Vertaling van "heeft het hof van justitie eveneens onderstreept " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

een bij het Hof van Justitie ingesteld beroep heeft geen schorsende werking
le recours formé devant la Cour de Justice n'a pas d'effet suspensif

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In zijn arrest van 6 oktober 2015 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie de Safe Harborovereenkomst evenwel ongeldig verklaard.
Le 6 octobre 2015, la Cour de justice de l'Union européenne a rendu un arrêt dans lequel elle déclare invalide l'accord "Safe Harbor".

Nochtans heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie in 2004 al geoordeeld (arrest C-320/02) dat artikel 26bis van de zesde btw-richtlijn (Richtlijn 77/388/EEG van de Raad) aldus moet worden uitgelegd dat levende dieren als gebruikte goederen in de zin van die bepaling kunnen worden beschouwd (punt 1 van het dispositief).
Pourtant, la Cour de justice de l'union européenne (CJUE) a interprété, depuis 2004 déjà, l'article 26bis de la sixième directive TVA (directive du conseil 77/388) (arrêt C-320/02) dans le sens que peuvent être considérés comme des biens d'occasion au sens de cette disposition "les animaux vivants" (Point 1 du dispositif).

In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

In zijn arrest nr. C-303/12 van 12 december 2013 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld: "Artikel 49 VWEU (Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie) (vrijheid van vestiging) dient aldus te worden uitgelegd dat het zich verzet tegen de toepassing van een belastingregeling van een lidstaat als die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die tot gevolg heeft dat een echtpaar dat in die staat woont en zowel in die staat als in een andere lidstaat inkomsten verwerft, daadwerkelijk een bepaald belastingvoordeel verliest als gevolg van de wijze waarop dit voordeel wordt aangerekend, terwijl dit echtpaar dat voordeel wel zou krijgen indien de echtgenoot met de hoogste inkomsten niet zijn volledig inkomen in een andere lidstaat zou verwerven".
Dans son arrêt n° C-303/12 du 12 décembre 2013, la Cour de Justice de l'Union européenne a jugé: "L'article 49 TFUE (Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne) (liberté d'établissement) doit être interprété en ce sens qu'il s'oppose à l'application d'une réglementation fiscale d'un État membre, telle que celle en cause au principal, ayant pour effet de priver un couple résidant dans cet État et percevant à la fois des revenus dans ledit État et dans un autre État membre du bénéfice effectif d'un avantage fiscal déterminé, en raison de ses modalités d'imputation, alors que ce couple en bénéficierait si le conjoint ayant les revenus les plus importants ne percevait pas l'intégralité de ses revenus dans un autre État membre".

Toch heeft het Hof van Justitie reeds einde van de jaren zeventig geoordeeld, dat ­ niettegenstaande het ontbreken van een Europese harmonisatie ­ het fundamenteel beginsel van het vrij verkeer van goederen ook zijn rechten heeft. De voormalige Belgische rechter in het Hof van Justitie, de heer Mertens de Wilmars, heeft deze rechtspraak als volgt samengevat : sinds het arrest « Cassis de Dijon » van het Hof van Justitie (18) kunnen verschillen in nationale technische reglementeringen (19) ­ zelfs bij gebreke van een gemeenschappelijke regeling of harmonisatierichtlijnen ­ de invoer en het in de handel brengen van produkten, ingevoerd uit een andere Lid-Staat en die voldoen aan het technisch reglement als van deze Lid-Staat van uitvoer, niet belemmeren op straffe van een maatregel van gelijke werking als een kwantitatieve beperking te worden aangemerkt (parafrasering ; voetnoten zelf bijgevoegd) (20).
L'ancien juge belge de la Cour de justice, M. Mertens de Wilmars, a résumé comme suit cette jurisprudence : depuis l'arrêt « Cassis de Dijon » de la Cour de justice (18), des différences dans les réglementations techniques nationales (19) ne peuvent pas ­ même en l'absence d'une réglementation commune ou de directives d'harmonisation ­ faire obstacle à l'importation et à la commercialisation de produits provenant d'un autre État membre et qui sont conformes aux règlements techniques de cet État membre exportateur, sous peine d'être taxé de mesures d'effet équivalent (paraphrase; notes en bas de page ajoutées par le rapporteur) (20).

Zoals de Raad van State eraan heeft herinnerd in zijn advies over het ontwerp heeft het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen geoordeeld dat artikel 377, tweede lid, van het WIB 1992 in strijd is met het gemeenschapsrecht omdat het verhindert dat de belastingplichtige buiten de termijn van zestig dagen bij het hof van beroep een nieuw middel kan aanvoeren dat is ontleend aan een gemeenschapsregel :
Comme l'a rappelé le Conseil d'État dans son avis sur le projet, la Cour de justice des Communautés européennes a considéré que l'article 377, alinéa 2, du CIR 1992 est contraire au droit communautaire dans la mesure où il fait obstacle à ce que le contribuable puisse invoquer devant la cour d'appel, en dehors du délai de soixante jours, un moyen nouveau déduit d'une règle communautaire :

In het arrest van 25 juli 2002, dat u eveneens citeert, heeft het Hof van Justitie een brede interpretatie gegeven aan de pertinente communautaire bepalingen door ze te bekijken in het licht van het principe van de proportionaliteit.
Dans l'arrêt du 25 juillet 2002, que vous citez également, la Cour de justice a donné, en les lisant à la lumière du principe de proportionnalité, une interprétation large des dispositions communautaires pertinentes.