68/2015, B.12).
Ce faisant, elle a, entre autres, jugé que l'article 1017, alinéa 1, lu en combinaison avec les articles 1018, 6°, et 1022 du Code judiciaire, devait être interprété comme n'empêchant pas que l'officier de l'état civil succombant à l'issue de l'examen d'un recours exercé en application de l'article 167 du Code civil soit condamné au paiement de l'indemnité de procédure au profit des personnes ayant introduit ce recours (arrêt n° 68/2015, B.12).

Worden alleszins niet geacht de in § 2 vastgelegde voorwaarde inzake effectieve uitoefening van een activiteit in het kader van de bovengenoemde gecoördineerde wet van 14 juli 1994 te hebben vervuld, de artsen die, in de loop van het jaar waarop de aanvraag voor de sociale voordelen betrekking heeft, voor een periode van meer dan vijftien kalenderdagen: - het voorwerp hebben uitgemaakt van een definitief geworden beslissing van het Comité van de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering of van een Kamer van beroep ingesteld bij vorengenoemde Dienst; - door een Provinciale raad of een Raad van beroep van de Orde der geneesheren, een schorsing (definitieve beslissing) van het recht tot uitoefening van de geneeskunst hebben opgelopen; - door een rechter zijn veroordeeld (definitieve beslissing) tot een tijdelijk verbod tot uitoefening van de geneeskunst.
Ne sont en tout cas pas considérés comme ayant rempli les conditions fixées au § 2 concernant l'exercice effectif de leur activité dans le cadre de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 précitée, les médecins qui dans le courant de l'année sur laquelle porte la demande des avantages sociaux, pour une période de plus de quinze jours civils : - ont fait l'objet d'une décision devenue définitive du Comité du Service d'évaluation et de contrôle médicaux de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité ou d'une Chambre de recours instituée auprès du Service précité; - ont été suspendus (décision définitive), par un Conseil provincial ou par un Conseil d'appel de l'Ordre des médecins, du droit d'exercer l'art de guérir; - ont été condamnés par un juge (décision définitive) à une interdiction temporaire d'exercer l'art de guérir.

Art. 5. Het personeelslid betaalt de als rechtsbijstand gestorte bedragen terug aan het Gewest als uit de definitieve rechterlijke beslissing blijkt : 1° dat het een fout heeft begaan, behalve als het gaat om een lichte fout die zijnentwege geen gebruikelijk karakter heeft; 2° of dat het wegens een opzettelijke overtreding veroordeeld is; 3° of dat de feiten geen verband hebben met de uitoefening van de functies.
Art. 5. Le membre du personnel rembourse à la Région les sommes versées au titre de l'assistance en justice s'il ressort de la décision judiciaire définitive : 1° soit qu'il a commis une faute, sauf s'il s'agit d'une faute légère n'ayant pas un caractère habituel dans son chef; 2° soit qu'il est condamné pour une infraction intentionnelle; 3° soit que les faits ne sont pas liés à l'exercice des fonctions.

De EU, de VN, Frankrijk en Australië hebben deze inhumane daad zwaar veroordeeld en zelfs drastische stappen gezet als protest - zo heeft Australië zijn ambassadeur in Indonesië teruggetrokken.
L'Union européenne, les Nations Unies, la France et l'Australie ont sévèrement condamné cet acte inhumain et ont même pris des mesures draconiennes en signe de protestation : l'Australie a ainsi rappelé son ambassadeur en poste à Jakarta.

3. Van de geweigerde verzoekers tot regularisatie, hoeveel personen werden respectievelijk in de periode januari 2011-september 2011, in 2010 en in 2009 geweigerd: a) omdat er sprake was van een vorm van fraude bij de huidige aanvraag; b) omdat er in een voorafgaande procedure een verblijfsrechtelijk voordeel verkregen werd op basis van valse documenten; c) omdat er duidelijke aanwijzingen waren dat de verzoeker in de periode voorafgaand aan zijn aanvraag leugenachtige verklaringen met betrekking tot de identiteit heeft afgelegd; d) omdat de verzoeker eerder al werd veroordeeld voor zwaarwichtige feiten (zoals verkrachting, moord, enz.) - die nog niet verjaard zijn - en hierdoor een reëel gevaar voor de openbare orde zou kunnen betekenen en kan u hier 20 relevante voorbeelden van geven; e) omdat de verzoeker herhaaldelijk delicten (van verschillende aard) heeft gepleegd, die opgeteld hebben geleid tot drie jaar effectieve gevangenisstraf en kan u hier twintig relevante voorbeelden van geven; f) omdat de verzoekende partij die vergezeld was van zijn gezin een veroordeling heeft opgelopen die de twee jaar nog niet overschreed; g) om andere redenen en kan u hier twintig relevante voorbeelden van geven?
3. Combien de demandes de régularisation ont-elles été rejetées respectivement au cours de la période comprise entre janvier 2011 et septembre 2011, en 2010 et en 2009: a) en raison d'une forme de fraude dans la demande actuelle; b) en raison de l'obtention d'un avantage en matière de séjour au cours d'une procédure précédente sur la base de faux documents; c) en raison de l'existence d'indices manifestes de déclarations mensongères de la part du demandeur concernant son identité au cours de la période précédant sa demande; d) parce que le demandeur a déjà été condamné par le passé pour faits graves (viol, assassinat, etc.) non prescrits et qu'il pourrait donc représenter une menace réelle pour l'ordre public. Pouvez-vous donner 20 exemples pertinents? e) car le demandeur a commis à plusieurs reprises des délits (de différentes natures) pour l'ensemble desquels il a été condamné à une peine d'emprisonnement effective de trois ans. Pouvez-vous donner 20 exemples pertinents? f) car la partie requérante qui était accompagnée par sa famille a encouru une condamnation inférieure à deux ans; g) pour d'autres raisons, pouvez-vous donner 20 exemples pertinents?

Ten slotte rijst de vraag welke staat (de staat van veroordeling of de staat van tenuitvoerlegging) de bevoegdheid zou moeten hebben tot intrekking van een vrijheidsstraf die voorwaardelijk is of waarvan de uitvoering is opgeschort, alsmede van alternatieve straffen, indien de veroordeelde niet heeft voldaan aan de hem opgelegde voorwaarden?
Finalement, en ce qui concerne les sanctions privatives de liberté, prononcées sous condition ou dont l'exécution a été suspendue conditionnellement, ainsi que les sanctions alternatives, la question se pose de savoir quel État (l'État de jugement ou l'État d'exécution) devrait être compétent pour prononcer leur révocation si le condamné n'a pas satisfait aux conditions qui lui étaient imposées ?

In het vooruitzicht van de aanneming van het kaderbesluit inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties [139], rijst de vraag of de staat van veroordeling het recht moet hebben de overdracht van de tenuitvoerlegging te weigeren tot de veroordeelde de boete heeft betaald.
Vu la perspective de l'adoption de la décision-cadre concernant l'application du principe de reconnaissance mutuelle aux sanctions pécuniaires [139], la question se pose de savoir si l'État de condamnation devrait avoir le droit de refuser le transfert de l'exécution jusqu'à ce que le condamné ait payé l'amende.

Oostenrijk, Zweden en Finland hebben een initiatief gepresenteerd dat het mogelijk moet maken een in een andere lidstaat opgelegde gevangenisstraf ten uitvoer te leggen in de lidstaat waarvan de veroordeelde de nationaliteit heeft of ingezetene is.
L’Autriche, la Suède et la Finlande ont déposé une initiative qui vise à permettre l’exécution dans l’Etat membre de nationalité ou de résidence d’une condamnation à une peine d’emprisonnement prononcée dans un autre Etat membre.