Traduction de «heeft al plaatsgehad tijdens de reeds genoemde parlementaire voorbereiding toen » (Néerlandais → Français) :

Het debat administratieve sancties versus strafrechtelijke sancties heeft al plaatsgehad tijdens de reeds genoemde parlementaire voorbereiding toen gekozen is voor de administratieve sanctie omdat die efficiënter werd geacht (Senaat, B.Z. 1991-1992, nr. 468-1, blz. 21 en 56).
Concernant le débat sanction administrative/sanction pénale, celui-ci avait déjà eu lieu à l'occasion des travaux parlementaires précités et avait été tranché en faveur des premières, jugées plus efficaces (Sénat, SE 1991-1992, nº 468-1, p. 21 et 56).

Hoewel de wetgever heeft willen tegemoetkomen aan de bezwaren van ongrondwettigheid die reeds tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 14 april 2011 waren geuit, is de in het geding zijnde bepaling niet bestaanbaar met de in de prejudiciële vragen vermelde grondwets- en internationaalrechtelijke bepalingen die het recht op een eerlijk proces en de onafhankelijkheid van de rechter waarborgen, nu de wetgever uitdrukkelijk de beoordelingsbevoegdheid van de bevoegde rechter heeft beperkt tot « de formele toepassingsvoorwaarden van § 1, eerste lid » en de vraag « of de dader de voorgestelde minnelijke schikking heeft aanvaard en nageleefd, en het slachtoffer en de fiscale of sociale administratie werden vergoed overeenkomstig § 4 en § 6, tweede lid ».
Bien que le législateur ait entendu remédier aux griefs d'inconstitutionnalité qui avaient déjà été exprimés lors des travaux préparatoires de la loi du 14 avril 2011, la disposition en cause n'est pas compatible avec les dispositions constitutionnelles et de droit international mentionnées dans les questions préjudicielles, qui garantissent le droit à un procès équitable et l'indépendance du juge, étant donné que le législateur a expressément limité le pouvoir d'appréciation du juge compétent aux « conditions d'application formelles du § 1, alinéa 1 » et à la question de savoir si « l'auteur a accepté et observé la transaction proposée, et si la victime et l'administration fiscale ou sociale ont été dédommagées conformément au § 4 et au § 6, alinéa 2 ».

Nadat de bestaanbaarheid van de regeling van de « verruimde » minnelijke schikking met de Grondwet en met name met het beginsel van de onafhankelijkheid van de rechter en het beginsel van de scheiding der machten reeds tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 14 april 2011 (Parl. St., Senaat, 2010-2011, nr. 5-869/4, pp. 30 en 33-35) ter discussie werd gesteld, is artikel 216bis van het Wetboek van strafvordering opnieuw gewijzigd bij de wet van 11 juli 2011 door de toevoeging, in paragraaf 2, tiende lid, van dat artikel, van een voorwaarde volgens welke de bevoegde rechter op vordering van de procureur des Konings het verval van de strafvordering vaststelt « na te hebben nagegaan of voldaan is aan de formele toepassingsvoorwaarden van § 1, eerste lid, of de dader de voorgestelde minnelijke schikking heeft aanvaard en nageleefd, en het slachtoffer en de fiscale of sociale administratie werden vergoed overeenkomstig § 4 en § 6, tweede lid ».
La compatibilité de la réglementation de la transaction pénale « étendue » avec la Constitution et avec, notamment, le principe de l'indépendance du juge et le principe de la séparation des pouvoirs ayant déjà été mise en cause au cours des travaux préparatoires de la loi du 14 avril 2011 (Doc. parl., Sénat, 2010-2011, n° 5-869/4, pp. 30 et 33-35), l'article 216bis du Code d'instruction criminelle a une nouvelle fois été modifié par la loi du 11 juillet 2011, par l'ajout, au § 2, alinéa 10, de cet article, d'une condition selon laquelle le juge compétent constate, sur réquisition du procureur du Roi, l'extinction de l'action publique, « après avoir vérifié s'il est satisfait aux conditions d'application formelles du § 1, alinéa 1, si l'auteur a accepté et observé la transaction proposée, et si la victime et l'administration fiscale ou sociale ont été dédommagées conformément au § 4 et au § 6, alinéa 2 ».

Hoewel uit sommige verklaringen tijdens de parlementaire voorbereiding met betrekking tot de herziening van artikel 24 (toen artikel 17) van de Grondwet blijkt dat de ministers voor Nationale Opvoeding de intentie hadden om, voor de ouders en de leerlingen, het verplichte karakter van de keuze tussen het onderricht in een van de erkende godsdiensten of dat in de niet-confessionele zedenleer te behouden, blijkt uit diezelfde parlementaire voorbereiding eveneens dat de Grondwetgever dat verplichte karakter niet heeft opgenomen in de tekst zelf van artikel 24, zodat hij « de mogelijkheid [heeft opengelaten] dat een Gemeenschap bij decreet zou bepalen of in het door haar ingericht onderwijs deze keuze een verplichting is » (Parl. St., Senaat, B.Z. 1988, nr. 100-1/1°, p. 4; zie ook Parl. St., Senaat, B.Z. 1988, nr. 100-1/2°, p. 80, Parl. St., Kamer, B.Z. 1988, nr. 10/17 - 455/4, pp. 21 en 36).
S'il résulte de certaines déclarations faites au cours des travaux préparatoires relatifs à la révision de l'article 24 (alors numéroté 17) de la Constitution que les ministres en charge de l'Education nationale avaient l'intention de maintenir, pour les parents et les élèves, le caractère obligatoire du choix entre l'enseignement d'une des religions reconnues ou celui de la morale non confessionnelle, il ressort également des mêmes travaux préparatoires que le Constituant n'a pas inscrit ce caractère obligatoire dans le texte même de l'article 24, de sorte qu'il a laissé aux communautés « a possibilité de décréter si, dans l'enseignement organisé par le pouvoir public, ce choix est obligatoire » (Doc. parl., Sénat, S.E. 1988, n° 100-1/1°, p. 4; voy. également Doc. parl., Sénat, S.E. 1988, n° 100-1/2°, p. 80, Doc. parl., Chambre, S.E. 1988, n° 10/17 - 455/4, pp. 21 et 36).

( )In dat verband is het belangwekkend vast te stellen dat toen de Eerste Minister tijdens de parlementaire voorbereiding van de herziening van de Grondwet de verdeling van ontwerpen heeft aangehaald, de discussie bepaaldelijk ging over ontwerpen van programmawet (verslag van de commissie van de Kamer voor de herziening van artikel 26 van de Grondwet, Gedr. St. Kamer, 1992-93, n 894/3, blz. 19).
( )A cet égard, il est intéressant de constater que, lorsque le Premier Ministre, au cours des travaux préparatoires de la révision de la Constitution, évoquait la division de projets, la discussion portait précisément sur des projets de loi-programme (rapport de la commission de la Chambre sur la révision de l'article 26 de la Constitution, Do c. parl. Chambre, 1992-93, n 894/3, p. 19).

(10) In dat verband is het belangwekkend vast te stellen dat toen de Eerste minister tijdens de parlementaire voorbereiding van de herziening van de Grondwet de verdeling van ontwerpen heeft aangehaald, de discussie bepaaldelijk ging over ontwerpen van programmawet (verslag van de commissie van de Kamer voor de herziening van artikel 26 van de Grondwet, Gedr. St. , Kamer, 1992-1993, nr. 894/3, blz. 19).
(10) À cet égard, il est intéressant de constater que, lorsque le Premier ministre, au cours des travaux préparatoires de la révision de la Constitution, évoquait la division de projets, la discussion portait précisément sur des projets de loi-programme (rapport de la Commission de la Chambre sur la révision de l'article 26 de la Constitution, Do c. parl. Chambre, 1992-93, nº 894/3, p. 19).

De afdeling wetgeving van de Raad van State heeft er reeds op gewezen (1) dat de federale overheid, wegens haar bevoegdheden voor maatschappelijk welzijn een opeisingsprocedure voor leegstaande gebouwen heeft kunnen organiseren, waarin wordt voorzien door artikel 134bis van de nieuwe gemeentewet : uit de tekst en uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 12 januari 1993 houdende een urgentieprogramma voor een meer solidaire samenleving, die deze bepaling ingevoegd heeft in de nieuwe gemeentewet, blijkt dat de wetgever het opeisingsrecht, dat hij louter en alleen beschouwde als een van de noodzakelijke middelen om de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de mogelijkheid te bieden om de daklozen op te vangen en te helpen, in het leven heeft geroepen uit hoofde van de algemene opdrachten die zij dienen te vervullen, en erin bestaan het recht op maatschappelijke dienstverlening voor eenieder te waarborgen; meer in het bijzonder blijkt dat die maatregel ingevoerd is om een van de problemen op te lossen waarmee de openbare centra voor maatschappelijk welzijn geconfronteerd dreigen te worden tijdens de uitoefening van hun opdracht van opvang en bijstand aan daklozen, ingevolge de opheffing van de bepalingen tot beteugeling van de landloperij en de bedelarij (2).
Comme la section de législation du Conseil d'État l'a déjà relevé (1), c'est en vertu de ses compétences en matière d'aide sociale que l'autorité fédérale a pu organiser la procédure de réquisition d'immeubles abandonnés que prévoit l'article 134bis de la nouvelle loi communale : il ressort en effet du texte et des travaux préparatoires de la loi du 12 janvier 1993 contenant un programme d'urgence pour une société plus solidaire, qui a inséré cette disposition dans la nouvelle loi communale, que le législateur a conçu le droit de réquisition qu'il organisait comme étant, et comme étant seulement, l'un des moyens nécessaires pour permettre aux centres publics d'aide sociale d'accueillir et d'aider les personnes sans abri, au titre des missions générales qui sont les leurs d'assurer le droit de chacun à l'aide sociale; plus précisément, il apparaît que cette mesure a été instituée pour résoudre l'un des problèmes que les centres publics d'aide sociale seraient amenés à rencontrer dans leur mission d'accueil et d'aide des personnes sans abri, à la suite de l'abrogation des dispositions réprimant le vagabondage et la mendicité (2).

(10) In dat verband is het belangwekkend vast te stellen dat toen de Eerste minister tijdens de parlementaire voorbereiding van de herziening van de Grondwet de verdeling van ontwerpen heeft aangehaald, de discussie bepaaldelijk ging over ontwerpen van programmawet (verslag van de commissie van de Kamer voor de herziening van artikel 26 van de Grondwet, Gedr. St., Kamer, 1992-1993, nr. 894/3, blz. 19).
(10) À cet égard, il est intéressant de constater que, lorsque le Premier ministre, au cours des travaux préparatoires de la révision de la Constitution, évoquait la division de projets, la discussion portait précisément sur des projets de loi-programme (rapport de la Commission de la Chambre sur la révision de l'article 26 de la Constitution, Doc. parl. Chambre, 1992-93, nº 894/3, p. 19).

Toen tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 21 april 2007 de vraag werd opgeworpen inzake de toepassing van de verhaalbaarheid van de kosten en erelonen van advocaten bij de strafgerechten, heeft de wetgever geoordeeld dat het « meer conform [was] met de principes van gelijkheid en non-discriminatie dat men de rechtsonderhorigen die het herstel vragen van een schade voor een burgerlijke of een strafrechtelijke jurisdictie op gelijke voet zou behandelen ».
Lorsque, au cours des travaux préparatoires de la loi du 21 avril 2007, la question de l'application de la répétibilité des frais et honoraires d'avocat devant les juridictions répressives a été soulevée, le législateur a jugé qu'il était « plus conforme aux principes d'égalité et de non-discrimination de traiter de manière identique les justiciables qui sollicitent la réparation d'un dommage devant une juridiction civile ou une juridiction répressive ».