Vertaling van "heeft de raad van state eraan herinnerd " (Nederlands → Frans) :

In zijn arrest nr. 41.885/2 (DOC 51 2873/001) heeft de Raad van State eraan herinnerd dat overeenkomstig artikel 84, 1e en 2e lid, van het Btw-Wetboek enkel de minister van Financiën bevoegd is om moeilijkheden inzake de heffing van de belasting die vóór het inleiden van een rechtsgeding ontstaan op te lossen en dadingen met de belastingschuldigen te treffen. In soortgelijke bepalingen, bijvoorbeeld in artikel 141 van het Wetboek der successierechten en artikel 219 van het Wetboek der registratierechten, worden die bevoegdheden echter uitdrukkelijk uitgebreid tot de door de minister van Financiën gemachtigde ambtenaar.
En vertu de l'article 84, alinéas 1er et 2, du Code de la TVA, la solution des difficultés relatives à la perception de la taxe avant l'introduction de l'instance, ainsi que la conclusion des transactions avec les redevables relèvent de la seule compétence du ministre des Finances, comme l'a du reste rappelé le Conseil d'État dans son avis n° 41.885/2 (DOC 51 2873/001), alors que les dispositions analogues prévues, par exemple, par l'article 141 du Code des droits de succession et par l'article 219 du Code des droits d'enregistrement étendent expressément ces pouvoirs au fonctionnaire délégué par le ministre des Finances.

Verwijzend naar verschillende van zijn adviezen en naar de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft de Raad van State vervolgens herinnerd aan de noodzaak om het beginsel non bis in idem in acht te nemen (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2872/001, pp. 108 tot 111).
En se référant à plusieurs de ses avis et à la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l'homme, le Conseil d'Etat a ensuite rappelé la nécessité de respecter le principe non bis in idem (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2872/001, pp. 108 à 111).

Bij het ziekenhuis in kwestie die reeds zijn gelijk haalde bij de Raad van State, werden de modaliteiten voor de berekening van de bijdrage in oktober per koninklijk besluit vastgelegd; dat koninklijk besluit heeft de Raad van State nu vernietigd.
Dans le cas de l'hôpital qui a déjà obtenu gain de cause devant le Conseil d'État, les modalités de calcul de la contribution avaient été fixées par arrêté royal en octobre. C'est cet arrêté royal que le Conseil d'État vient d'annuler.

Het Europees Hof voegde eraan toe : « Bovendien is de op de sanctie uitgevoerde controle met volle rechtsmacht gebeurd in zoverre de administratieve rechtbank van Latium en de Raad van State het afgestemd zijn van de sanctie op het gepleegde misdrijf hebben kunnen nagaan en in voorkomend geval de sanctie hadden kunnen vervangen [...]. In het bijzonder heeft de Raad van State, door verder te gaan dan een ' externe ' controle op de logische samenhang van de motivering van [de administratieve overheid], een gedetailleerde analyse gemaakt van het afgestemd zijn van de sanctie ten opzichte van de relevante parameters, met inbegrip van de evenredigheid van de sanctie zelf » ( §§ 65-66).
Elle a ajouté : « De plus le contrôle effectué sur la sanction a été de pleine juridiction dans la mesure où le TAR et le Conseil d'Etat ont pu vérifier l'adéquation de la sanction à l'infraction commise et le cas échéant auraient pu remplacer la sanction [...] En particulier, le Conseil d'Etat, en allant au-delà d'un contrôle ' externe ' sur la cohérence logique de la motivation de [l'autorité administrative], s'est livré à une analyse détaillée de l'adéquation de la sanction par rapport aux paramètres pertinents, y compris la proportionnalité de la sanction même » ( §§ 65-66).

Arrest de Raad van State Bij arrest nr. 233.741 van 4 februari 2016 in de zaken A. 200.690/ V-1882 en A. 200.738/V-1883 heeft de Raad van State het volgende besloten: 1. De Raad van State vernietigt in de zaak A. 200.690 artikel 2 van en de bijlage II bij het besluit van de Minister van Werk van 13 april 2011 "tot vaststelling van de definitieve lijsten voor de jaren 2008 en 2009 van sectoren die onvoldoende opleidingsinspanningen realiseren in uitvoering van artikel 3, § 4, van het koninklijk besluit van 11 oktober 2007 tot uitvoering van de bijkomende werkgeversbijdrage ten bate van de financiering van het betaald educatief verlof voor de werkgevers die behoren tot sectoren die onvoldoende opleidingsinspanningen realiseren in uitvoering van artikel 30 van de wet van 23 december 2005 betreffende het generatiepact".
Arrêt du Conseil d'Etat Par arrêt du Conseil d'Etat n° 233.741 du 4 février 2016 dans les affaires A.200.690/V-1882 et A.200.738/V-1883, la disposition suivante est stipulée : 1. Dans l'affaire A. 200.690, le Conseil d'Etat annule l'article 2 et l'annexe II de l'arrêté du Ministre de l'Emploi du 13 avril 2011 "déterminant les listes définitives pour les années 2008 et 2009 des secteurs qui réalisent des efforts insuffisants en matière de formation en exécution de l'article 3, § 4, de l'arrêté royal du 11 octobre 2007 instaurant une cotisation patronale complémentaire au bénéfice du financement du congé-éducation payé pour les employeurs appartenant aux secteurs qui réalisent des efforts insuffisants en matière de formation en exécution de l'article 30 de la loi du 23 décembre 2005 relative au pacte de solidarité entre les générations".

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest nr. 233.763 van 5 februari 2016 in zake het hoofd van de orthodoxe eredienst in België tegen de Franse Gemeenschap, tussenkomende partij : Christophe D'Aloisio, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 februari 2016, heeft de Raad van State de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 9, vierde lid, van de wet van 29 mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van de onderwijswetgeving, in die zin geïnterpreteerd dat de inspecteur godsdienst die het vertrouwen heeft verloren van het hoofd van de eredienst waartoe hij behoort, moet worden ontzet uit het ambt waarvan hij titularis is, zonder dat zijn werkgever, de Franse Gemeenschap, en vervolgens de Raad van State controle kunnen uitoefenen ten aanzien van de redenen die tot dat verlies van vertrouwen hebben geleid, de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet, in voorkomend geval in samenhang gelezen met de artikelen 6, 13 en 14 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre de voormelde wetsbepaling de inspecteur godsdienst, zowel op administratief als jurisdictioneel vlak, aan een regeling inzake ambtsneerlegging onderwerpt die minder gunstig is dan die welke voor de andere categorieën van inspecteurs van het onderwijs van de Franse Gemeenschap geldt ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt n° 233.763 du 5 février 2016 en cause du chef du culte orthodoxe en Belgique contre la Communauté française, partie intervenante : Christophe D'Aloisio, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 février 2016, le Conseil d'Etat a posé la question préjudicielle suivante : « Interprété en ce sens que l'inspecteur de religion qui a perdu la confiance du chef du culte dont il relève doit être privé de la fonction dont il est titulaire sans que son employeur, la Communauté française, puis le Conseil d'Etat ne puissent exercer de contrôle quant aux motifs qui ont entraîné cette perte de confiance, l'article 9, alinéa 4, de la loi du 29 mai 1959 modifiant certaines dispositions de la législation de l'enseignement viole-t-il les articles 10, 11 et 24 de la Constitution, combinés le cas échéant avec les articles 6, 13 et 14 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, dans la mesure où tant sur le plan administratif que juridictionnel, la disposition légale précitée soumet l'inspecteur de religion à un régime de cessation des fonctions qui est moins favorable que celui prévalant pour les autres catégories d'inspecteurs de l'enseignement de la Communauté française ?

Het Hof heeft op 18 oktober 2007 eraan herinnerd, dat het niet voldoen aan een door het gemeenschapsrecht opgelegde verplichting op zich reeds een niet-nakoming vormt, en dat de omstandigheid dat deze niet-naleving geen nadelige financiële gevolgen voor de Unie heeft gehad, niet van belang is[19].
Le 18 octobre 2007, la Cour a confirmé que le non respect d'une obligation imposée par une règle communautaire constituait un manquement, même si ce dernier n'avait pas engendré de conséquences négatives au détriment des intérêts financiers de l'Union[19].

Tijdens de besprekingen in de Commissie voor de Justitie van de Kamer heeft de minister van Justitie eraan herinnerd ' dat de ter bespreking voorliggende bepalingen het resultaat zijn van overleg met de ordes van advocaten, waarbij de discussie met name draaide rond het voornemen de basisminimum- en -maximumbedragen te bepalen bij een koninklijk besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad ' en heeft zij opgemerkt ' dat een koninklijk besluit een soepeler en beter aangepast instrument is voor het beheer van technische gegevens die opnieuw moeten worden aangepast ' (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2891/002, p. 11).
Lors des discussions en Commission de la justice de la Chambre, la ministre de la Justice a rappelé ' que les dispositions à l'examen résultent d'une concertation avec les ordres d'avocats, notamment sur le fait que les montants de base minima et maxima soient déterminés par un arrêté royal délibéré en conseil des ministres ', et elle a fait remarquer ' qu'un arrêté royal constitue un instrument plus souple et plus approprié pour traiter de données techniques appelées à faire l'objet de nouvelles adaptations ' (Doc. parl., Chambre, 2006-2007, DOC 51-2891/002, p. 11).

Tijdens de besprekingen in de Commissie voor de Justitie van de Kamer heeft de minister van Justitie eraan herinnerd « dat de ter bespreking voorliggende bepalingen het resultaat zijn van overleg met de ordes van advocaten, waarbij de discussie met name draaide rond het voornemen de basisminimum- en -maximumbedragen te bepalen bij een koninklijk besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad » en heeft zij opgemerkt « dat een koninklijk besluit een soepeler en beter aangepast instrument is voor het beheer van technische gegevens die opnieuw moeten worden aangepast » (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51 2891/002, p. 11).
Lors des discussions en Commission de la justice de la Chambre, la ministre de la Justice a rappelé « que les dispositions à l'examen résultent d'une concertation avec les ordres d'avocats, notamment sur le fait que les montants de base minima et maxima soient déterminés par un arrêté royal délibéré en conseil des ministres », et elle a fait remarquer « qu'un arrêté royal constitue un instrument plus souple et plus approprié pour traiter de données techniques appelées à faire l'objet de nouvelles adaptations » (Doc. parl., Chambre, 2006-2007, DOC 51-2891/002, p. 11).

Dat was overigens de interpretatie die de afdeling wetgeving van de Raad van State eraan heeft gegeven in het advies dat zij over dat voorontwerp heeft uitgebracht (Parl. St., Parlement van de Franse Gemeenschap, nr. 97-1, 1995-1996, p. 42).
Telle avait d'ailleurs été la lecture qu'en avait faite la section de législation du Conseil d'Etat dans l'avis rendu sur cet avant-projet (doc. P.C. F., n° 97-1, 1995-1996, p. 42).