Vertaling van "heeft de wetgever bovendien gewild " (Nederlands → Frans) :

In zoverre de artikelen 44/11/10 en 44/11/11 van de wet op het politieambt erin voorzien dat de Koning de desbetreffende nadere regels slechts kan aannemen na advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, heeft de wetgever bovendien de erin bedoelde machtigingen omgeven met bijzondere waarborgen die verband houden met het recht op eerbiediging van het privéleven.
Dans la mesure où les articles 44/11/10 et 44/11/11 de la loi sur la fonction de police prévoient que le Roi ne peut adopter les modalités en question qu'après avoir reçu l'avis de la Commission de la protection de la vie privée, le législateur a en outre entouré les délégations concernées de garanties particulières afférentes au droit au respect de la vie privée.

Vanuit een bekommernis om gelijkheid heeft de wetgever bovendien gewild dat die wijziging van toepassing zou zijn op de zaken die hangende zijn op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet (artikel 5 van de wet van 21 februari 2010).
Dans un souci d'égalité, le législateur a, en outre, voulu que cette modification s'applique aux affaires en cours au moment de l'entrée en vigueur de la loi (article 5 de la loi du 21 février 2010).

Bovendien heeft de wetgever, zoals het Hof in zijn voormeld arrest nr. 139/2013 in herinnering heeft gebracht, een zo groot mogelijk parallellisme willen verwezenlijken tussen de procedure van betwisting van het vaderschapsvermoeden en die van betwisting van de vaderlijke erkenning.
En outre, comme la Cour l'a rappelé dans son arrêt n° 139/2013, précité, le législateur a voulu réaliser un parallélisme maximal entre la procédure de contestation de la présomption de paternité et la procédure de contestation de la reconnaissance de paternité.

Bovendien heeft de wetgever, met die wijziging in de gecoördineerde wetten op de Raad van State, uitdrukkelijk aanvaard dat het nastreven van het algemeen belang door een van de partijen bij de procedure niet uitsluit dat zij kan worden veroordeeld tot de betaling van een rechtsplegingsvergoeding wanneer zij in het ongelijk wordt gesteld.
En outre, par cette modification apportée aux lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, le législateur a explicitement accepté que la poursuite de l'intérêt général par une des parties à la procédure n'était pas exclusive de la condamnation de celle-ci à une indemnité de procédure lorsqu'elle succombe dans ses prétentions.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 1 juli 2006 blijkt dat de wetgever niet heeft gewild dat de vader of de moeder van een kind « het verval dat hij/zij heeft opgelopen met betrekking tot zijn eigen rechtsvordering, gewoon [zou kunnen] omzeilen door de rechtsvordering in te leiden namens het kind » (Parl. St., Senaat, 2005-2006, nr. 3-1402/4, p. 9).
Il ressort des travaux préparatoires de la loi du 1 juillet 2006 que le législateur n'a pas voulu que le père ou la mère d'un enfant puisse « contourner la forclusion qui frappe sa propre action, en intentant cette action au nom de l'enfant » (Doc. parl., Sénat, 2005-2006, n° 3-1402/4, p. 9).

Het arrest nr. 103/2012 stelt dat de wetgever alle redenen heeft om incestueuze relaties tussen verwanten (zowel bloed- als aanverwanten) te voorkomen, zowel om redenen van fysiologische en eugenetische aard (het verhoogde risico dat kinderen uit bloedschennige huwelijken met een ernstige handicap zouden worden geboren), als om redenen van ethische en morele aard (voorkomen dat personen die tot eenzelfde familiekring behoren, banden hebben die afbreuk zouden kunnen doen aan de orde van de bestaande familiestructuren), die beiden verband houden met zowel de bescherming van de orde van families en personen, als de bescherming van de samenleving. Bovendien beoogt de wetgever door het huwelijksbeletsel de plaats van elke generatie binnen de familie te waarborgen.
L'arrêt n° 103/2012 précise que le législateur a toutes les raisons d'empêcher les relations incestueuses entre alliés (tant parents qu'alliés) tant pour des raisons d'ordre physiologique et eugénique (le risque accru que les enfants issus de mariages consanguins puissent naître gravement handicapés) que pour des raisons d'ordre éthique et moral (éviter que des personnes qui font partie d'un même cercle familial n'aient des liens qui pourraient porter atteinte à l'ordre des structures familiales existantes), qui, dans les deux cas, sont liées à la protection de l'ordre des familles et des personnes et à la protection de la société. Par ailleurs, le législateur vise par l'empêchement à mariage, à garantir la place de chaque génération au sein de la famille.

Integendeel, door met verwijzing naar de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek te voorzien in de voorwaarden voor een beroep bij de rechtbank van eerste aanleg, heeft de wetgever niet gewild aan de rechter diens beoordelingsbevoegdheid te ontzeggen door hem de enkele bekrachtiging op te leggen van een vermoeden dat de wetgever zelf voorafgaandelijk zou hebben vastgesteld.
En revanche, en organisant les conditions d'un recours auprès du tribunal de première instance par le renvoi aux dispositions du Code judiciaire, le législateur n'a pas voulu priver le juge de son pouvoir d'appréciation en lui imposant le seul entérinement d'une présomption que le législateur aurait lui-même préalablement fixée.

Het verschil in behandeling tussen de representatieve vakorganisaties en de erkende vakorganisaties heeft de wetgever reeds gewild bij het aannemen van de wet van 19 december 1974, waarvan de artikelen 7 en 8 aan de representatieve vakorganisaties het recht voorbehouden om zitting te hebben in het gemeenschappelijk comité voor alle overheidsdiensten, in het comité voor de federale, de gemeenschaps- en de gewestelijke overheidsdiensten, in het comité voor de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten, in de sectorcomités en in de bijzondere comités.
La différence de traitement entre les organisations syndicales représentatives et les organisations syndicales agréées a été voulue par le législateur dès l'adoption de la loi du 19 décembre 1974, dont les articles 7 et 8 réservent aux organisations représentatives le droit de siéger dans le comité commun à l'ensemble des services publics, dans le comité des services publics fédéraux, communautaires et régionaux, dans le comité des services publics provinciaux et locaux, dans les comités de secteur et dans les comités particuliers.

De verschillende behandeling van de twee categorieën van vakorganisaties heeft de wetgever reeds gewild bij het aannemen van de wet van 19 december 1974, waarvan de artikelen 7 en 8 aan de representatieve vakorganisaties het recht voorbehouden om zitting te hebben in het gemeenschappelijk comité voor alle overheidsdiensten, in het comité voor de federale, de gemeenschaps- en de gewestelijke overheidsdiensten, in het comité voor de provinciale en plaatselijke overheidsdiensten, in de sectorcomités en in de bijzondere comités.
La différence de traitement entre les deux catégories d'organisations syndicales a été voulue par le législateur dès l'adoption de la loi du 19 décembre 1974, dont les articles 7 et 8 réservent aux organisations représentatives le droit de siéger dans le comité commun à l'ensemble des services publics, dans le comité des services publics fédéraux, communautaires et régionaux, dans le comité des services publics provinciaux et locaux, dans les comités de secteurs et dans les comités particuliers.

Bovendien heeft de wetgever niet gewild dat het verzoek om rechtsbijstand op elk ogenblik zou kunnen worden ingediend, omdat hij immers vreesde dat het indienen van een ongepast verzoek de strafvordering waarvan hij de behandeling overigens wilde versnellen, zou kunnen vertragen of verstoren (Parl. St., Senaat, B.Z. 1995, nr. 1-17/1, p. 6; 1-17/3, p. 5; 1-17/5, pp. 17, 18, 32, 57 tot 59; Hand., Senaat, 19 december 1996, p. 2096).
En outre, le législateur n'a pas voulu que la demande d'assistance judiciaire puisse être introduite à tout moment, redoutant en effet que l'introduction d'une demande intempestive ne retarde ou ne perturbe l'action publique dont, par ailleurs, il voulait accélérer le traitement (Doc. parl., Sénat, S.E., 1995, n° 1-17/1, p. 6; 1-17/3, p. 5; 1-17/5, pp. 17, 18, 32, 57 à 59; Ann., Sénat, 19 décembre 1996, p. 2096).