Traduction de «heeft het verplicht bicamerale wetsontwerp » (Néerlandais → Français) :

De commissie heeft het verplicht bicamerale wetsontwerp houdende wijziging van artikel 25octies/2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 (stuk Senaat, nr. 5-2459/1), besproken tijdens haar vergadering van 4 februari 2014 in aanwezigheid van mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen.
La commission a examiné le projet de loi portant modification de l'article 25octies/2 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994 (do c. Sénat, nº 5-2459/1), qui relève de la procédure bicamérale obligatoire, lors de sa réunion du 4 février 2014, en présence de Mme Laurette Onkelinx, vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales.

De commissie heeft het verplicht bicamerale wetsontwerp tot wijziging van de artikelen 41 en 43 van de wet van .met betrekking tot medische hulpmiddelen en van artikel 605quater van het Gerechtelijk Wetboek (stuk Senaat, nr. 5-2331/1) besproken tijdens haar vergadering van 3 december 2013 in aanwezigheid van mevrouw Laurette Onkelinx, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de federale culturele instellingen.
La commission a examiné le projet de loi modifiant les articles 41 et 43 de la loi du .en matière de dispositifs médicaux et l'article 605quater du Code judiciaire (do c. Sénat, nº 5-2331/1), qui relève de la procédure bicamérale obligatoire, lors de sa réunion du 3 décembre 2013 en présence de Mme Laurette Onkelinx, vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales.

De commissie heeft het verplicht bicamerale wetsontwerp (stuk Senaat, nr. 5-2468/1) besproken tijdens haar vergadering van 18 februari 2014 in aanwezigheid van mevrouw Monica De Coninck, minister van Werk.
La commission a examiné le projet de loi relevant de la procédure bicamérale obligatoire (do c. Sénat, nº 5-2468/1) au cours de sa réunion du 18 février 2014 en présence de Mme Monica De Coninck, ministre de l'Emploi.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

(3) Het wetsontwerp 'houdende fiscale en financiële bepalingen en bepalingen betreffende de duurzame ontwikkeling', waarover de Raad van State op 18 maart 2013 het advies 52.866/2/3 heeft gegeven, bevat een bepaling tot aanvulling van artikel 307bis van het WIB 92 met een paragraaf 3, waarin aan bepaalde categorieën van belastingplichtigen (« de belastingplichtigen onderworpen aan de vennootschapsbelasting of de rechtspersonenbelasting, en de belastingplichtigen die, overeenkomstig artikel 227, 2° en 3°, [van het WIB 92] aan de belasting van niet-inwoners zijn onderworpen ») de verplichting wordt opgelegd om hun aangifte via elektronische weg in te dienen (zie artikel 25 van het wetsontwerp zoals het aan de Raad van State is voorgelegd).
(3) Le projet de loi 'portant des dispositions fiscales et financières et des dispositions relatives au développement durable', sur lequel le Conseil d'Etat a donné le 18 mars 2013 l'avis 52.866/2/3, comporte une disposition complétant l'article 307bis du CIR 92 par un paragraphe 3, qui impose à certaines catégories de contribuables (« les contribuables soumis à l'impôt des sociétés ou à l'impôt des personnes morales, et les contribuables soumis à l'impôt des non-résidents conformément à l'article 227, 2° et 3°, [du CIR 92] ») l'obligation d'introduire leur déclaration par voie électronique (voir l'article 25 du projet de loi, tel qu'il a été soumis au Conseil d'Etat).

1. Welke acties heeft de Europese Commissie ondernomen om bezorgdheid te uiten aangaande dit wetsontwerp dat verplicht tot het opleggen van de doodstraf voor geloofsafval?
1. Quelles démarches la Commission européenne a-t-elle entreprises afin d'exprimer son inquiétude concernant ce projet de loi, qui prévoit la peine de mort pour les apostats?

Wet van 6 april 1995 houdende inrichting van de parlementaire overlegcommissie bedoeld in art. 82 van de Grondwet : art. 16. - De voorzitter van de assemblée waarbij een wetsontwerp of -voorstel aanhangig is, is verplicht het advies te vragen van de afdeling wetgeving van de Raad van State wanneer ten minste twaalf leden van de commissie daartoe bij de griffie van een van beide assemblées een schriftelijk verzoek indienen dat uitsluitend betrekking heeft op dat wetsontwerp of -voorstel, of op bij een eerste stemming aangenomen amendementen op dat wetsontwerp of -voorstel en dat een bij de commissie aanhangig bevoegdheidsconflict betreft.
Loi du 6 avril 1995 organisant la commission parlementaire de concertation prévue à l'article 82 de la Constitution : Art. 16. - Le président de l'assemblée saisie d'un projet ou d'une proposition de loi est tenu de demander l'avis de la section de législation du Conseil d'Etat, lorsque la demande écrite, déposée au greffe d'une des deux assemblées, en est formulée par douze membres au moins de la commission, porte exclusivement sur ce projet de loi, cette proposition de loi ou des amendements, adoptés lors d'un premier vote, à ce projet ou cette proposition de loi, et concerne un conflit de compétence dont la commission est saisie.

Zodat de Regering, door bij wege van amendement nieuwe bepalingen in te voeren die totaal niets uit te staan hebben met de bepalingen die aanvankelijk in de tekst van het voorontwerp van wet en van het wetsontwerp voorkwamen, die werden ingeschreven in een nieuwe en laatste afdeling van hoofdstuk VII van dat wetsontwerp, door vertekening van het begrip amendement, de verplichte raadpleging van de afdeling wetgeving van de Raad van State en de verplichting om zijn advies te voegen bij de memorie van toelichting bij het wetsontwerp heeft ontweken en aldus artikel 160 van de Grondwet, artikel 3 van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten op de Raad van State en het algemene beginsel van behoorlijke wetgeving heeft geschonden door de in het betwiste artikel bedoelde farmaceutische firma's en de leden van de federale vergaderingen het voordeel te ontzeggen van een van de preventieve middelen die bestemd zijn om aan eenieder de inachtneming van het fundamentele beginsel van de rechtsstaat te waarborgen».
De sorte qu'en introduisant par voie d'amendement des dispositions nouvelles, totalement étrangères à celles figurant au départ dans le texte de l'avant-projet et du projet de loi, inscrites dans une section nouvelle et finale du chapitre VII dudit projet de loi, le Gouvernement a, par dénaturation de la notion d'amendement, éludé la consultation obligatoire de la section de législation du Conseil d'Etat et l'obligation d'annexer son avis à l'exposé des motifs du projet de loi, violant ainsi l'article 160 de la Constitution, l'article 3 des lois coordonnées du 12 janvier 1973 sur le Conseil d'Etat et le principe général de bonne législation en privant les entreprises pharmaceutiques visées par l'article contesté et les membres des assemblées fédérales du bénéfice d'un des moyens préventifs destinés à garantir à tous le respect du principe fondamental de l'Etat de droit».